François Braud

François Braud
	; François Braud Ramsau 2016
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1986 ; Pontarlier
Klub	CS Chamonix
Debiut w PŚ	25.11 2005, Ruka (44. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	18.12 2005, Ramsau; (16. miejsce – sprint)
Pierwsze podium w PŚ	8.03 2014, Oslo ; (3. miejsce – Gundersen)
Rekord życiowy	161,0 m na Letalnicy w Planicy (16 marca 2011)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Letnie Grand Prix
3. miejsce ;	2016
	Strona internetowa

François Braud (ur. 27 lipca 1986 w Pontarlier) – francuski kombinator norweski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata i czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

We wrześniu 2020 wziął ślub z Eleną Runggaldier^[2].

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej François Braud pojawił się w styczniu 2002 roku podczas mistrzostw świata juniorów w Schonach, gdzie wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył drużynowo srebrny medal. Wynik ten francuscy juniorzy powtórzyli na mistrzostwach świata juniorów w Rovaniemi w 2005 roku, w międzyczasie zdobywając ponadto brązowy medal podczas MŚJ w Sollefteå w 2003 roku. Indywidualnie Braud najlepszy wynik osiągnął w 2006 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Kranju zwyciężył w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena.

W Pucharze Świata zadebiutował 25 listopada 2005 roku w Ruce, gdzie zajął 44. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył niecały miesiąc później, 18 grudnia 2005 roku w Ramsau był szesnasty w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanął 8 marca 2014 roku w Oslo, gdzie w zawodach metodą Gunndersena był trzeci. Wyprzedzili go tam jedynie Niemiec Johannes Rydzek oraz Magnus Moan z Norwegii. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2008/2009, który ukończył na piętnastej pozycji.

Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 2013 roku reprezentacja Francji w składzie: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix i Jason Lamy Chappuis zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych. W startach indywidualnych Braud zajął dziewiętnaste miejsce na dużej skoczni, a rywalizację na normalnym obiekcie zakończył na 36. pozycji. Blisko medalu był ponadto na rozgrywanych dwa lata wcześniej mistrzostwach świata w Oslo, zajmując czwarte miejsce w konkursie drużynowym na dużej skoczni, piąte drużynowo na skoczni normalnej oraz dziewiąte w zawodach metodą Gundersena na dużym obiekcie.

W 2006 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując piąte miejsce w drużynie oraz 42. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Vancouver był czwarty w sztafecie oraz czternasty w Gundersenie na dużej skoczni. Podczas igrzysk olimpijskich w Soczi w 2014 roku zajmował odpowiednio czwarte i trzynaste miejsce.

W latach 2009 i 2010 zdobywał złote medale mistrzostw Francji w skokach narciarskich w konkursach drużynowych^[3].

Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę sportową^[4].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
42.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+7:17,7	Georg Hettich
5.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km^[5]	49:52,6	+1:32,0	Austria
34.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+2:05,2	Jason Lamy Chappuis
4.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km^[6]	49:31,6	+39,8	Austria
14.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+1:26,7	Bill Demong
20.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2	+1:19,1	Eric Frenzel
13.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5	+37,7	Jørgen Gråbak
4.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km^[7]	47:13,5	+1:12,8	Norwegia
15.	14 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS109/10 km	24:51,4	+1:49,1	Eric Frenzel
15.	20 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS140/10 km	23:52,5	+1:32,1	Johannes Rydzek
5.	22 lutego	2018	Pjongczang	Sztafeta HS140/4x5 km^[8]	46:09,8	+2:27,2	Niemcy

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
20.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+2:19,4	Hannu Manninen
6.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km^[9]	49:14,9	+4:09,8	Finlandia
30.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+5:29,8	Ronny Ackermann
10.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276,0 pkt	-26,8 pkt	Todd Lodwick
12.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+1:42,5	Todd Lodwick
4.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km^[6]	48:32,3	+17,1	Japonia
14.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+1:46,2	Bill Demong
20.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+1:33,0	Eric Frenzel
5.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km^[7]	49:38,2	+1:30,4	Austria
9.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	+1:02,7	Jason Lamy Chappuis
4.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km^[7]	48:04,4	+51,9	Austria
36.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13,2	+2:23,2	Jason Lamy Chappuis
1.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km^[10]	57:34,0	-	-
19.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22,8	+2:02,1	Eric Frenzel
13.	20 lutego	2015	Falun	Gundersen HS100/10 km	26:38,9	+1:02,3	Johannes Rydzek
3.	22 lutego	2015	Falun	Sztafeta HS100/4x5 km^[10]	44:20,7	+39,6	Niemcy
2.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45,8	+11,9	Bernhard Gruber
1.	28 lutego	2015	Falun	Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km^[11]	38:31,6	-	-
6.	24 lutego	2017	Lahti	Gundersen HS100/10 km	26:19,6	+36,0	Johannes Rydzek
7.	26 lutego	2017	Lahti	Sztafeta HS100/4x5 km^[12]	47:57,3	+1:19,5	Niemcy
3.	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6	+13,0	Johannes Rydzek
5.	3 marca	2017	Lahti	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km^[13]	28:45,8	+11,5	Niemcy
27.	22 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS130/10 km	23:43,0	+3:08,8	Eric Frenzel
23.	28 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS109/10 km	25:01,3	+2:07,9	Jarl Magnus Riiber
6.	2 marca	2019	Seefeld in Tirol	Sztafeta HS109/4x5 km^[12]	50:15,5	+1:12,0	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
2.	25 stycznia	2002	Schonach	Sztafeta K90/4x5 km^[14]	844,0 pkt	-80,7 pkt	Niemcy
36.	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K108/10 km	31:43,2	+5:29,8	Björn Kircheisen
3.	7 lutego	2003	Sollefteå	Sztafeta K108/4x5 km^[7]	793,9 pkt	-99,8 pkt	Niemcy
20.	4 lutego	2004	Stryn	Gundersen K90/10 km	26:06,3	+5:19,6	Petter Tande
6.	6 lutego	2004	Stryn	Sztafeta K90/4x5^[15]	58:03,0	+3.14,0	Norwegia
19.	8 lutego	2004	Stryn	Sprint K90/7,5 km	14:02,1	+1:58,2	Petter Tande
11.	22 marca	2005	Rovaniemi	Gundersen HS100/10 km	25.56,6	+3:24,9	Petter Tande
2.	24 marca	2005	Rovaniemi	Sztafeta HS100/4x5^[16]	44:17,1	+1:37,8	Niemcy
8.	26 marca	2005	Rovaniemi	Sprint HS100/5 km	14:02,1	+1:05,2	Petter Tande
1.	1 lutego	2006	Kranj	Gundersen HS109/10 km	29:59,9	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	8 marca 2014	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:40,6	3.	+4,5	Johannes Rydzek
2.	19 marca 2017	Schonach	Gundersen HS106/10 km	28:49,7	2.	+7,7	Eric Frenzel

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	7 stycznia 2018	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	bd.	1.	bd.	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

2004: niesklasyfikowany
2005: 25.
2006: niesklasyfikowany
2007: niesklasyfikowany
2008: 13.
2009: 8.
2010: 5.
2011: 10.
2012: 15.
2013: nie brał udziału
2014: 18.
2015: 6.
2016: 3.
2017: (26.)^[17]
2018: (11.)^[18]

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	8 sierpnia 2010	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	25:47.9 min	2.	+11.9 s	Johannes Rydzek

Przypisy

↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
↑ Ski nordique : François Braud s’est marié à Elena Runggaldier. nordicmag.info, 2020-09-16. [dostęp 2020-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)]. (fr.).
↑ Anna Pietrzak: Skoki Narciarskie – Chedal triumfuje w Mistrzostwach Francji. skokinarciarskie.pl, 30 marca 2009. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).
↑ Sophie Courageot: Combiné nordique : c'est la der pour Maxime Laheurte et François Braud. france3-regions.francetvinfo.fr, 2019-03-15. [dostęp 2019-03-17]. (fr.).
↑ Skład zespołu: François Braud, Ludovic Roux, Jason Lamy Chappuis, Nicolas Bal
↑ ^a ^b Skład zespołu: Maxime Laheurte, François Braud, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b ^c ^d Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Antoine Gérard, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Mathieu Martinez, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: François Braud, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b Skład drużyny: Laurent Muhlethaler, Maxime Laheurte, François Braud, Antoine Gérard
↑ Skład drużyny: Maxime Laheurte, François Braud
↑ Skład drużyny: Maxime Laheurte, Mathieu Martinez, François Braud, Sébastien Lacroix
↑ Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Jonathan Félisaz, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Maxime Boillot, Maxime Laheurte, François Braud, Jason Lamy Chappuis
↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).

[rek-1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].

[2] Ski nordique : François Braud s’est marié à Elena Runggaldier. nordicmag.info, 2020-09-16. [dostęp 2020-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)]. (fr.).

[3] Anna Pietrzak: Skoki Narciarskie – Chedal triumfuje w Mistrzostwach Francji. skokinarciarskie.pl, 30 marca 2009. [dostęp 2011-11-18]. (pol.).

[4] Sophie Courageot: Combiné nordique : c'est la der pour Maxime Laheurte et François Braud. france3-regions.francetvinfo.fr, 2019-03-15. [dostęp 2019-03-17]. (fr.).

[5] Skład zespołu: François Braud, Ludovic Roux, Jason Lamy Chappuis, Nicolas Bal

[autonazwa2-6] Skład zespołu: Maxime Laheurte, François Braud, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis

[autonazwa1-7] Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis

[8] Skład drużyny: Antoine Gérard, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis

[9] Skład drużyny: Mathieu Martinez, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis

[ReferenceA-10] Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis

[11] Skład drużyny: François Braud, Jason Lamy Chappuis

[autonazwa3-12] Skład drużyny: Laurent Muhlethaler, Maxime Laheurte, François Braud, Antoine Gérard

[13] Skład drużyny: Maxime Laheurte, François Braud

[14] Skład drużyny: Maxime Laheurte, Mathieu Martinez, François Braud, Sébastien Lacroix

[15] Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Jonathan Félisaz, Jason Lamy Chappuis

[16] Skład drużyny: Maxime Boillot, Maxime Laheurte, François Braud, Jason Lamy Chappuis

[17] Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[18] Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Mężczyźni indywidualnie (od 1984 metodą Gundersena)	1977: Gunter Schmieder 1979: Hermann Weinbuch 1980: Hubert Schwarz 1981: Bernd Blechschmidt 1982: Knut Leo Abrahamsen 1983: Heiko Hunger 1984: Geir Andersen 1985: Siergiej Nikiforow 1986: Andriej Dundukow 1987: Thomas Prenzel 1988: Radomír Skopek 1989: Trond Einar Elden 1990: Trond Einar Elden 1991: Milan Kučera 1992: Halldor Skard 1993: Knut Andersen 1994: Mario Stecher 1995: Hannu Manninen 1996: Todd Lodwick 1997: Roman Perko 1998: Hannu Manninen 1999: Samppa Lajunen 2000: Aleksiej Cwietkow 2001: Norihito Kobayashi 2002: Björn Kircheisen 2003: Björn Kircheisen 2004: Petter Tande 2005: Petter Tande 2006: François Braud 2007: Anssi Koivuranta 2008: Alessandro Pittin 2009: Alessandro Pittin 2010: Ole Christian Wendel 2011: Johannes Rydzek 2012: Mattia Runggaldier 2013: Manuel Faißt 2014: Philipp Orter 2015: Jarl Magnus Riiber 2016: Bernhard Flaschberger 2017: Arttu Mäkiaho 2018: Ondřej Pažout 2019: Johannes Lamparter
Sprint mężczyzn	2000: Petter Kukkonen 2001: David Kreiner 2002: brak 2003: Björn Kircheisen 2004: Petter Tande 2005: Petter Tande 2006: Tom Beetz 2007: Eric Frenzel 2008: Tomaž Druml 2009: Alessandro Pittin 2010: Junshirō Kobayashi 2011: Marjan Jelenko 2012: Øystein Granbu Lien 2013: Manuel Faißt 2014: Philipp Orter 2015: Jarl Magnus Riiber 2016: Tomáš Portyk 2017: Vinzenz Geiger 2018: Vid Vrhovnik 2019: Julian Schmid
Kobiety	2019: Ayane Miyazaki

Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)	1982: Dotzauer Schmieder Winkler 1984: G. Andersen Bøgseth Sandberg 1985: Müller Schwarz Weinbuch 1987: Weinbuch Pohl Müller 1989: T. Elden Bredesen B. Elden 1991: Csar Ofner Sulzenbacher 1993: Kōno Abe Ogiwara 1995: Abe T. Ogiwara K. Ogiwara Kōno 1997: Skard Vik Apeland Lundberg 1999: Manninen Nurmela Mantila Lajunen 2001: Braaten Rotevatn Vik Hammer 2003: Gruber Denifl Bieler Gottwald 2005: Tande Klemetsen Moan Hammer 2007: Koivuranta Ryynänen Tallus Manninen 2009: Minato Katō Watabe Kobayashi 2011: Kreiner Gruber Gottwald Stecher
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)	2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher) 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber) 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
Sprint drużynowy (skocznia duża)	2013: (Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Braud, Lamy Chappuis) 2017: (Frenzel, Rydzek) 2019: (Frenzel, Rießle) 2021: (Lamparter, Greiderer)