Hendrik III van Nassau-Beilstein
| Hendrik III | ||
|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
 Graaf van Nassau-Beilstein
| ||
| Regeerperiode | 1425-1477 | |
| Mederegent | Johan I (tot 1473) Hendrik IV (sinds 1473) | |
| Voorganger | Johan I | |
| Opvolger | Hendrik IV | |
| Huis | Nassau-Beilstein | |
| Vader | Hendrik II van Nassau-Beilstein | |
| Moeder | Catharina van Randerode | |
| Geboren | ? | |
| Gestorven | 12 september 1477 | |
| Begraven | Sint-Barbarakapel, Sint-Cassiuskerk, Bonn | |
| Religie | Rooms-katholiek | |
 Wapen van de Ottoonse Linie | ||
Hendrik III van Nassau-Beilstein († 12 september 1477)[1][2][3] was graaf van Nassau-Beilstein, een deel van het graafschap Nassau. Hij stamt uit de Ottoonse Linie van het Huis Nassau. Hij gebruikte de aanzienlijke inkomsten uit zijn prebenden om verschillende pandschappen voor het Huis Nassau-Beilstein te verwerven.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hendrik was de derde zoon van graaf Hendrik II van Nassau-Beilstein en Catharina van Randerode,[1][2][3][4] dochter van heer Arnold II van Randerode en Erprath en Maria van Sayn[1]. Net als zijn oudere broer Willem was Hendrik voorbestemd voor een geestelijke loopbaan. Hendrik was proost van de Dom van Münster 1421-1429 en aartsdiaken te Luik 1422-1432.[4]
Na het overlijden van zijn vader regeerde Hendriks oudste broer, Johan, het graafschap Nassau-Beilstein gemeenschappelijk met zijn oom Reinhard. Bij diens kinderloos overlijden was Johan de enige erfgenaam.
In 1425 kwam het tot een verdeling van het graafschap Nassau-Beilstein. Johan behield de burcht Beilstein en twee derde van het graafschap, Hendrik verkreeg de burcht Liebenscheid en een derde van het graafschap. De derde broer, Willem, zag van zijn aandeel af. Hendrik verbleef echter zelden in zijn stamland. De regering liet hij over aan zijn broer Johan en rentmeesters. Wel stichtte hij in 1452 de eerste kerk in Liebenscheid.
In 1426 stelde Hendrik zich kandidaat voor het ambt van bisschop van Münster. Bij de bisschopsverkiezing verloor hij nipt van Hendrik II van Meurs. Vier jaar later werd hij, na het overlijden van zijn broer Willem, proost van de Dom van Mainz.[5]
Hendrik stond in nauw contact met Diederik II van Meurs, de aartsbisschop en keurvorst van Keulen. Deze verpandde aan Hendrik de ambten Altenwied, Linz, Lahr en Waldenburg en ook aandelen in de rijntollen. Hendriks betrekkingen met Diederik brachten hem ook verdere belangrijke ambten, zo werd hij kanunnik van de Dom van Keulen 1430-1433, proost van Sint-Cassiuskerk te Bonn 1432-1477 en aartsdiaken van de Dom van Keulen 1436.[4]
De leden van het Huis Nassau-Beilstein namen aan de zijde van Keur-Keulen deel aan de Soestse Vete. In een treffen bij Soest sneuvelde Hendriks neef Filips. In deze vete had Hendrik het commando over de Dortmundse troepen van de aartsbisschop. Bij een treffen bij Dortmund op 13 september 1448 raakte Hendrik in gevangenschap van hertog Johan I van Kleef.
Tussen 1460 en 1464 was Hendrik pandheer van de heerlijkheid Reichenstein.
Hendrik overleed in 1477 en werd in de Sint-Barbarakapel van de Sint-Cassiuskerk te Bonn begraven. In zijn testament van 1471 had hij zijn neef Hendrik tot zijn erfgenaam benoemd. Deze kon daardoor het gehele graafschap Nassau-Beilstein in zijn hand verenigen.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Heinrich III. (Nassau-Beilstein) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Johann Arnoldi, Geschichte der Oranien-Nassauischen Länder und ihrer Regenten, Neue Gelehrtenbuchhandlung, Wiesbaden, 1799, p. 168–170.
- dr. A.W.E. Dek, Genealogie van het Vorstenhuis Nassau, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1970.
- Hellmuth Gensicke, Landesgeschichte des Westerwaldes, Historische Kommission für Nassau, Wiesbaden, 3. Auflage, 1999, ISBN 3-922244-80-7, p. 283–285.
- Michel Huberty, Alain Giraud, F. & B. Magdelaine, l’Allemagne Dynastique. Tome III Brunswick-Nassau-Schwarzbourg, Alain Giraud, Le Perreux, 1981.
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge, Marburg 1978-1982.
- A.A. Vorsterman van Oyen, Het vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden, A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht, 1882.
- (en) Medieval Lands - Nassau.
Voetnoten
- ↑ a b c Dek (1970).
- ↑ a b Vorsterman van Oyen (1882).
- ↑ a b Schwennicke.
- ↑ a b c (en) Medieval Lands - Nassau. Gearchiveerd op 23 juli 2023.
- ↑ Dit wordt vermeld in het artikel over Hendrik III op de Duitstalige Wikipedia en door Dek (1970) en Vorsterman van Oyen (1882). Volgens (en) Medieval Lands - Nassau bekleedde Hendrik het ambt tussen 1432 en 1475. Gearchiveerd op 23 juli 2023.