Naar inhoud springen

Memorietafel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Memorietafel van Adriaen van Maeusyenbroeck en Anna Elant van Jan Anthonisz. van Ravesteyn uit 1618

Een memorietafel is een gedenkteken of epitaaf in de vorm van een houten, stenen of metalen plaat, aan of in een muur, in een kerk of openbare ruimte, bevestigd ter herinnering aan een of meerdere overledenen.[1] Op een memorietafel werden meestal de stichter(s) van een familie en zijn of hun beschermheilige(n) afgebeeld en een tekst aangebracht ter herinnering aan de overledene(n). Sommige memorietafels hebben de vorm van een retabel, ook bestaan er tafels die alleen tekst bevatten. Er bestaan ook memorietafels met voorstellingen van gilden en broederschappen, die waarschijnlijk onderdeel waren van gildealtaren, deze tafels worden ook wel gildeborden genoemd.[2]

In de middeleeuwen waren memorietafels vooral kunstwerken met afbeeldingen, onder invloed van de Reformatie werden de beelden grotendeels vervangen door tekst.[2]

Een van de oudste bewaard gebleven schilderijen uit de Nederlanden is tevens een memorietafel: (ca. 1363)[3]

Bibliografie (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Bueren, T. van, Leven na de dood, gedenken in de late Middeleeuwen, Turnhout, 1999.
  • Woollett, Anne T., Yvonne Szafran en Alan Phenix, Drama and Devotion: Heemskerck's altarpiece from Warsaw, Los Angeles, J. Paul Getty Museum, 2012.
Zie de categorie Memorietafel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.