Przejdź do zawartości

Hans von Ohain

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Joachim von Ohain
Ilustracja
Hans von Ohain w latach 70.
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1911
Dessau

Data i miejsce śmierci

13 marca 1998
Melbourne

Hans Joachim von Ohain (ur. 14 grudnia 1911 w Dessau, zm. 13 marca 1998 w Melbourne (Floryda)) – niemiecki naukowiec; twórca pierwszego silnika odrzutowego o praktycznym zastosowaniu.

W 1933 sformułował teorię napędu odrzutowego. W 1935 uzyskał tytuł doktora w dziedzinie fizyki i aerodynamiki na Uniwersytecie w Getyndze i został młodszym asystentem Roberta Pohla. W 1936 opatentował koncepcję silnika turboodrzutowego i rozpoczął pracę w wytwórni lotniczej Heinkla. Wspólnie z mechanikiem samochodowym Maxem Hahnem zbudował silnik oznaczony jako He S1, który był zasilany wodorem, a następnie benzyną. He S1 nie został użyty do napędu samolotów. Potwierdził jedynie słuszność założeń Ohaina.

Po II wojnie światowej został przerzucony do USA w ramach Operacji Spinacz (Paperclip).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hans von Ohain. U.S. Centennial of Flight Commission. [dostęp 2010-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 października 2012)]. (ang.).