Parabòla (retorica)
Una parabòla (del grèc παραϐολή, « aprochament, comparason ») es una de las varietats de l’allegoria.
La parabòla es una figura de retorica consistissent en una istorieta qu'utilisa los eveniments quotidians per illustrar un ensenhament, una morala o una doctrina. Alara qu'aquela, en general, presenta directament lo fach que n'a en vista, la parabòla ofrís, jos las colors vertadièras, un fach que deu servir a la demonstracion d’una varietat d’un autre òrdre, amb que a una relacion mai o mens aisida de sasir. Tanben se trapa dins lo dicors aumentatiu quand un recit illustra la tèsi defenduda per facilitar la compreson del lector.
La parabòla es tanben un recit allegoric que permet de donar un ensenhament moral o religiós. Presenta dins la Bíbla ont jòga lo ròtle de l’apologue e de la fable, subretot dins los Evangilis (la parabòlas de Jèsus) que l'an empruntada al midrash ebrieu, la parabòla es utilizada dins los sermons de orators crestians.
Las parabòla son encara mai frequentas encara dins la literature bodica; los Avadanas, l'Itopadecas donan sonque l’idèa dels recuèlhs mai vasts que ne son extraits e que un se nomena lo Iu-Lin, es a dire lo « Bòsc de comparasons».
Articles connèxes
[modificar | Modificar lo còdi]Font
[modificar | Modificar lo còdi]- Gustave Vapereau, Dictionnaire universel des littératures, Paris, Hachette, 1876, p. 1534