Brona (budownictwo)
Brona – krata drewniana (zwykle okuta żelazem) lub żelazna zamykająca wejście przez bramę w murze obronnym lub zamku.
Średniowiecza brona była zawieszona na łańcuchach i unoszona, a w zamkach chroniona mostem zwodzonym i stołpem. Później zastąpiono ją organami, czyli zespołem pionowych belek opuszczanych i podnoszonych oddzielnie[1].
Kiedyś termin ten oznaczał też bramę warowną lub strzeżone przejście graniczne[2].
Brona występuje jako samodzielna figura heraldyczna (na przykład jako godło Henryka VII oraz na herbach książąt Beaufort)[3] lub jako część bram na herbach (zwłaszcza miast).
-
Jedna z bram Palazzo d'Accursio w Bolonii z podniesioną broną -
Godło Henryka VII -
Herb Westminsteru z broną -
Herb Bydgoszczy: W murze brama z broną złotą podniesioną...
.jpg)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 29. ISBN 83-85001-89-1.
- ↑ Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996, s. 511 i 512.
- ↑ Charles Fox-Davies: A complete guide to heraldry. Ware: Wordsworth Editions Ltd, 1996, s. 284. ISBN 1-85326-365-6.