Język jingpo
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
940 tys. (2001) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Mjanma | ||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | kac | ||
| ISO 639-3 | kac | ||
| IETF | kac | ||
| Glottolog | kach1280 | ||
| Ethnologue | kac | ||
| GOST 7.75–97 | кач 293 | ||
| WALS | jng | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język jingpo (inne nazwy: jinghpaw, chingp’o, kachin, marip) – język z podgrupy jinghpo-bodo-konyak (kaczińskiej) języków tybeto-birmańskich, używany przez ok. 940 tys. osób z grupy etnicznej Jingpo, głównie w stanie Kaczin w Mjanmie, poza tym w prowincji Junnan w ChRL oraz w stanie Asam w Indiach. Dialekt singpho, używany w Asamie, wykazuje podobieństwo leksykalne 50% do jingpo[1] (zawiera sporo leksyki tajskiej).
| Jinghpaw alphabet[2] | |||||
| A ʔà |
Ă ʔa̰ |
E ʔɛ̰ |
Ē ʔɛ̀ |
È ʔɛ́ | |
| I ʔì |
O ʔɔ̀ |
U ʔù |
AI ʔàɪɴ |
AU ʔáʊɴ | |
| AW ʔɔ́ |
OI ʔʊ̀ɛ́ |
B ba̰ |
CHY t͡ɕa̰ |
D da̰ | |
| G ɡa̰ |
GY ɡa̰ja̰ |
H ha̰ |
J d͡ʑa̰ |
K ka̰ | |
| KY ka̰ja̰ |
HK kʰa̰ |
HKY kʰa̰ja̰ |
L la̰ |
M ma̰ | |
| N na̰ |
NG ŋa̰ |
NY ɲa̰ |
P pa̰ |
HP pʰa̰ | |
| HPY pʰa̰ja̰ |
R ja̰ |
S sʰa̰ |
SH ʃa̰ |
T ta̰ | |
| TS sa̰ |
HT tʰa̰ |
W wa̰ |
Y ja̰ |
Z za̰ | |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jingpho, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2011-04-29] (ang.).
- ↑ Outline of Kachin languages – Kachin Portal Site [online], aa-ken.jp [dostęp 2024-04-23] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).