Alaksandr Ahiejeu (polityk)

Alaksandr Ahiejeu

Аляксандр Агееў

Pełne imię i nazwisko	Alaksandr Wiktarawicz Ahiejeu
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1952 Trylesino
Minister energetyki Republiki Białorusi
Okres	od 6 sierpnia 2004 do 5 maja 2006
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Następca	Alaksandr Aziarec
Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres	od 13 stycznia 1997 do 19 grudnia 2000
Poprzednik	stanowisko utworzone
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji
Okres	od 18 października 2012 do 11 października 2016
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Zastępca przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi
Okres	od 16 maja 2006
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Doradca Prezydenta Republiki Białorusi – Główny Inspektor ds. Obwodu Brzeskiego Administracji Prezydenta Republiki Białorusi
Okres	od lipca 1999 do 6 sierpnia 2004

Alaksandr Wiktarawicz Ahiejeu (biał. Аляксандр Віктаравіч Агееў, ros. Александр Викторович Агеев, Aleksandr Wiktorowicz Agiejew; ur. 31 stycznia 1952 w Trylesinie w rejonie horeckim) – białoruski inżynier i polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji, w latach 2004–2006 minister energetyki Republiki Białorusi, od 2006 roku zastępca przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi, w latach 2012–2016 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji.

Życiorys

Urodził się 31 stycznia 1952 roku we wsi Trylesino, w rejonie horeckim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1971 roku ukończył Mohylewskie Technikum Politechniczne, w 1979 roku – Białoruską Państwową Akademię Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika ze specjalnością „Mechanizacja gospodarstwa wiejskiego”. W 1971 roku pracował jako technik mechanik w Miejskim Handlu Spożywczym w Orszy. W latach 1971–1973 odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. Po jej zakończeniu, w 1973 roku pracował we wcześniejszym miejscu pracy. W latach 1979–1981 pracował jako inżynier kontroler stacji obsługi technicznej, zastępca kierownika Rejonowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Białyniczach. W latach 1981–1992 był instruktorem działu organizacyjnego w Białynickim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi, przewodniczącym Rejonowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Białyniczach, zastępcą kierownika Wydziału Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Białynickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. Od 1992 roku pełnił funkcję przewodniczącego Białynickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1991–1994 był deputowanym do Białynickiej Rejonowej Rady Deputowanych, a w latach 1992–1994 – Mohylewskiej Obwodowej Rady Deputowanych.

13 stycznia 1997 roku został członkiem Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Od 22 stycznia pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Regionalnej. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku. Jednocześnie był deputowanym do Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji, wchodził w nim w skład Komisji ds. Gospodarki. Od lipca 1999 roku pełnił funkcję Doradcy Prezydenta Republiki Białorusi – Głównego Inspektora ds. Obwodu Brzeskiego Administracji Prezydenta Republiki Białorusi. W tym samym roku został zastępcą przewodniczącego Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. 6 sierpnia 2004 roku został zwolniony ze stanowiska Inspektora i mianowany ministrem energetyki. Jako minister wielokrotnie delegowany był do Moskwy na negocjacje w sprawie dostaw rosyjskiego gazu ziemnego na Białoruś (7–9 września 2004, 15–16 listopada 2004, 29–30 czerwca 2005, 29–30 kwietnia 2006), a także na IV Ogólnorosyjski Tydzień Ropy i Gazu w Moskwie 25–28 października 2004 roku i 28. Posiedzenie Rady Elektroenergetycznej Wspólnoty Niepodległych Państw w Tbilisi 26–28 października 2005 roku. Funkcję ministerialną pełnił do 5 maja 2006 roku.

16 maja 2006 roku został zastępcą przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi. Od 18 lipca 2006 roku do 15 lutego 2011 roku wchodził w skład Komisji ds. Międzynarodowej Współpracy Technicznej przy Radzie Ministrów Republiki Białorusi. 18 października 2012 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi V kadencji ze Szkłowskiego Okręgu Wyborczego Nr 90. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Rolnej. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 11 października 2016 roku.

Życie prywatne

Alaksandr Ahiejeu posiada willę położoną w elitarnej mińskiej dzielnicy Drozdy, zamieszkanej przez przedstawicieli władzy i ludzi blisko związanych z przywódcą Białorusi Alaksandrem Łukaszenką.

Poglądy

Podczas kampanii wyborczej poprzedzającej wybory parlamentarne w 2012 roku Alaksandr Ahiejeu odmówił udziału w debatach z jego konkurentami z partii opozycyjnych – Partii BNF i Białoruskiej Partii Lewicy „Sprawiedliwy Świat”. Jego zdaniem partie te działały na rzecz zwiększenia wpływu Stanów Zjednoczonych na politykę Białorusi i debata z ich przedstawicielami była pozbawiona sensu.

Odznaczenia

• Medale jubileuszowe Republiki Białorusi;
• Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi;
• Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi.

Życie prywatne

Alaksandr Ahiejeu jest żonaty, ma syna i córkę.

Bibliografia

• Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.