Przejdź do zawartości

Burleska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragment występu podczas Burlesque Festival w Nowym Orleanie, 2010

Burleskaforma teatralna używająca w ograniczonym zakresie muzyki – głównie recitativo i pieśni, obecnie również muzyki nowoczesnej. Powstała w XVIII wieku jako parodia poważnych tematów, często dzieł operowych lub operetkowych. Słowo burleska wywodzi się od włoskiego burlesco, które z kolei wywodzi się od włoskiego burla – żart, kpina lub krotochwila. Jednym z najbardziej znanych klasycznych programów komediowych w stylu burleski jest Kto jest pierwszy? autorstwa Buda Abbotta i Lou Costello.

W formie burleska nawiązuje do sztuki tzw. plebejskiej, obliczonej na popularność wśród widzów rekrutujących się z klasy robotniczej. Burleska pojawiła się jako odrębna forma sztuki w drugiej połowie XIX wieku w Stanach Zjednoczonych, a jej artystki nazywano British girls. Przedstawienia tej formy burleski miały silnie erotyczne podłoże. Opierała się na grupowych tańcach, śpiewach i skeczach[1], młodych, skąpo ubranych aktorek[2]. W XX wieku burleskę wzbogacono o striptiz ze względu na coraz bardziej tolerancyjne prawa dotyczące tzw. moralności publicznej[3], co sprawiło, że obecnie te dwa pojęcia są mylone lub zestawiane obok siebie nie jako kategorie pokrewne, ale jako zamienniki[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Burleska jest formą sztuki wykonywaną przez wszystkie płcie, a także przez osoby łamiące ustalone kanony płci, np. drag queens. Występ burleskowy, tzw. numer, polega zazwyczaj na wykonaniu układu choreograficznego do podkładu muzycznego, ze śpiewem lub bez[4], przy jednoczesnym stopniowym rozbieraniu się z elementów kostiumu. Często wykorzystywane są różne rekwizyty; charakterystycznymi dla burleski akcesoriami scenicznymi są wachlarze z piór[2].

Bettie Page w filmie Teaserama

W odróżnieniu od wielu innych form sztuki teatralnej burleska jest otwarta na interakcje z publicznością wychodząca poza przyjmowanie aplauzu — artyści i artystki zapraszają czasem widzów na scenę, ofiarowują widzom drobne podarunki jako element opowiadanej fabuły, lub proszą o symboliczną pomoc w rozebraniu się z kostiumu. Widzowie są także zachęcani do wyrażania swojej aprobaty w formie, która w tradycyjnym teatrze mogłaby zostać uznana za brak kultury; gwizdanie, okrzyki, głośny aplauz w trakcie trwania występu.

Ponieważ burleska wyewoluowała z form sztuki adresowanych do tych warstw społecznych, których nie było stać na bilety wstępu do tradycyjnych teatrów czy opery, w burlesce zawsze pojawiały się elementy subwersyjne w stosunku do panującej w danym okresie moralności czy tolerancji na mniejszości. W związku z tym burleska stała się dyscypliną sztuki, która przyciągała artystów i artystki wywodzące się z mniejszości narodowych, seksualnych czy kulturowych[5][6], a także z branży erotycznej; za pionierki, inspiracje dla obecnie występujących osób i największe popularyzatorki burleski są uważane między innymi Bettie Page, modelka BDSM i fetyszowa oraz aktorka pornograficzna, oraz Dita von Teese, która swoją karierę rozpoczynała jako modelka erotyczna i tightlacerka.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Środowisko artystów i artystek burleski jest podzielone w kwestii zagadnienia, czy burleska jest pracą seksualną, czy też nie. Zgodnie z niektórymi definicjami[7], pracownik seksualny to osoba, której zawód zakłada wykonywanie czynności o jednoznacznie seksualnym lub/erotycznym charakterze, co sugerowałoby, że burleska jest formą pracy seksualnej. Niektóre osoby wykonujące burleskę jednak odżegnują się od takiej formy kategoryzowania, wskazując, że burleska jest formą sztuki, a praca seksualna nie[8][9]. Inni artyści uważają, że sztuka i praca seksualna nie wykluczają się wzajemnie, a odżegnywanie się od środowiska seks pracowników jest dyskryminujące oraz niezgodne ze stanem faktycznym, np. ze względu na fakt, że częścią burleski jest striptiz, czynność jednoznacznie skojarzona z pracą seksualną[10].

Kontrowersyjne jest także pytanie, czy burleska jest formą striptizu[11][10]; wiele artystek zwłaszcza twierdzi, że rozbierania się w trakcie występu nie można nazwać striptizem[12][13], inne — że striptiz jest takim samym elementem występu, jak taniec czy używanie rekwizytów[14].

Burleska w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Burleska i sztuki pokrewne (kabaret, wodewil, rewia) są znane w Polsce końca XIX w.; jedną z pierwszych udokumentowanych wizji branży burleskowej i jej historii można przeczytać w semiautobiograficznej książce z 1938 r. Strachy autorstwa Marii Ukniewskiej. Podobnie jak w Europie i Ameryce Północnej, burleska straciła na znaczeniu w związku z pojawieniem się telewizji i innych środków masowego przekazu wizualnego[15], a w momencie zalegalizowania pornografii straciła kolejną część swojej widowni ze względu na to, że przestała być zamiennikiem tejże pornografii. Swoje odrodzenie przeżyła w latach 2000', kiedy pierwsze występy tego typu zaczęły być ujmowane w repertuarach polskich klubów i teatrów, a na warszawskiej Pradze pojawił się pierwszy stricte burleskowy klub o nazwie Madame Q[16], działający do dzisiaj i goszczący na swojej scenie zarówno artystów i artystki burleski, jak i innych dyscyplin sztuki teatralnej.

Obecnie w Polsce działa kilkadziesiąt osób wykonujących burleskę, w tym burleskę klasyczną i neoburleskę, queerleskę (burleskę wykonywaną przez osoby queer i na tematy związane z doświadczeniem bycia osobą queer), goreleskę (burleska o tematyce gore lub horrorowej), boyleskę[17] (burleska wykonywana przez mężczyzn[18] — termin coraz bardziej archaiczny), nerdleskę (burleskę wykorzystującą elementy popkultury, np. uniwersum Marvel czy DC). Burleska bywa także narzędziem protestu lub aktywizmu, np. odnośnie do Strajku Kobiet[19] lub normalizacji menstruacji[20]. W Polsce organizowany jest kontrowersyjny Slavic Burlesque Festival[21]. Kluby burleskowe znajdują się w Warszawie[22], Białymstoku[23] i Wrocławiu.

Burleska została sportretowana w pierwszym sezonie polskiego serialu Netflixa pod tytułem Sexify w odcinku 4[24] oraz w serialu TV Puls Rodzinny Interes[25].


Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. History of Burlesque Part II [online], www.musicals101.com [dostęp 2022-03-19].
  2. a b c Serena Doherty, The History of Burlesque Dancing [online], Burlexe, 12 lipca 2013 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  3. Co to jest burleska? ✨🥂✨[opowiada artystka ⭐ Lola Noir - Nightingale of Burlesque]. [dostęp 2022-03-19].
  4. History of Burlesque Part I [online], www.musicals101.com [dostęp 2022-03-19].
  5. Horst Bertram, Burlesque TOP 50 2019 [online], 21st Century Burlesque Magazine, 3 stycznia 2020 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  6. 20 Saucy Burlesque Stars You Should Know [online], HuffPost, 4 grudnia 2012 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  7. Definition of SEX WORKER [online], www.merriam-webster.com [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  8. Burlesque Performer: You Are Not A Sex Worker [online], 21st Century Burlesque Magazine, 24 lutego 2016 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  9. SexWorkPolska, Strip Showgirl / dyskusja+ szoł / instalacja „Kobiety” [online], Sex Work Polska, 29 stycznia 2019 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  10. a b Czy burleska i striptiz to to samo 😱 opowiada artystka⭐Lola Noir - Nightingale of Burlesque. [dostęp 2022-03-19].
  11. Burleska - teatr, striptiz czy terapia? [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-03-19].
  12. Burleska a striptiz – Madame de Minou [online] [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  13. Karolina Sulej, Burleska to nie striptiz - Wysokie Obcasy [online], www.wysokieobcasy.pl, 4 listopada 2011 [dostęp 2022-03-19].
  14. Aleksandra Cieślik, Burleska, czyli striptiz dla inteligentów - Polsat News [online], polsatnews.pl, 7 marca 2020 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  15. The history of American burlesque [timeline] [online], OUPblog, 28 czerwca 2017 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  16. Jeśli ktoś przyjdzie do Madame Q popatrzeć tylko na cycki, to też super. Może potem doceni ciało swojej dziewczyny? [online], Noizz, 23 listopada 2017 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  17. Vogue Polska, Renata Kuryłowicz i jej Worek Kości [online], Vogue Polska, 2 marca 2018 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  18. Akademia Burleski Betty Q vol.3 O NARRACYJNYCH NUMERACH I BOYLESCE. [dostęp 2022-03-19].
  19. Pole Walki #cnotyNiewieście ⭐ Lola Noir - Nightingale of Burlesque. [dostęp 2022-03-19].
  20. Betty Q - My Słowianie. [dostęp 2022-03-19].
  21. Slavic Burlesque Festival, Dear performers, due to what is happening... [online], Facebook, 28 lutego 2022 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
  22. Vogue Polska, Betty Q: Ratujmy burleskę! [online], Vogue Polska, 20 listopada 2020 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  23. Burleska w Polsce - jak wygląda teatralna ekstrawagancja? [online], Wszystko dla zdrowia i urody, porady kulinarne, 29 maja 2014 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  24. Lola Noir, [burleska...] [online], Twitter, 2 maja 2021 [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  25. Rodzinny interes - odcinek 147 - Po godzinach - sezon 4 - streszczenie odcinka - Telemagazyn.pl [online], www.telemagazyn.pl [dostęp 2022-03-19] (pol.).