Aria: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2) (Robot dodał vi:Aria (âm nhạc) |
m r2.7.3) (Robot dodał be:Арыя |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
[[Kategoria:Formy wokalne]] |
[[Kategoria:Formy wokalne]] |
||
[[be:Арыя]] |
|||
[[bg:Ария]] |
[[bg:Ария]] |
||
[[bs:Arija]] |
[[bs:Arija]] |
Wersja z 00:03, 26 lut 2013
Aria – forma muzyczna wokalno-instrumentalna z kantylenowo rozwiniętym głosem solowym, zwykle część większej formy muzycznej takiej jak oratorium lub opera, występująca w punkcie kulminacyjnym akcji dramatycznej. Na ogół przyjmuje formę pieśni trzyczęściowej.
Występuje również jako forma wyłącznie instrumentalna, np. jako część suity barokowej o charakterze nietanecznym.
Samodzielną formą arii jest aria koncertowa – utwór muzyczny na głos i orkiestrę, zwykle w formie sonaty.
Istnieją następujące rodzaje arii:
- aria de cour – krótka pieśń zwrotkowa, na jeden lub kilka głosów z towarzyszeniem lutni, rozpowszechniona we Francji w XVI i XVII w.
- aria wariacyjna – oparta na ostinatowej melodii basowej, pojawiła się ok. 1600 r.
- aria da capo – aria trzyczęściowa o budowie ABA, szczególnie rozwinęła się w szkole neapolitańskiej
- aria dal segno – łączyła elementy arii da capo i formy sonatowej z kontrastującymi tematami, była charakterystyczna dla opery seria.
- arietta
- cavatina – krótkie arioso, zamykające recytatyw, miała niewielkie rozmiary, prostą strukturę, charakter liryczny
- aria di bravura – aria, której głównym zadaniem był popis możliwości wokalnych
- aria polonezowa – pojawiła się w muzyce polskiej i niemieckiej XIX w.
Żobacz też