Johann Christian von Lindenowski
Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1736 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 lipca 1813 |
Nadburmistrz Elbląga | |
Okres |
od 1773 |
Następca |
Christian Schmidt |
Rezydent Prus w Gdańsku | |
Okres |
od 1782 |
Poprzednik | |
Nadburmistrz Gdańska | |
Okres |
od 1793, 1794 |
Poprzednik |
Johann Gottfried Reyger |
Następca |
Christian Ludwig Bax |
Johann Christian von Lindenowski, Johann Christian Lindenow (ur. 13 sierpnia 1736 w Gdańsku, zm. 17 lipca 1813 w Gdańsku) – pruski oficer, komisarz i nadburmistrz Elbląga, prezydent Gdańska, funkcjonariusz policji i dyplomata pruski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Martina Christiana Lindenowa, kupca, oraz Anny Eufrosiny. Po śmierci ojca wychowywany był przez dwóch ojczymów – Johanna von Wagenfeldta (1703–1750), następnie Beniamina Reimera (1701–1765), którzy byli pruskimi rezydentami w Gdańsku.
Uczęszczał do szkoły elementarnej św. Piotra i Pawła w Gdańsku, od 1751 do Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Po 1752 kontynuował naukę w Królewskim Pruskim Korpusie Kadetów w Berlinie. Uczestniczył w wojnie siedmioletniej (1756–1763), służył w Regimencie Księstwa Anhaltu-Dessau (Anhalt-Dessauischen Rgt.) w Bernburgu (1763-1766)[1], kończąc w stopniu porucznika. Powierzono mu urząd radcy podatkowego w Nidzicy (1769-1972). Przed 1770 zmienił pisownię nazwiska na Lindenowski. Po I rozbiorze Polski (1772) i zajęciu przez Prusy m.in. terenu polskiego Pomorza, został pruskim komisarzem, następnie nadburmistrzem i dyrektorem policji w Elblągu (1773-1780), urzędnikiem pruskiej akcyzy (Kriegs- und Steuerrat) na Siedlcach, pełnił obowiązki rezydenta pruskiego w Gdańsku (1782–1793), kierującego Zarządem Miasta Gdańska (1793-1794), prezydenta Gdańska i jednocześnie dyrektora policji (1794-1803). W 1799 otrzymał dyplom potwierdzenia szlachectwa. Ważnym wydarzeniem w życiu miasta było otwarcie w 1801 Teatru Miejskiego w Gdańsku (Danzig Stadttheater), którego budowę współfinansował. W Gdańsku rezydował w pałacyku Johanna Uphagena i Adama Gottlieba Freudego przy Langgarten 201 (ob. ul. Długie Ogrody 47). Posiadał majątek ziemski w Wietrzychowie (Rittergut Dietrichsdorf), pow. Nidzica. Na emeryturę przeszedł w 1803.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Deutsches Biographisches Adelsrepertorium (Kam-May) [online], home.foni.net [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leopold von Ledebur: Adelslexikon der preussischen Monarchie, Verlag von Ludwig Raub Berlin 1856
- F. Schwarz (red.): Zeitschrift des Preussischen Geschitsvereins. Gesamtregister (Personen-, Orts- und Sachindex) zu Heft 1–70, Kommissionsverlag Danziger Verlags-Gesellschaft m.b.H. (Paul Rosenberg) Danzig 1932, 322 s.
- Encyklopedia Gdańska, Gdańsk 2012
- książki adresowe