Gadawa
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-100[4] |
Tablice rejestracyjne |
TBU |
SIMC |
0231722[5] |
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu buskiego | |
50°23′57″N 20°48′01″E/50,399167 20,800278[1] |
Gadawa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W wieku XIX Gadawa opisana była jako wieś i folwark, powiecie stopnickim, gminie Olganów, parafia Dobrowoda[7].
Według spisu z 1827 r. było tu 23 domów, 99 mieszkańców.
W XV w. należała do Jana Feliksa z Tarnowa kasztelana wiślickiego, herbu Leliwa. (Dług. 418 I).
Folwark Gadawa z wsią tej nazwy położony od Kielc wiorst 57, od Stopnicy wiorst 11, od Pińczowa wiorst 22, od Buska wiorst 10. Rozległość wynosi ,mórg. 437, płodozmian 6 i 7-polowy.
Budynków murowanych było w nim 2, drewnianych 8. Ponadto dwa stawy, źródło solne ujęte w studnię na 100 stóp głęboką, wykopaną w r. 1825 przy poszukiwaniu soli.
Wieś Gadawa posiadała osad 19, gruntu mórg 114[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 30907
- ↑ Wieś Gadawa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 249 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b Gadawa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 435 .