Jan Stanisław Bystroń
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk humanistycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1914 – filozofia |
Habilitacja |
1918 – etnologia |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek tytularny |
Status PAU |
członek korespondent |
Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
Odznaczenia | |
Jan Stanisław Bystroń (ur. 20 października 1892 w Krakowie[1], zm. 18 listopada 1964 w Warszawie) – polski etnograf i socjolog, profesor uniwersytetów w Poznaniu, Krakowie i Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk[2][3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem językoznawcy Jana i Marii z Cinciałów, wnukiem prawnika, etnografa i śląskiego działacza społecznego Andrzeja Cinciały. W 1910 ukończył gimnazjum w Krakowie. Podjął studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Wśród jego profesorów byli m.in. Ignacy Chrzanowski i Kazimierz Morawski. W 1914 obronił na UJ doktorat na podstawie pracy Teoria rzeczywistości społecznej. W międzyczasie odbył także studia etnograficzne w Ecole des Hautes Etudes w Paryżu (1912–1913). Podczas I wojny światowej w 1915 w Wiedniu został członkiem zarządu Polskiego Archiwum Wojennego[4]. W 1918 uzyskał stopień docenta etnologii na UJ (na podstawie pracy Zwyczaje żniwiarskie w Polsce).
W latach 1919–1925 był dyrektorem Instytutu Etnologii Uniwersytetu Poznańskiego, piastując katedrę etnologii i folkloru jako profesor nadzwyczajny. W 1925 przeniósł się na UJ, został profesorem zwyczajnym i kierownikiem Katedry Etnologii i Socjologii. Od 1934 prowadził wykłady z socjologii i polskiej kultury ludowej na Uniwersytecie Warszawskim, kierując jednocześnie Katedrą Socjologii (do 1948). W latach 1934–1936 pełnił funkcję kierownika Departamentu Szkolnictwa Wyższego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W latach 1926–1932 pełnił funkcję sekretarza Komisji Etnograficznej PAU. W 1931 ożenił się z Jadwigą Misiakowską[1]
W czasie okupacji był kilka miesięcy więziony na Pawiaku; brał udział w tajnym nauczaniu. W ostatnich latach życia ciężko chorował, cierpiał również na załamanie nerwowe po śmierci syna oraz z powodu wieloletniej choroby żony. Oficjalnie przeszedł na emeryturę rok przed śmiercią. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera 4-6-1)[5].
Zainteresowania naukowe
[edytuj | edytuj kod]W swych badaniach koncentrował się na kulturze polskiej, folklorze i twórczości ludowej. Uważał, że badania etnograficzne powinno się prowadzić w ograniczonym czasie i miejscu. W pracy Wstęp do ludoznawstwa polskiego (1926) określił zagadnienia etnografii, jej stosunek do innych nauk oraz podał systematykę dotyczącą grup zawodowych i etnicznych. Analizując dzieła literatury staropolskiej przedstawił panoramę życia towarzyskiego, rodzinnego, politycznego i wojskowego Polski XVI, XVII i XVIII wieku (Dzieje obyczajów w dawnej Polsce. Wiek XVI–XVIII, 1933, 2 tomy). Zajmował się koncepcjami socjologii polskiej do początków XX wieku. Jako pierwszy w Polsce uznał komizm za zjawisko socjologiczne. Na przełomie lat 20. i 30. prowadził badania śladów polskich w Algierii i na Bliskim Wschodzie, czego efektem była praca Polacy w Ziemi Świętej, Syrii i Egipcie, 1141–1914 (1930).
Do korzystania z dzieł Bystronia w pracy nad Encyklopedią staropolską (1937–1939) przyznał się Aleksander Brückner[6]. Jan Bystroń był również encyklopedystą. Został wymieniony w gronie 180 edytorów pięciotomowej Ilustrowanej encyklopedii Trzaski, Everta i Michalskiego wydanej w latach 1926–1928 gdzie napisał hasła związane z kulturą i obyczajem polskim[7] .
Materiały archiwalne Jana Bystronia znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-104[8].
Członkostwo polskich towarzystw i akademii naukowych
[edytuj | edytuj kod]- PAU (1933 członek korespondent)
- Towarzystwo Naukowe Warszawskie (1945 członek zwyczajny)
- PAN (1952 członek tytularny)
- Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk (1920 członek-korespondent, 1947 członek zwyczajny)
- Towarzystwo Naukowe we Lwowie (1931 członek czynny).
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- O istocie życia społecznego (1915)
- Pojęcie narodu w socjologii polskiej (1916)
- Słowiańskie obrzędy rolnicze (1916)
- Słowiańskie obrzędy rodzinne (1916)
- Rozwój problemu socjologicznego w nauce polskiej (1917)
- Artyzm pieśni ludowej (1921)
- Wyobraźnia artystyczna B. Prusa (1922)
- Pieśni ludu polskiego (1925)
- Historia w pieśni ludu polskiego (1925)
- Wstęp do ludoznawstwa polskiego (1926)
- Pieśni ludowe z polskiego Śląska (1927–1938, z Józefem Ligęzą i Stefanem Marianem Stoińskim)
- Bibliografia etnografii polskiej (1929)
- Socjologia wychowania (1931)
- Socjologia. Wstęp informacyjny i bibliograficzny (1931)
- Przysłowia polskie (1933)
- Szkoła jako zjawisko społeczne (1934)
- Megalomania narodowa (1935)
- Nazwiska Polskie (1936)
- Księga imion w Polsce używanych (1938)
- Łańcuch szczęścia i inne ciekawostki (1938)
- Publiczność literacka (1938)
- Komizm (1939)
- Paryż (1939)
- Etnografia Polski (1947)
- Socjologia (1947)
- Warszawa (1949)
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal Niepodległości (17 września 1932)[9]
- Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 91 .
- ↑ Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 52. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ Danuta Pędzińska , Bystoń Jan Stanisław, [w:] Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.), Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa Poznań: Polskie Towarzystwo Historyczne, Oddział w Poznaniu], 1981, s. 88, ISBN 978-83-01-02722-3 [dostęp 2024-02-02] .
- ↑ Polskie Archiwum Wojenne. „Nowości Illustrowane”. Nr 39, s. 6, 25 września 1915.
- ↑ śp. Jan Stanisław Bystroń
- ↑ Brückner t. I 1990 ↓, s. VI.
- ↑ Trzaska 1939 ↓.
- ↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-28].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za wybitną twórczość naukową związaną z literaturą piękną”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A–J, Wrocław 1983.
- Anna Kutrzeba-Pojnarowa, Jan Stanisław Bystroń (1892–1964), [w:] Historycy warszawscy ostatnich dwóch stuleci, Warszawa 1986, str. 308–324.
- Danuta Pędzińska, Bystroń Jan Stanisław, [w:] Wielkopolski słownik biograficzny, przew. kom. red. Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski, wyd. 2, Warszawa; Poznań, PWN, 1983, ISBN 83-01-02722-3.
- Adam Pomieciński, Etnologia nieoczywista. Śladami Jana Stanisława Bystronia sto lat później, „Etnografia Polska”, 63 (1–2), 2019, DOI: 10.23858/EP63.2019.005, ISSN 0071-1861 .
- Marek Sierakowski, Myśl społeczna Jana Stanisława Bystronia, „Mazowieckie Studia Humanistyczne”, T. 12, 2008, s. 161–179.
- Jan Szturc , Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI–XX wieku, Bielsko-Biała: Augustana, 1998, ISBN 83-85970-50-9, OCLC 835742676 .
- Aleksander Brückner: Encyklopedia staropolska, tom I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990. ISBN 83-01-09328-5.
- Trzaska: Katalog wydawnictw Trzaski, Everta i Michalskiego. Warszawa: Trzaska, Evert i Michalski, 1939.
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Członkowie tytularni PAN
- Ludzie związani ze szkołą im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim
- Pochowani na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie
- Polscy encyklopedyści
- Polscy etnografowie
- Polscy folkloryści
- Polscy historycy
- Polscy socjolodzy
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Urodzeni w 1892
- Urzędnicy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
- Więźniowie Pawiaka (okupacja niemiecka)
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Wykładowcy Wydziału Historycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Wykładowcy Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Zmarli w 1964
- Ludzie urodzeni w Krakowie