Antin Horbaczewski

Antin Horbaczewski
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1856 ; Zarubińce, Cesarstwo Austrii
Data i miejsce śmierci	26 kwietnia 1944 ; Sanok, Polska pod okupacją III Rzeszy
	Senator IV kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 1938
Przynależność polityczna	Ukraińskie Zjednoczenie Narodowo-Demokratyczne
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antin Jakowycz Horbaczewski herbu Korczak, ukr. Антін Якович Горбачевський, wzgl. pol. Antoni Horbaczewski (ur. 27 stycznia 1856 w Zarubińcach, zm. 26 kwietnia 1944 w Sanoku) – ukraiński adwokat, działacz polityczny i parlamentarzysta okresu Austro-Węgier, Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej i II Rzeczypospolitej, senator II, III i IV kadencji Senatu RP, Marszałek senior Senatu RP w 1935. Brat Iwana Horbaczewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie księdza greckokatolickiego Jakowa Horbaczewskiego, herbu Korczak^[1]. W 1874 ukończył c.-k. gimnazjum w Tarnopolu, po czym studiował prawo i doktoryzował się we Lwowie (1888).

W latach 1883–1884 pracował jako dziennikarz, był wydawcą pisma "Diło". Od 1893 zajmował się prowadzeniem kancelarii adwokackiej w Czortkowie. Był członkiem Ukraińskiego Powiatowego Związku Spółdzielczego. Był członkiem wydziału powiatowego w Czortkowie.

W 1912 wybrano go do Trybunału Stanu w Wiedniu, a od 1913 pełnił mandat posła Sejmu Krajowego Galicji X kadencji, wybrany w okręgu Czortków^[2]^[3].

W latach 1918–1919 członek Rady Narodowej Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, w 1919 reprezentował w Warszawie Symona Petlurę wobec władz polskich.

W okresie międzywojennym członek UNDO. W latach 1928–1935 senator z okręgu Tarnopol. Podczas ślubowania zamiast zwrotu w języku polskim („Ślubuję”) użył słowa w języku ukraińskim („Prysiahaju”), za co został upomniany przez Marszałka Seniora i musiał powtórzyć formułę w języku polskim^[4]. W 1935 ponownie powołany przez prezydenta Mościckiego do izby wyższej, której obrady otworzył jako Marszałek senior.

W okresie od 1930 do 1935 przewodniczył Ukraińskiemu Klubowi Parlamentarnemu.

Zmarł 26 kwietnia 1944 w szpitalu w Sanoku^[5]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku^[5].

Przypisy

↑ Іван Горбачевський у спогадах і листуваннях (нарис) — Ярослав Гонський — Тернопіль “Укрмедкнига”, 2004, s. 138.
↑ Wybory posłów na Sejm krajowy z kuryi gmin wiejskich. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 148 z 1 lipca 1913.
↑ Wybory posłów na Sejm krajowy z kuryi gmin wiejskich. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 149 z 2 lipca 1913.
↑ Grzegorz Maroń. Ślubowanie senatorskie w polskim porządku prawnym. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego”, s. 133, 74 / 2012. Uniwersytet Rzeszowski.
↑ ^a ^b Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 111 (poz. 1647).

Bibliografia

Adam Boniecki: Horbaczewscy herbu Korczak. W: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 7. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1904, s. 335.
Karol Rzepecki, Tadeusz Rzepecki: Sejm i Senat 1928–1933. Poznań: Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, 1928, s. 178.
Strona Sejmowa. Antin Horbaczewski. sejm.gov.pl. [dostęp 2014-03-11].
RyszardR. Torzecki RyszardR., Kwestia ukraińska w Polsce w latach 1923–1929, Kraków: Wydaw. Literackie, 1989, ISBN 83-08-01977-3, OCLC 830081846 .
Д-р Антін Горбачевський в Дрогобичі. „Львівські вісті”. 151 (870), с. 4, 2-3 липня 1944. (ukr.)

[1] Іван Горбачевський у спогадах і листуваннях (нарис) — Ярослав Гонський — Тернопіль “Укрмедкнига”, 2004, s. 138.

[2] Wybory posłów na Sejm krajowy z kuryi gmin wiejskich. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 148 z 1 lipca 1913.

[3] Wybory posłów na Sejm krajowy z kuryi gmin wiejskich. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 149 z 2 lipca 1913.

[4] Grzegorz Maroń. Ślubowanie senatorskie w polskim porządku prawnym. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego”, s. 133, 74 / 2012. Uniwersytet Rzeszowski.

[C-5] Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 111 (poz. 1647).

[6] Bolesław Limanowski z PPS nie mógł prowadzić pierwszych obrad, do czasu wyboru prezydium obrady prowadził Maksymilian Thullie (ChD)

[7] siedzenie otworzył nie najstarszy wiekiem poseł, a płk Stanisław Skwarczyński (OZN)

[8] w zastępstwie najstarszego wiekiem Stefana Giebla z ChD

[9] Barbara Borys-Damięcka (PO) nie mogła prowadzić obrad, do czasu wyboru marszałka Senatu obrady poprowadził Michał Seweryński (PiS)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]

[C]

[D]