John R. Bolton
Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1948 |
---|---|
Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego | |
Okres |
od 9 kwietnia 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Stały przedstawiciel Stanów Zjednoczonych przy ONZ w Nowym Jorku | |
Okres |
od 2 sierpnia 2005 |
Poprzednik |
Anne W. Patterson (p.o.) |
Następca |
Alejandro Wolff (p.o.) |
John Robert Bolton (ur. 20 listopada 1948 w Baltimore) – amerykański dyplomata i prawnik, w marcu 2018 roku powołany na stanowisko doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego jako następca generała broni H.R. McMastera.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył prawo na Uniwersytecie Yale[1]. Karierę w administracji rządowej rozpoczął od pracy w Amerykańskiej Agencji Rozwoju Międzynarodowego za prezydentury Ronalda Reagana[1].
W administracji George’a W. Busha służył jako podsekretarz stanu, kiedy sekretarzem był Colin Powell[1]. Gdy miejsce Powella zajęła Condoleezza Rice, Bush nominował Boltona na stanowisko ambasadora Stanów Zjednoczonych przy ONZ. Jako że Senat był przeciwny tej nominacji, Bush w sierpniu 2005, wykorzystując zezwalające na to przepisy, mianował Boltona ambasadorem podczas przerwy między sesjami Kongresu (był on 106. osobą, którą Bush umieścił na stanowisku zgodnie z tą procedurą)[1][2].
W lutym 2017 Bolton był jednym z czterech – obok McMastera, Keitha Kellogga i generała broni Roberta Caslena – kandydatów na następcę generała broni Michaela T. Flynna, dotychczasowego doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego[3]. Wówczas nominację otrzymał McMaster, ale Donald Trump zdymisjonował go w marcu 2018, zapowiadając przy tym powołanie na jego miejsce właśnie Boltona[4].
12 czerwca 2018 w Singapurze towarzyszył prezydentowi Trumpowi podczas pierwszego spotkania z Kim Dzong Unem[5].
Poglądy
[edytuj | edytuj kod]Bolton jest uznawany za neokonserwatystę i tak zwanego „jastrzębia”. Wyrażał poparcie dla wycofania się z porozumienia z Iranem dotyczącego ograniczenia irańskiego programu atomowego i rozpoczęcia wojny z tym krajem oraz dla przeprowadzenia ataku na północnokoreańskie instalacje nuklearne[6][4]. Ponadto popierał wojnę z Irakiem i wypowiadał się przeciwko przyjmowaniu uchodźców z Syrii[7].
Odnosi się sceptycznie do organizacji międzynarodowych, zwłaszcza ONZ[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Peter Baker: John Bolton, an Undiplomatic Voice for American Might. nytimes.com, 22 marca 2017. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
- ↑ Elisabeth Bumillerand, Sheryl Gay Stolberg: Bush Appoints Bolton as U.N. Envoy, Bypassing Senate. nytimes.com, 1 sierpnia 2005. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
- ↑ Dave Boyer: Trump to interview Bolton, 3 others for national security adviser post. washingtontimes.com, 18 lutego 2017. [dostęp 2018-03-27]. (ang.).
- ↑ a b Greg Jaffe, Josh Dawsey: Trump names former ambassador John Bolton as his new national security adviser. washingtonpost.com, 22 marca 2018. [dostęp 2018-03-27]. (ang.).
- ↑ Szczyt USA – Korea Północna. Kim Dżong Un i Donald Trump podpisali porozumienie. wyborcza.pl. [dostęp 2018-06-12].
- ↑ a b Andrzej Pawłowski: John Bolton i jego wielka gra o Iran. konflikty.pl, 27 marca 2018. [dostęp 2018-03-27].
- ↑ Jamiles Lartey: Bombs away: John Bolton's most hawkish views on Iran, Iraq and North Korea. theguardian.com, 23 marca 2018. [dostęp 2018-03-27]. (ang.).