Naar inhoud springen

Shaun Goater

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Shaun Goater[1][2]
Shaun Goater in het Etihad Stadium, 2015
Shaun Goater in het Etihad Stadium, 2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam Leonard Shaun Goater
Geboortedatum 25 februari 1970
Geboorteplaats Hamilton, Vlag van Bermuda (1910-1999) Bermuda
Lengte 182 cm
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2010
Jeugd
1988–1989 Vlag van Engeland Manchester United
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989
1989–1996
1993
1996–1998
1998–2003
2003–2005
2005
2005–2006
2007–2008
2008–2010
Totaal
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland Rotherham United
Vlag van Engeland Notts County
Vlag van Engeland Bristol City
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Engeland Reading
Vlag van Engeland Coventry City
Vlag van Engeland Southend United
Vlag van Bermuda (1910-1999) Bermuda Hogges
Vlag van Bermuda (1910-1999) North Village Rams
0(0)
209(70)
1(0)
75(40)
184(84)
43(12)
6(0)
34(11)
9(3)
7(1)
567(221)
Interlands
1987–2004 Vlag van Bermuda Bermuda 36(32)
Getrainde teams
2008–2013
2015
2017
Vlag van Bermuda (1910-1999) North Village Rams
Vlag van Engeland New Mills
Vlag van Engeland Ilkeston
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Leonard Shaun Goater MBE[3] (Hamilton, 25 februari 1970) is een voormalig betaald voetballer uit Bermuda. Hij speelde doorgaans als aanvaller.[2] Goater was ten tijde van de millenniumwisseling bepalend voor de wederopstanding van Manchester City.[4][5]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Rotherham United

[bewerken | brontekst bewerken]

Goater kwam in 1989 voort uit de jeugd van Manchester United, maar mocht van Sir Alex Ferguson algauw andere lucht opsnuiven. Daarop begon zijn loopbaan pas echt in de lagere Engelse reeksen van de Football League bij tweedeklasser Rotherham United. In 1996 won hij hiermee de eerste trofee uit zijn loopbaan; de Football League Trophy. De finale tegen Shrewsbury Town werd met 2–1 gewonnen. Tussen 1989 en 1996 scoorde hij 70 doelpunten voor Rotherham uit 209 competitiewedstrijden.

Vanaf 1996 kwam Goater uit voor tweedeklasser Bristol City, waar hij opnieuw simpel de weg naar doel bleek te vinden. In twee seizoenen bij de club miste de spits amper een wedstrijd. Hij werd ook efficiënter en scoorde ditmaal 40 doelpunten uit 75 wedstrijden.

Manchester City

[bewerken | brontekst bewerken]

Manchester City-manager Joe Royle haalde hem in het voorjaar van 1998 naar Maine Road, waar hij een cultfiguur zou worden. De kostprijs van Goater bedroeg £ 400.000 ,- en Goater moest de club in die tijd redden van degradatie naar de derde afdeling (Football League Second Division). Dat lukte niet, hoewel Goater drie maal scoorde uit de zeven resterende wedstrijden waarin hij meespeelde. City degradeerde voor het eerst in zijn bestaan naar derde afdeling, waar men de rug rechtte.

Goater en de club promoveerden in 1998/99 terug naar de tweede afdeling (Football League First Division). Manchester City promoveerde in 2000 naar de Premier League met 29 doelpunten van Goater. In het seizoen 2000/01 moest hij door blessures vaak de positie van centrumspits afstaan aan Paulo Wanchope. Niettemin scoorde Goater elf competitiedoelpunten. In het seizoen 1998/99 scoorde hij ook al 21 doelpunten. In 2002 volgde de vooralsnog laatste promotie uit de geschiedenis van Manchester City.

Goater werd kampioen van de First Division en was bij Manchester City de eerste speler sinds Francis Lee in 1972 die meer dan dertig doelpunten in één seizoen scoorde.[6]

In het seizoen 2002/03 kwam Goater met City uit in de Premier League. Met het aantrekken van Nicolas Anelka van Paris Saint-Germain (13 miljoen pond en destijds een inkomend transferrecord voor de club), was zijn speeltijd onder manager Kevin Keegan sterk gereduceerd.[7] Toch scoorde hij zeven keer uit een dubbel aantal optredens. Goater was aanvoerder in de afscheidswedstrijd van City op Maine Road tegen Southampton (0–1 verlies, doelpunt Michael Svensson) op 11 mei 2003. Dit was ook de laatste wedstrijd van Goater zelf voor City. Goater speelde 212 officiële wedstrijden voor Manchester City, waaruit hij 103 maal wist te scoren.[8]

Latere carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Goater speelde in de laatste fase van zijn professionele loopbaan voor Reading,[9] Coventry City en Southend United.[10] Met die laatste club won hij de Football League One in 2006 en steeg naar de Football League Championship.[11] Tussen 2007 en 2010 was Goater actief als amateur.

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Rotherham United
Football League Trophy 1x 1995/96
Vlag van Engeland Manchester City
Football League First Division 1x 2001/02
Vlag van Engeland Southend United
League One 1x 2005/06
Commons heeft media­bestanden in de categorie Shaun Goater.


  1. (en) Profiel Shaun Goater Premier League, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  2. a b Profiel Shaun Goater Transfermarkt, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  3. (en) Feeding the Goat Manchester City, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  4. (en) Before Sergio Agüero there was Shaun Goater: the hero before the glitz These Football Times, 28 maart 2019
  5. (en) Manchester City fans see Ewood Park 15 years ago as start of the revival ESPN, 6 mei 2015
  6. (en) Profiel Francis Lee Sporting Heroes, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  7. (en) Man City complete record Jo deal BBC, 3 juli 2008
  8. (en) Profiel Shaun Goater Sporting Heroes, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  9. (en) Profiel Shaun Goater Reading, Geraadpleegd op 25 juli 2020
  10. (en) Shaun Goater enjoying life in Bermuda The Coventry Telegraph, 26 februari 2010
  11. (en) Eastwood primed to face good, bad and ugly BBC, 1 mei 2006