Przejdź do zawartości

Aria: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
 
(Nie pokazano 41 wersji utworzonych przez 33 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{DisambigR|formy muzycznej|[[Aria (ujednoznacznienie)]]}}
{{Inne znaczenia|formy muzycznej|[[Aria (ujednoznacznienie)]]}}
{{listen |filename=La_Donna_E_Mobile_Rigoletto.ogg |title=Aria |description=Enrico Caruso śpiewa arię La donna e mobile z opery Rigoletto Verdiego (ok. 1908)|align=right|format=[[Ogg]]}}
'''Aria''' – [[forma muzyczna]] wokalno-instrumentalna z [[kantylena|kantylenowo]] rozwiniętym głosem solowym, zwykle część większej formy muzycznej takiej jak [[oratorium]] lub [[opera]], występująca w punkcie kulminacyjnym akcji dramatycznej. Na ogół przyjmuje formę [[pieśń trzyczęściowa|pieśni trzyczęściowej]].
'''Aria''' ([[język włoski|wł.]] ''aria'', l.mn. ''arie'' dosł. powietrze) – wokalno-instrumentalna [[forma muzyczna]] z [[kantylena|kantylenowo]] rozwiniętym głosem solowym{{odn|Michels|2002|s=110-111}}{{odn|Habela|1968|s=18}}.


Aria jest zwykle częścią większej formy muzycznej, jak [[kantata]], [[oratorium]] lub [[opera]]. Umieszczana jest najczęściej w punkcie kulminacyjnym dramaturgii utworu. Na ogół przyjmuje formę [[pieśń trzyczęściowa|pieśni trzyczęściowej]].
Występuje również jako forma wyłącznie instrumentalna, np. jako część suity barokowej o charakterze nietanecznym.

Występuje również jako forma wyłącznie instrumentalna, np. jako część [[Suita|suity barokowej]] o charakterze nietanecznym.


Samodzielną formą arii jest ''aria koncertowa'' – [[utwór muzyczny]] na [[Głos ludzki|głos]] i [[Orkiestra|orkiestrę]], zwykle w formie [[sonata|sonaty]].
Samodzielną formą arii jest ''aria koncertowa'' – [[utwór muzyczny]] na [[Głos ludzki|głos]] i [[Orkiestra|orkiestrę]], zwykle w formie [[sonata|sonaty]].


Istnieją następujące rodzaje arii:
Istnieją następujące rodzaje arii:
* aria de cour – krótka pieśń zwrotkowa, na jeden lub kilka głosów z towarzyszeniem lutni, rozpowszechniona we Francji w [[XVI wiek|XVI]] i [[XVII wiek|XVII w.]]
* aria de cour – krótka pieśń zwrotkowa, na jeden lub kilka głosów z towarzyszeniem lutni, rozpowszechniona we Francji w XVI i XVII w.;
* aria wariacyjna – oparta na [[ostinato]]wej [[melodia|melodii]] [[bas (głos)|basowej]], pojawiła się ok. [[1600]] r.
* aria wariacyjna – oparta na [[ostinato]]wej [[melodia|melodii]] [[bas (głos)|basowej]], pojawiła się ok. 1600;
* aria da capo – aria trzyczęściowa o budowie ABA, szczególnie rozwinęła się w szkole neapolitańskiej
* aria da capo – aria trzyczęściowa o budowie ABA, szczególnie rozwinęła się w szkole neapolitańskiej;
* aria dal segno – łączyła elementy arii da capo i [[sonata|formy sonatowej]] z kontrastującymi tematami, była charakterystyczna dla [[opera seria|opery seria]].
* aria dal segno – łączyła elementy arii da capo i [[sonata|formy sonatowej]] z kontrastującymi tematami, była charakterystyczna dla [[opera seria|opery seria]];
* [[arietta]] – aria o mniejszych rozmiarach, przedstawiana zwykle w formie 2-częściowej lub jako utwór instrumentalny;
* [[arietta]]
* cavatina – krótkie [[arioso]], zamykające [[recytatyw]], miała niewielkie rozmiary, prostą strukturę, charakter liryczny
* [[cavatina]] – krótkie [[arioso]], zamykające [[recytatyw]], miała niewielkie rozmiary, prostą strukturę, charakter liryczny;
* aria di bravura – aria, której głównym zadaniem był popis możliwości wokalnych
* aria di bravura – aria, której głównym zadaniem był popis możliwości wokalnych;
* aria polonezowa – pojawiła się w muzyce polskiej i niemieckiej [[XIX wiek|XIX w.]]
* aria polonezowa – pojawiła się w muzyce polskiej i niemieckiej XIX w.


== Zobacz też ==
{{wikisłownik|aria}}
{{wikisłownik|aria}}
* [[Aria katalogowa]]
* [[Aria z kurantem]]
* [[Aria na strunie G]]

== Przypisy ==
{{Przypisy}}

== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | imię = Ulrich|nazwisko= Michels | tytuł = Atlas muzyki | wydawca = Prószyński i S-ka | miejsce = Warszawa | data = 2002 | strony = 110-111 | isbn = 83-7255-085-9 | tom = 1 | język = pl| odn=tak}}
* {{Cytuj książkę | inni = Andrzej Chodkowski (red.) | tytuł = Encyklopedia muzyki | url = https://archive.org/details/encyklopediamuzy0000unse_h9i4 | wydawca = PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1995| strony = [https://archive.org/details/encyklopediamuzy0000unse_h9i4/page/50 50]-51 | isbn = 83-01-11390-1 | język = pl}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Habela | imię = Jerzy | tytuł = Słowniczek muzyczny | wydawca = PWM | miejsce = Warszawa | rok = 1968| strony = 18 | isbn = 83-01-11390-1 | język = pl|odn=tak}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. A | wydawca = Oxford University Press | data = 2004 | isbn = 9780195170672| język = en}}

{{Opera}}
{{Opera}}

{{Kontrola autorytatywna}}


[[Kategoria:Pieśni (formy muzyczne)]]
[[Kategoria:Pieśni (formy muzyczne)]]
[[Kategoria:Formy wokalne]]
[[Kategoria:Formy wokalne]]

[[bs:Arija]]
[[bg:Ария]]
[[ca:Ària (música)]]
[[cs:Árie]]
[[da:Arie]]
[[de:Arie]]
[[et:Aaria]]
[[el:Άρια]]
[[en:Aria]]
[[es:Aria]]
[[eo:Ario]]
[[fa:آریا (موسیقی)]]
[[fr:Aria]]
[[ko:아리아]]
[[hr:Arija]]
[[io:Ario]]
[[it:Aria (musica)]]
[[he:אריה (מוזיקה)]]
[[ka:არია]]
[[kk:Ария]]
[[lv:Ārija]]
[[lt:Arija]]
[[hu:Ária]]
[[ms:Aria]]
[[mn:Ари]]
[[nl:Aria (compositie)]]
[[ja:アリア]]
[[no:Arie]]
[[nn:Arie]]
[[pt:Ária]]
[[ru:Ария]]
[[scn:Aria (musica)]]
[[simple:Aria]]
[[sk:Ária]]
[[sl:Arija]]
[[sh:Arija (muzika)]]
[[fi:Aaria]]
[[sv:Aria]]
[[th:อาเรีย]]
[[tr:Arya]]
[[uk:Арія]]
[[zh:詠嘆調]]

Aktualna wersja na dzień 19:28, 21 paź 2023

Enrico Caruso śpiewa arię La donna e mobile z opery Rigoletto Verdiego (ok. 1908)

Aria (wł. aria, l.mn. arie dosł. powietrze) – wokalno-instrumentalna forma muzyczna z kantylenowo rozwiniętym głosem solowym[1][2].

Aria jest zwykle częścią większej formy muzycznej, jak kantata, oratorium lub opera. Umieszczana jest najczęściej w punkcie kulminacyjnym dramaturgii utworu. Na ogół przyjmuje formę pieśni trzyczęściowej.

Występuje również jako forma wyłącznie instrumentalna, np. jako część suity barokowej o charakterze nietanecznym.

Samodzielną formą arii jest aria koncertowautwór muzyczny na głos i orkiestrę, zwykle w formie sonaty.

Istnieją następujące rodzaje arii:

  • aria de cour – krótka pieśń zwrotkowa, na jeden lub kilka głosów z towarzyszeniem lutni, rozpowszechniona we Francji w XVI i XVII w.;
  • aria wariacyjna – oparta na ostinatowej melodii basowej, pojawiła się ok. 1600;
  • aria da capo – aria trzyczęściowa o budowie ABA, szczególnie rozwinęła się w szkole neapolitańskiej;
  • aria dal segno – łączyła elementy arii da capo i formy sonatowej z kontrastującymi tematami, była charakterystyczna dla opery seria;
  • arietta – aria o mniejszych rozmiarach, przedstawiana zwykle w formie 2-częściowej lub jako utwór instrumentalny;
  • cavatina – krótkie arioso, zamykające recytatyw, miała niewielkie rozmiary, prostą strukturę, charakter liryczny;
  • aria di bravura – aria, której głównym zadaniem był popis możliwości wokalnych;
  • aria polonezowa – pojawiła się w muzyce polskiej i niemieckiej XIX w.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michels 2002 ↓, s. 110-111.
  2. Habela 1968 ↓, s. 18.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]