Edmond Wilhelm Brillant

Treść tego artykułu może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Klub szybowcowy

Zaświadczenie o ukończeniu kursu teoretycznego pilotażu szybowcowego (Jarosław 1936)

Zaświadczenie o pracy przy budowie szybowców (Jarosław 1936)

Szybowiec sterowany przez Edmonda po wylądowaniu (1934)

Zapis lotów (łączny czas 20 lotów - 3 minuty 40 sekund) 1935

Edmond Wilhelm Brillant (ur. 1916 w Jarosławiu, zm. 2004) – członek Hagany, ojciec-założyciel Izraelskiego Korpusu Morskiego, istotnie zaangażowany w rozbudowę Marynarki Wojennej.

Lata młodości

Edmond Wilhelm Brillant urodził się w 1916 roku w Jarosławiu jako najmłodszy spośród czterech synów farmaceuty Wiktora Brillanta i jego żony Laury Brillant (z domu Sturmlauf). Brillant dołączył do klubu szybowniczego w Jarosławiu w 1929. Studiował budowę szybowców, samolotów, szybownictwo i lotnictwo.

W 1934 roku Brillant ukończył jarosławskie gimnazjum i rozpoczął studia w zakresie mechaniki we Lwowie. W 1936 wyemigrował do Izraela (wówczas brytyjski mandat Palestyny) na pokładzie SS Polonia z portu Konstanca i zamieszkał w Hajfie.

W Haganie

Brillant rozpoczął studia inżynierii mechanicznej w Technionie, a w 1937 roku wstąpił do klubu lotniczego „Kfar Yeladim” Hagany w dolinie Jezreel jako instruktor. Klub lotniczy „Kfar Yeladim” był przykrywką do tworzenia sił powietrznych w Izraelu. W 1938 wstąpił jako ochotnik do Departamentu Policji Kolejowej (PPRD) i eskortował pociągi na trasie z Zemach nad Jeziorem Tyberiadzkim do Port Saidu. Podczas służby w PPRD został ranny, kiedy jego pociąg został wysadzony w powietrze na minie podczas buntu Arabów w latach 1936–1939. Uciekł ze szpitala i wrócił do służby.

Służba w Royal Navy

Edmond Wilhelm Brillant w Royal Navy, jako wolontariusz z Hagany, Port Said 1942

Rekomendacje wojskowe

Rekomendacja i potwierdzenie umiejętności technicznych

Rekomendacja na stopień Sub-Lieutenant (pod-podporucznik) w Royal Navy

Podczas II wojny światowej Brillant rozpoczął pracę jako wolontariusz w 3 pułku piechoty, a następnie w 1942 dołączył do Royal Navy jako starszy bosman i służył tam do marca 1946.

Brillant służył w Red-Sea Teatr na pokładzie Her Majesty’s Ship (HMS) w Massaua w Erytrei. Jego zespół został zastąpiony później przez Royal Navy. Tam Brillant rozpoczął naukę prac ratowniczych, nurkowania w płytkiej wodzie, obsługę i naprawę silników diesla i innych morskich zawodów, które pomogły mu w późniejszej karierze w izraelskiej marynarce wojennej.

Po zwolnieniu z marynarki wojennej wrócił do Hagany i przyłączył się do Sił Obronnych Izraela (IDF) oraz sił morskich.

Służba w izraelskich siłach morskich

Brillant dołączył do Palyamu^[1], który później przekształcił się w Shayetet 13^[2]^[3]. Brał udział w przekształcaniu tajnych statków imigracyjnych Hagany w izraelskie okręty marynarki wojennej, które planowano wykorzystać podczas wojny o niepodległość. Brillant założył oddział kontroli uszkodzeń oraz specjalne jednostki ratownicze w ramach operacji o nazwie YALTAM.

Służył jako oficer sztabowy w marynarce wojennej, a podczas swojej służby zajmował się planowaniem operacyjnym bitwy morskiej w 1956 roku, w której został zdobyty egipski niszczyciel Ibrahim El Awal.

W ZIM Navigation Company

Brillant został zaproszony przez Marynarkę Wojenną do poprowadzenia trzech projektów budowy statków marynarki handlowej. Przeniósł się do Francji i przedstawił projekt wycieczkowca „Szalom”(inne języki)^[4] stoczni Chantiers de l’Atlantique(inne języki). Był to największy statek pasażerski izraelskiego przedsiębiorstwa żeglugowego ZIM. Następnie przeniósł się do Tulonu, gdzie zarządzał budową dwóch statków towarowych: Keshet i Noga^[5]^[6]. W 1963 Brillant poprosił attaché wojskowego IDF w Paryżu o pozwolenie na przejście na emeryturę, choć proszono go o kontynuowanie służby dla Leaves Fall (Projekt Cherbourg). W 1969, gdy był inspektorem technicznym w ZIM w Europie, Brillant zorganizował tankowanie 5 łodzi rakietowych klasy Sa’ar 3^[5], którymi uciekł z portu w Cherbourgu podczas operacji Noah. Zmodyfikowanymi przez niego statkami towarowymi były M.V. „Lea” (który miał zatrzymać się w Gibraltarze na tankowanie) oraz M.V. Naharijjah (mający zapewniać wsparcie w rejonie Zatoce Biskajskiej.)

Przypisy

↑ palyam. [dostęp 2011-03-21].
↑ Shayetet 13 – elitarna jednostka komandosów. [dostęp 2011-03-21].
↑ Zionism and Israel – Encyclopedic Dictionary „Shayetet 13". [dostęp 2011-03-21].
↑ Israel’s Flagship – SS Shalom. [dostęp 2011-03-21].
↑ ^a ^b ברילנט איש הים, היבשה והאוויר. YNET, 30 grudnia 2005. (hebr.).
↑ The Story of SS Shalom’s Brilliant Naval Architect Commander Edmond Wilhelm Brillant. Reuben Goossens. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).

Bibliografia

^ „Edmond Wilhelm Brillant Man of Air Sea and Land”. Hebrew YNET Israeli Newspaper Yediot Acharonot. 2005. [1]. Dostęp: 9 kwietnia 2009.
^ „Report on Israeli RNVR Veterans from Israel English”. Ha’Aretz Israeli Newspaper in English. 2007. Link. Dostęp: 9 kwietnia 2009.
^ „Rear Admiral Edward Ellsberg”. Ted Pollard. 2004. [2]. Dostęp: 9 kwietnia 2009.

Linki zewnętrzne

[1] yam. [dostęp 2011-03-21].

[2] Shayetet 13 – elitarna jednostka komandosów. [dostęp 2011-03-21].

[3] Zionism and Israel – Encyclopedic Dictionary „Shayetet 13". [dostęp 2011-03-21].

[4] Israel’s Flagship – SS Shalom. [dostęp 2011-03-21].

[YNET-5] ברילנט איש הים, היבשה והאוויר. YNET, 30 grudnia 2005. (hebr.).

[6] The Story of SS Shalom’s Brilliant Naval Architect Commander Edmond Wilhelm Brillant. Reuben Goossens. [dostęp 2014-02-12]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]