Thibau Nys
| Thibau Nys | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Nys tijdens het wereldkampioenschap veldrijden 2020
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Thibau Nys | |||
| Bijnaam | Rufus[1] | |||
| Geboortedatum | 12 november 2002 | |||
| Geboorteplaats | Bonheiden | |||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Belgische
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | Lidl-Trek | |||
| Discipline(s) | _pictogram.svg){kind=small} BMX_pictogram.svg){kind=small} Mountainbiken Veldrijden_pictogram.svg){kind=small} Wegwielrennen
| |||
| Specialisatie(s) | Puncheur | |||
| Ploegen | ||||
| 2023- | Lidl-Trek | |||
| ||||
Thibau Nys (Bonheiden, 12 november 2002) is een Belgisch veldrijder en wegwielrenner die anno 2024 in dienst rijdt bij het Amerikaanse World Tour-team Lidl-Trek.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Op vijfjarige leeftijd nam Thibau Nys al deel aan zijn eerste BMX-wedstrijd, in Massenhoven.[2] Daarnaast deed Nys in zijn jeugdjaren al veel parcourskennis op in het veldrijden. Toen hij meeging naar de wedstrijden van zijn vader Sven Nys, verkende hij immers zelf ook elk parcours.
Veldrijden
[bewerken | brontekst bewerken]Nieuwelingen
[bewerken | brontekst bewerken]Eind 2016 won Nys in Hoboken zijn eerste veldrit bij de nieuwelingen. Als eerstejaars slaagde hij erin een pak oudere renners te verslaan.[3] Op 7 januari 2017 veroverde hij bij de eerstejaarsnieuwelingen zijn eerste Belgische titel. In Oostende haalde hij het toen voor Lennert Belmans en Ward Huybs. Een jaar later werd hij in Koksijde ook Belgisch kampioen bij de tweedejaarsnieuwelingen. In zijn tweede jaar bij de nieuwelingen schreef hij 19 veldritten op zijn naam, één meer dan zijn vader Sven in zijn tijd.[4]
Junioren
[bewerken | brontekst bewerken]In zijn eerste seizoen bij de junioren behaalde Nys 10 overwinningen. Hij was onder andere de beste in de Flandriencross, de GP Sven Nys, de Krawatencross en de Vlaamse Aardbeiencross. In januari boekte hij in Pontchâteau ook zijn eerste overwinning in de Wereldbeker. Hij veroverde brons op zowel het Europees kampioenschap in Rosmalen als het Belgisch kampioenschap in Kruibeke. Op het wereldkampioenschap in Bogense eindigde hij vierde, na de Brit Ben Tulett en de Belgen Witse Meeussen en Ryan Cortjens.[5]
In het daaropvolgende seizoen won Nys bijna elke wedstrijd waarin hij startte. Hij werd Europees kampioen in Silvelle en was na vier van de zeven manches al zeker van de eindzege in de Wereldbeker. Hij kroonde zich in Antwerpen ook tot Belgisch kampioen, uitgerekend 25 jaar na de Belgische titel van zijn vader bij de junioren.[6] Op 2 februari kroonde Nys zich tot wereldkampioen veldrijden bij de junioren in het Zwitserse Dübendorf.
Beloften
[bewerken | brontekst bewerken]Als eerstejaarsbelofte reed Nys vaak mee met de profs. Daardoor behaalde hij weinig noemenswaardige resultaten, maar deed hij wel ervaring op het hoogste niveau op. Ook sukkelde Nys met fysieke klachten en werd hij niet geselecteerd voor het WK in Oostende.
Het veldritseizoen 2021-22 van Nys was er een van ups en downs. Eerst brak hij in oktober zijn sleutelbeen in de Wereldbekercross van Waterloo. Vervolgens liep hij ook een schouderblessure op tijdens het BK in Middelkerke in januari. Hij raakte net op tijd klaar voor het WK in Fayetteville, waar hij brons veroverde bij de beloften.
Elite
[bewerken | brontekst bewerken]Op 20 februari 2022 stond de 19-jarige Nys voor het eerst op het podium bij de elite. Hij werd derde in de Internationale Sluitingsprijs van Oostmalle.[7]
Op 9 oktober 2023 haalde Nys in Beringen zijn eerste zege bij de elite binnen. Hij versloeg Eli Iserbyt in de sprint. Op 16 oktober won Nys zijn eerste Wereldbekerwedstrijd in het Amerikaanse Waterloo in Wisconsin. Hij kwam solo over de finishlijn.
Wegwielrennen
[bewerken | brontekst bewerken]Nys was in de jeugdcategorieën ook succesvol op de weg. Zo won hij in 2018 als tweedejaarsnieuweling het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant. In een sprint met drie klopte hij Miguel Ladang en Robbe Heylen.[8] In de zomer van 2021 won Nys twee ritten en het puntenklassement in de Ronde van Vlaams-Brabant en ook twee ritten in de Ronde van Namen. Op 11 september werd Nys als tweede jongste deelnemer enigszins onverwacht Europees kampioen op de weg bij de beloften door de spurt van een elitegroepje te winnen.[9]
In 2022 zegevierde Thibau Nys als belofte in de derde rit van de Flèche du Sud, een wedstrijd in de UCI Europe Tour. Nys pakte ook de eindzege.[10] Het waren zijn eerste zeges op de weg bij de profs. De jonge Nys boekte zijn eerste profzege in de Ronde van Noorwegen op 28 mei 2023.[11] Op een hellende aankomst sprintte hij iedereen uit het wiel. In 2024 behaalde hij met de tweede etappe in de Ronde van Romandië zijn eerste UCI World Tour-zege.[12] In de daaropvolgende weken won hij ook twee ritten en het eindklassement van de Ronde van Hongarije, de eerste rit in de Ronde van Noorwegen en de derde rit in de Ronde van Zwitserland.[13]
Mountainbiken
[bewerken | brontekst bewerken]In het mountainbiken werd Nys in 2018 Belgisch kampioen cross-country bij de nieuwelingen. Hij haalde het in Westouter voor Daan Depuydt en ploegmaat Ward Huybs.[14]
Privé
[bewerken | brontekst bewerken]Hij is de zoon van voormalig wereldkampioen veldrijden Sven Nys.[15] Nys was van 2017 tot 2021 te zien in de documentairereeks DNA Nys, een reeks op Eén waarin hij gevolgd wordt bij het begin van zijn wielercarrière.
Sinds 2021 heeft Nys een relatie met het Nederlandse fotomodel Anna Eikendal.[16]
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]Veldrijden
[bewerken | brontekst bewerken]Resultatentabel elite
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen |  WK |
 EK |
 BK |
Klassementen | UCI- ranking |
Podia | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| WB | SP | Trofee | 
|
|
| |||||||||
| 2022-2023 | – | – | ↑
|
– | – | – | – | – | – | 1 | ||||
| 2023-2024 | 9e | – | 6e | 10e | 16e | 18e | – | 3 | – | 1 | ||||
| 2024-2025 | ↑
|
3 | ||||||||||||
| Totaal | – | 1 | – | – | – | – | – | 6 | – | 2 | ||||
Podiumplaatsen elite
[bewerken | brontekst bewerken]| Legenda |
|---|
| Wereldkampioenschappen |
| Continentale kampioenschappen |
| Nationale kampioenschappen |
| Wereldbeker |
| Superprestige |
| Trofee |
| Overige veldritten |
| Nr. | Seizoen | Datum | Veldrit | Cat. | Wedstrijdserie | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Overwinningen | ||||||
| 1. | 2023-2024 | 8 oktober 2023 | Be-Mine Cross, Beringen
|
C2 | Exact Cross | [17] |
| 2. | 15 oktober 2023 |  Wereldbeker Waterloo, Waterloo
|
CDM | Wereldbeker (#1) | [18] | |
| 3. | 1 november 2023 | Koppenbergcross, Oudenaarde
|
C1 | X²O Badkamers Trofee (#1) | [19] | |
| 4. | 2024-2025 | 27 oktober 2024 | Druivencross, Overijse
|
C1 | Superprestige (#1) | [20] |
| 5. | 3 november 2024 |  Europese kampioenschappen veldrijden, Pontevedra
|
CC | Europese kampioenschappen | [21] | |
| 6. | 10 november 2024 | Rapencross, Lokeren
|
C2 | X²O Badkamers Trofee (#2) | [22] | |
| 2e plaatsen | ||||||
| 3e plaatsen | ||||||
| 1. | 2022-2023 | 15 januari 2023 | Belgische kampioenschappen veldrijden, Lokeren
|
CN | Belgische kampioenschappen veldrijden | |
| 2. | 2022-2023 | 21 januari 2024 | Wereldbeker Benidorm, Benidorm
|
CDM | Wereldbeker | [23] |
Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Wereldbeker | Superprestige | Trofee | WK |
EK |
BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nieuwelingen | ||||||||
| 2016-17 | ↑
|
Hoboken, Lippelo, Zonnebeke | 4 | |||||
| 2017-18 | Ruddervoorde | Hamme, Essen | ↑
|
Kessel, Wiekevorst, Koningshooikt, Stabroek, Hoboken, Rijkevorsel, Boortmeerbeek, Lichtaart, Hasselt, Vilvoorde, Bonheiden, Meer, Assenede, Lebbeke, Oostmalle | 19 | |||
| Junioren | ||||||||
| 2018-19 | Pontchâteau | Hoogstraten | Hamme, Baal, Lille | 4e | ↑
|
↑
|
Wiekevorst, Kasterlee, Neerpelt, Bonheiden, Leuven | 10 |
| 2019-20 | Bern, Tábor, Koksijde, Namen, Heusden-Zolder, Nommay, Eindklassement | Gieten, Asper-Gavere, Zonhoven, Diegem, Middelkerke, Eindklassement | Kortrijk, Baal, Lille | ↑
|
↑
|
↑
|
Iowa City, Waterloo, Pelt, Hulst | 21 |
| Beloften | ||||||||
| 2021-22 | Loenhout, Baal, Herentals | ↑
|
↑
|
DNF | 3 | |||
| 2022-23 | Tábor, Maasmechelen, Zonhoven, Benidorm,
Eindklassement |
↑
|
↑
|
DNS | 5 | |||
| Totaal | 11 | 7 | 11 | 2 | 1 | 3 | 27 | 62 |
Wegwielrennen
[bewerken | brontekst bewerken]Overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2021 - 4 zeges
- 1e en 2e etappe Ronde van Vlaams-Brabant (geen UCI-zeges)
- 1e en 5e etappe Ronde van Namen (geen UCI-zeges)
- 2022 - 2 zeges
- 3e etappe Flèche du Sud
Eindklassement Flèche du Sud
Jongerenklassement Flèche du Sud
- 2023 - 2 zeges
- 2e etappe Ronde van Noorwegen
Puntenklassement Ronde van Noorwegen- GP Kanton Aargau
- 2024 - 9 zeges
- 2e etappe Ronde van Romandië
- 3e en 4e etappe Ronde van Hongarije
Eindklassement Ronde van Hongarije
Puntenklassement Ronde van Hongarije- 1e etappe Ronde van Noorwegen
- 3e etappe Ronde van Zwitserland
- 1e, 3e en 6e etappe Ronde van Polen
Totaal: 17 zeges (waarvan 12 individuele UCI-zeges)
Resultaten in kleinere rondes
[bewerken | brontekst bewerken](*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]- 2017 (nieuwelingen) - 1 zege
- Sint-Lambrechts-Herk
- 2018 (nieuwelingen) - 2 zeges
- Provinciaal kampioenschap op de weg
- Ransberg
- 2019 (junioren) - 2 zeges
- Bierbeek
- Huldenberg
- 2021 (beloften) - 1 zege
Totaal: 6 zeges
Mountainbiken
[bewerken | brontekst bewerken]- 2018 (nieuwelingen) - 1 zege
Totaal: 1 zege
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2022 –
Trek-Segafredo (stagiair vanaf 1/8) - 2023 – Trek-Segafredo
- 2024 – Lidl-Trek
- 2025 – Lidl-Trek
- ↑ Thibau "Rufus" Nys bestormt de veldrithemel: "Hij is een totaal andere renner dan zijn vader". Sporza (16 oktober 2023).
- ↑ Thibau Nys debuteert op BMX, Het Nieuwsblad, 27 maart 2007
- ↑ Thibau Nys wint in Hoboken en brengt meteen papa op de hoogte, Gazet van Antwerpen, 26 september 2016
- ↑ Thibau Nys overtreft pa Sven: “Eén keer meer gewonnen”, Het Nieuwsblad, 2 maart 2018
- ↑ Thibau Nys houdt dubbel gevoel over aan WK-debuut: “Tevreden en ook niet”, Het Laatste Nieuws, 2 februari 2019
- ↑ Thibau Nys maakt zijn favorietenrol waar op het BK veldrijden, Sporza, 11 januari 2020
- ↑ Thibau Nys glundert na eerste podium bij de elite.. Sporza (20 februari 2022).
- ↑ Provinciale titels voor Thibau Nys en Viktor Nijs, Het Nieuwsblad, 7 mei 2018
- ↑ Beresterke Thibau Nys (18) sprint naar EK-goud op de weg bij beloften. Sporza (11 september 2021). Geraadpleegd op 12 september 2021.
- ↑ CAML Thomas, Thibau Nys wint met Flèche du Sud eerste rittenkoers in zijn carrière, Het Nieuwsblad, 29 mei 2022
- ↑ Explosieve Thibau Nys boekt in Noorwegen zijn eerste profzege, Sporza, 28 mei 2023
- ↑ Eerste WorldTour-zege én leiderstrui: Thibau Nys maakt droom waar in Ronde van Romandië, Sporza, 25 april 2024
- ↑ De toekomstplannen van Lidl-Trek met Thibau Nys: "Binnen de 2 jaar in grote ronde, zichzelf ontdekken in klassiekers". Sporza.be (25 mei 2024).
- ↑ Zo vader, zo zoon: Thibau Nys is Belgisch kampioen mountainbike bij nieuwelingen, Sporza, 22 juli 2018
- ↑ Thibau Nys windt er geen doekjes om: “Ik wil elke wedstrijd winnen waar ik aan deelneem”, Het Nieuwsblad, 24 oktober 2019
- ↑ https://wielerplaza.be/showbiz/thibau-nys-en-vriendin-anna-eikendal-gaan-samenwonen-dat-zal-voor-rust-en-structuur-zorgen
- ↑ Thibau Nys grijpt overwinning in Exact Cross Beringen na sprint met Eli Iserbyt. Wielerflits (8 oktober 2023). Geraadpleegd op 8 oktober 2023.
- ↑ UCI Wereldbeker Waterloo 2023 - Elite Mannen (CDM). Cyclocross24. Geraadpleegd op 17 oktober 2023.
- ↑ X2O Trofee Oudenaarde - Koppenbergcross 2023 - Elite Mannen (C1). Cyclocross24. Geraadpleegd op 2 november 2023.
- ↑ Uitslag Superprestige Overijse - Vlaamse Druivencross 2024. Cyclocross24.com. Geraadpleegd op 31 oktober 2024.
- ↑ Uitslag UEC Europees Kampioenschap Veldrijden Pontevedra 2024. Cyclocross24.com. Geraadpleegd op 5 november 2024.
- ↑ Uitslag X2O Trofee Lokeren - Rapencross 2024. Cyclocross24.com. Geraadpleegd op 15 november 2024.
- ↑ UCI Wereldbeker Benidorm 2024 - Elite Mannen (CDM). Cyclocross24. Geraadpleegd op 23 januari 2024.
· 
· 