Dafnomancja
Dafnomancja – wróżenie z lauru. Nazwa tej metody wróżenia pochodzi od nimfy Dafne, która według greckiego mitu została zmieniona w drzewko laurowe przez Apolla[1][2].
Polega na wrzucaniu liści do ognia, jeśli paląc się trzeszczą i płoną jasnym płomieniem[2], to jest szczęśliwa przepowiednia, jeśli zaś spalenie przebiega bezgłośnie albo zgasło w połowie[2], to źle wróży[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Metoda ta wróżenia wywodzi się z Imperium Rzymskiego, gdzie rósł laur[2]. Początkowo, liście służące do wróżenia zawsze pochodziły ze świętego gaju Apolla[5], jednak przestało tak być po rozprzestrzenieniu się zwyczaju po całej Grecji oraz Rzymie, kiedy palenie liści laurowych stało się popularną wróżbiarską praktyką augurów. Święty gaj Apolla zmarniał w roku 68 n.e., co ówcześni augurowie odebrali jako bardzo zły omen[2], wiązany przez nich później ze śmiercią Nerona[3][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Varla Ventura, The book of the bizarre: freaky facts & strange stories, San Francisco, CA: Red Wheel/Weiser, 2008, s. 60, ISBN 978-1-57863-437-8, OCLC 213856845 [dostęp 2024-07-18].
- ↑ a b c d e Daphnomancy – OCCULT WORLD [online] [dostęp 2024-07-18] (ang.).
- ↑ a b Theresa Cheung, The element encyclopedia of the psychic world: The ultimate A - Z of spirits, mysteries and the paranormal, wyd. 1. publ, London: HarperElement, 2006, s. 144, ISBN 978-0-00-721148-7 [dostęp 2024-07-18].
- ↑ Jacques Auguste Simon Collin de Plancy, Michał Karpowicz, Piotr Kuncewicz, Słownik wiedzy tajemnej, Warszawa ; Kraków: "Polczek", 1993, s. 44, ISBN 978-83-85272-11-3 [dostęp 2024-07-18].
- ↑ Amber K, Azrael Arynn K, Candlemas: feast of flames, wyd. 1st ed, St. Paul, Minn: Llewellyn Espanol, 2001, s. 94, ISBN 978-0-7387-0079-3 [dostęp 2024-07-18].
- ↑ Gerina Dunwich, Herbal magick: a witch's guide to herbal folklore and enchantments, Franklin Lakes, NJ: New Page Books, 2002, s. 50, ISBN 978-1-56414-575-8 [dostęp 2024-07-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Collin de Plancy: Słownik wiedzy tajemnej. Warszawa-Kraków: Oficyna Wydawnicza POLCZEK Polskiego Czerwonego Krzyża, 1993, s. 44. ISBN 83-85272-11-9.