Wikipedia

Joe Satriani

amerykański gitarzysta, wokalista, kompozytor

Joe „Satch” Satriani (ur. 15 lipca 1956 w Westbury, NY) – amerykański wirtuoz gitary elektrycznej, wokalista oraz kompozytor.

Joe Satriani
Ilustracja
Joe Satriani podczas występu w Chile
(31 marca 2003)
Pseudonim

Satch

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1956
Nowy Jork

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, gitara akustyczna, banjo, sitar, mandolina

Gatunki

hard rock, jazz-rock, rock instrumentalny

Zawód

muzyk, kompozytor, wokalista

Aktywność

Od 1978

Wydawnictwo

Relativity Records, Epic Records, Sony Music

Powiązania

G3

Zespoły
Deep Purple (1993−1994)
Chickenfoot (od 2008)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

W 2012 roku w plebiscycie The 100 Greatest Guitarists of All Time czytelników branżowego magazynu Guitar World zajął 5. miejsce[1].

Życiorys

edytuj

Zaczął grać na gitarze w wieku 14 lat, gdy dowiedział się o śmierci Jimiego Hendriksa, którego był fanem[2]. Wcześniej trenował futbol amerykański.

Od 1971 roku, czyli już w wieku piętnastu lat, Satriani był nauczycielem gry na gitarze. Jego uczniami byli m.in. Steve Vai, David Bryson (Counting Crows), Kirk Hammett (Metallica), Alex Skolnick (Testament), Larry LaLonde (Primus), Charlie Hunter oraz wielu innych. W następnych latach grał z muzykami jazzowymi, co znacznie wpłynęło na jego styl. Byli to m.in. Lennie Tristano i Billy Bauer.

W latach 80. Joe Satriani grał koncerty z Mickiem Jaggerem i Alicem Cooperem oraz brał udział w wielu sesjach nagraniowych różnych zespołów. Założył także pierwsze swój zespół The Squares z Jeff Campitelli na perkusji i Andy Miltonem na wokalu i basie.[3]

W latach 90. XX w. na kilka miesięcy zastąpił na koncertach gitarzystę Deep Purple – Ritchiego Blackmore’a[4].

Pierwszy jego solowy album został wydany w 1986 roku i nosił tytuł Not of This Earth. Za następne płyty – Surfing With the Alien, Dreaming #11, Flying In A Blue Dream, The Extremist – artysta był nominowany do nagrody Grammy.

W 1996 Satriani stworzył formację G3. Oprócz niego udział w projekcie brali Steve Vai, Adrian Legg, Paul Gilbert, Eric Johnson, Yngwie Malmsteen, John Petrucci, Kenny Wayne Shepherd, Robert Fripp i Steve Lukather. Grupa odbywała trasy koncertowe w Stanach Zjednoczonych i Europie.

Od 2009 gitarzysta formacji Chickenfoot wraz z wokalistą Sammym Hagarem (dawniej w Van Halen i Montrose), basistą Michaelem Anthonym (dawniej w Van Halen), perkusistą Chadem Smithem (grającym również w Red Hot Chili Peppers). Zespół nagrał w 2009 roku płytę, która zawiera bardzo mało z klimatów utworów Van Halen, a sporo ze stylu Satrianiego[5].

Styl gry

edytuj

Styl gry Satrianiego cechuje wykorzystanie wszystkich technik gry, w szczególności zaś legato i tappingu. W niektórych utworach zastosowana jest technika tappingu „pianistycznego”, gdzie palce obu rąk uderzają w struny bezpośrednio na gryfie (kostka staje się zbędna), co pozwala na uzyskanie efektów nieosiągalnych przy tradycyjnej grze. Joe Satriani jest autorem licznych „etiud” wykorzystujących tę technikę („Midnight” z płyty Surfing With the Alien, „Day At The Beach” z Flying In A Blue Dream).

Gra także tappingowe flażolety oraz często operuje systemem vibrato.

Instrumentarium

edytuj

Joe Satriani gra na gitarach marki Ibanez z serii JS oraz wzmacniaczach Peavey JSX. Obie marki produkują specjalne, sygnowane jego nazwiskiem serie produktów. W swojej muzycznej karierze oprócz gitar i wzmacniaczy Satriani używa wielu efektów. Podczas występów estradowych są to w przeważającej mierze efekty firmy Boss, takie jak: Distortion, Delay, Chorus, Flanger i wiele innych.

Równolegle Satriani korzysta z kostek amerykańskiej firmy Fulltone, takich jak: Ultimate Octave czy Deja Vibe. Ulubioną kaczką muzyka jest Dunlop 535q. Połączeniem Octave i możliwości kontroli w czasie rzeczywistym jest fenomenalny efekt – Digitech WhammyTM – którego Satriani użył w utworze „Searching” z płyty „Is There Love In Space?” (2004). Satriani we współpracy z firmą Vox przygotował efekty typu: distortion – Satchurator, delay – Time Machine oraz Big Bad Wah.

Gitary[6]

  • Ibanez JS-1000
  • Ibanez JS-1200 Signature Joe Satriani
  • Ibanez JS-2400 Joe Satriani Electric Guitar
  • Ibanez JS100 Joe Satriani Electric Guitar
  • Ibanez Prestige Joe Satriani 20th Anniversary JS20TH Electric Guitar
  • Ibanez JS20 budget anniversary model

Wzmacniacze i kolumny głośnikowe[6]

  • Marshall JVM410HJS Joe Satriani Signature Head
  • Marshall 6100 Anniversary Head
  • Marshall 1960B 4x12 Straight Cabinet (Celestion 25W)
  • Peavey JSX Joe Satriani Signature Head
  • Peavey JSX 412 Slant Cabinet
  • Peavey JSX 412 Straight Cabinet
  • Peavey JSX Mini Colossal amp
  • Peavey JSX 212 Combo

Osprzęt[6]

  • Dimarzio „Mo’ Joe” guitar pickups
  • JS Signature Guitar Straps
  • JS Signature Guitar Picks

Struny gitarowe[6]

  • D’Addario EXL120 Electric Guitar Strings
  • D’Addario EJ16 Phosphor Bronze Acoustic Guitar Strings

Efekty gitarowe[6]

  • Vox Satchurator distortion pedal
  • Boss CH-1 Super Chorus
  • Boss DD-3 Digital Delay
  • Boss DS-1 Distortion Keeley Mod
  • Boss OC-2 Dual Octave
  • Boss BF-3 Flanger
  • Boss PS-5 Super Shifter Pedal
  • Digitech WH-1 Whammy Reissue Pedal
  • Fulltone Ultimate Octave Fuzz/Octave
  • Groove Tubes Fat Finger Guitar Sustainer
  • Chandler Digital Echo/Delay
  • Vox Joe Satriani Big Bad Wah
  • Electro-Harmonix POG
  • Vox time machine pedal
  • Voodoo Lab Pedal Power AC
  • Voodoo Lab Pedal Power 2plus
  • Whirlwind selector
  • Rocktron Banshee
  • ZVex Ringtone

Pozostały sprzęt[6]

  • Palmer Speaker Simulator
  • Millennia Media STT-1 Mic Pre / frontend
  • Universal Audio LA-2A Limiter
  • Universal Audio 1176 Compressor
  • Pro Tools at 96k
  • Yamaha NS10M monitors

Publikacje

edytuj

Dyskografia

edytuj
Zobacz więcej w artykule Chickenfoot, w sekcji Dyskografia.
Albumy studyjne
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[7] 		FRA
[8] 		CHE
[9] 		NLD
[10] 		DEU
[11] 		JPN
[12]
1986 Not of This Earth
  • Data: 1986
  • Wydawca: Relativity Records
 – – – – – –
1987 Surfing With the Alien
  • Data: 1987
  • Wydawca: Relativity Records
 29 – – – – 256
1989 Flying in a Blue Dream
  • Data: 30 października 1989
  • Wydawca: Relativity Records
 23 – – 76 – 83
1992 The Extremist
  • Data: 21 lipca 1992
  • Wydawca: Epic Records
 22 – 11 44 55 84
  • RIAA: złota płyta[13]
1993 Time Machine
  • Data: 10 października 1993
  • Wydawca: Epic Records
 95 – – 72 87 76
  • RIAA: złota płyta[13]
1995 Joe Satriani
  • Data: 1995
  • Wydawca: Relativity Records
 51 – 36 66 – –
1998 Crystal Planet
  • Data: 3 marca 1998
  • Wydawca: Epic Records
 50 10 40 54 73 56
2000 Engines of Creation
  • Data: 14 marca 2000
  • Wydawca: Epic Records
 90 37 86 79 – 89
2002 Strange Beautiful Music
  • Data: 25 czerwca 2002
  • Wydawca: Epic Records
 140 38 78 84 92 –
2004 Is There Love in Space?
  • Data: 13 kwietnia 2004
  • Wydawca: Epic Records
 80 45 83 97 – 137
2006 Super Colossal
  • Data: 14 marca 2006
  • Wydawca: Epic Records
 86 86 83 89 – 235
2008 Professor Satchafunkilus
and the Musterion of Rock
  • Data: 31 marca 2008
  • Wydawca: Epic Records
 89 57 67 57 92 88
2010 Black Swans and Wormhole Wizards[14]
  • Data: 5 października 2010
  • Wydawca: Epic Records
 45 39 34 32 85 264
2013 Unstoppable Momentum
  • Data: 7 maja 2013
  • Wydawca: Epic Records
 42 77 32 59 67 197
2015 Shockwave Supernova
  • Data: 24 lipca 2015
  • Wydawca: Sony Music
 46 32 13 11 40 89
2018 What Happens Next
  • Data: 12 stycznia 2018
  • Wydawca: Sony Music
 42 – 9 61 51 –
2020 Shapeshifting
  • Data: 10 kwietnia 2020
  • Wydawca: Strange Beautiful Music/ASCAP/Kobalt
 – – – – – –
2022 The Elephants of Mars
  • Data: 8 kwietnia 2022
  • Wydawca: Strange Beautiful Music/ASCAP/Kobalt
 – – – – – –
„–” pozycja nie była notowana.
Minialbumy
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[7]
1984 The Joe Satriani EP
  • Data: 1984
  • Wydawca: Rubina Records
 –
1988 Dreaming#11
  • Data: 1988
  • Wydawca: Epic Records
 42
  • RIAA: złota płyta[13]
2000 Additional Creations
  • Data: 2000
  • Wydawca: Epic Records
 –
„–” pozycja nie była notowana.
Albumy koncertowe
Rok Tytuł Pozycja na liście
USA
[7] 		FRA
[8] 		NLD
[10] 		JPN
[12]
1997 G3 – Live in Concert
(oraz Steve Vai, Eric Johnson)
  • Data: 3 czerwca 1997
  • Wydawca: Sony
 108 20 52 37
2001 Live in San Francisco
  • Data: 19 czerwca 2001
  • Wydawca: Sony
 – 69 – –
2004 G3 Live: Rockin’ in the Free World
(oraz Yngwie Malmsteen, Steve Vai)
  • Data: 24 lutego 2004
  • Wydawca: Epic Records
 – 156 – –
2005 G3: Live in Tokyo
(oraz Steve Vai, John Petrucci)
  • Data: 25 października 2005
  • Wydawca: Sony
 – – – –
2006 Satriani Live!
  • Data: 31 października 2006
  • Wydawca: Red Ink
 – – – –
2010 Live in Paris – I Just Wanna Rock
  • Data: 2 lutego 2010
  • Wydawca: Sony Music
 – 197 – –
2012 Satchurated: Live in Montreal
  • Data: 24 kwietnia 2012
  • Wydawca: Sony Music
 – 198 – –
„–” pozycja nie była notowana.
Kompilacje
Rok Tytuł Pozycja na liście
DEU
[11]
1993 The Beautiful Guitar
  • Data: 1993
  • Wydawca: Relativity Records
 53
2003 The Electric Joe Satriani: An Anthology
  • Data: 18 listopada 2003
  • Wydawca: Epic Records
 –
2005 One Big Rush
  • Data: 29 listopada 2005
  • Wydawca: Sony BMG
 –
2008 Joe Satriani Original Album Classics
  • Data: 16 czerwca 2008
  • Wydawca: Sony BMG
 –
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia

edytuj
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
SWE
[15] 		USA
[16]
1997 G3 – Live in Concert
(VHS; oraz Steve Vai, Eric Johnson)
  • Data: 3 czerwca 1997
  • Wydawca: Sony
 – 37
2001 Live in San Francisco (DVD)
  • Data: 19 czerwca 2001
  • Wydawca: Sony
 13 15
  • RIAA: 2x platynowa płyta[13]
2004 G3 Live: in Denver
(DVD; oraz Yngwie Malmsteen, Steve Vai)
  • Data: 24 lutego 2004
  • Wydawca: Epic Records
 2 5
  • RIAA: platynowa płyta[13]
2005 G3: Live in Tokyo
(DVD; oraz Steve Vai, John Petrucci)
  • Data: 25 października 2005
  • Wydawca: Sony
 – 17
2006 Satriani Live! (DVD)
  • Data: 31 października 2006
  • Wydawca: Red Ink
 – –
2010 Live in Paris – I Just Wanna Rock (DVD)
  • Data: 2 lutego 2010
  • Wydawca: Sony Music
 – –
2012 Satchurated: Live in Montreal (DVD/Blu-ray)
  • Data: 24 kwietnia 2012
  • Wydawca: Sony Music
 7 –
„–” pozycja nie była notowana.

Filmografia

edytuj
  • Highway Star: A Journey in Rock (2007, film dokumentalny, reżyseria: Craig Hooper)[17]
  • Jason Becker: Not Dead Yet (2012, film dokumentalny, reżyseria: Jesse Vile)[18]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Readers Poll Results: The 100 Greatest Guitarists of All Time. guitarworld.com. [dostęp 2015-08-24]. (ang.).
  2. ↑ Joe Satriani: Joe Satriani: how Jimi Hendrix changed my life. musicradar.com, 2009-09-17. [dostęp 2020-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-21)]. (ang.).
  3. ↑ Joe Satriani o The Squares - wywiad [online], TopGuitar.pl, 28 kwietnia 2020 [dostęp 2021-01-14] (pol.).
  4. ↑ Deep Purple. metal-archives.com. [dostęp 2009-11-10]. (ang.).
  5. ↑ https://web.archive.org/web/20130803135023/http://topguitar.pl/muzyka/recenzje/chickenfoot-%E2%80%9Echickenfoot%E2%80%9D/, magazyn gitarzystów TopGuitar.
  6. ↑ a b c d e f Joe Satriani Guitar Gear Rig and Equipment. uberproaudio.com. [dostęp 2009-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-19)]. (ang.).
  7. ↑ a b c Joe Satriani Billboard Albums Chart. allmusic.com. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  8. ↑ a b Joe Satriani French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  9. ↑ Joe Satriani/Longplay-Chartverfolgung. hitparade.ch. [dostęp 2014-03-18]. (niem.).
  10. ↑ a b Joe Satriani Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  11. ↑ a b Joe Satriani/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2014-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-18)]. (niem.).
  12. ↑ a b Oricon: Joe Satriani. oricon.co.jp. [dostęp 2014-03-20]. (jap.).
  13. ↑ a b c d e f g h RIAA: Joe Satriani. riaa.com. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  14. ↑ JOE SATRIANI To Release 'Black Swans And Wormhole Wizards’ In October – Aug. 19, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-07-19]. (ang.).
  15. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 10, 5 mars 2004. sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-03-15]. (szw.).
    Veckolista DVD Album – Vecka 13, 2002. sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-03-15]. (szw.).
    Veckolista DVD Album – Vecka 18, 4 maja 2012. sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-03-15]. (szw.).
  16. ↑ Billboard Top Music Videos. „Billboard”. 116, s. 60, 2004-03-13. Prometheus Global Media. ISSN 0006-2510. (ang.). 
    Billboard Top Music Videos. „Billboard”. 113, s. 75. Prometheus Global Media. ISSN 0006-2510. (ang.). 
    Billboard Top Music Videos. „Billboard”. 117, s. 65. Prometheus Global Media. ISSN 0006-2510. (ang.). 
    Billboard Top Music Videos. „Billboard”. 110, s. 79. Prometheus Global Media. ISSN 0006-2510. (ang.). 
  17. ↑ Highway Star: A Journey in Rock (2007). imdb.com. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  18. ↑ Jason Becker: Not Dead Yet (2012). imdb.com. [dostęp 2012-01-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joe_Satriani&oldid=73979645”