Marcy Kaptur
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 czerwca 1946 |
|---|---|
| Członkini Izby Reprezentantów z 9. okręgu stanu Ohio | |
| Okres |
od 3 stycznia 1983 |
| Przynależność polityczna |
Partia Demokratyczna |
| Poprzednik |
Ed Weber |
| Odznaczenia | |
| |
Marcy Kaptur (ur. 17 czerwca 1946 w Toledo) – amerykańska polityk Partii Demokratycznej polskiego pochodzenia. Od 3 stycznia 1983 jest członkinią Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych jako reprezentantka 9. okręgu wyborczego w stanie Ohio. Jest najdłużej urzędującą kobietą w obecnej Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych i drugą najdłużej urzędującą kobietą w historii izby Reprezentantów[1]. Jest piąta w rankingu starszeństwa w Izbie Reprezentantów.
Młodość i pochodzenie
[edytuj | edytuj kod].JPG)
Urodzona 17 czerwca 1946 w Toledo w stanie Ohio. Jest córką Stephena Kaptura oraz Anastasii Delores (Rogowski), pochodzących z Polski właścicieli małego sklepu spożywczego[2]. Matka Marcy Kaptur była później w pierwotnym komitecie organizacyjnym związku zawodowego w fabryce Champion Spark Plug w Toledo. Jej dziadkowie ze strony ojca przypłynęli do Ameryki pod koniec XIX wieku.[3]. Korzenie rodziny Kaptur wywodzą się z okolic Żnina[4]. Dziadkowie ze strony matki, Teofila i John, mieszkali w rejonie miasteczka Połonne w dzisiejszym obwodzie chmielnickim na Ukrainie[5]. Odbyli miesięczną podróż z Rotterdamu na Ellis Island w 1912, ponieważ nie mogli wypasać swoich krów na skolektywizowanej ziemi[6]. Planowali zarobić wystarczająco dużo pieniędzy, żeby kupić ziemię i wrócić do rodzinnych stron. Plany pokrzyżowały im rewolucje: lutowa i październikowa w 1917 oraz wybuch I wojny światowej. Nigdy nie udało im się wrócić do domu[7].
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W 1964 ukończyła katolicką St. Ursula Academy w Cincinnati (Ohio). Aplikowała do United States Air Force Academy i Uniwersytetu Notre Dame, ale została odrzucona, ponieważ była kobietą[8].
W 1968 została pierwszą osobą w rodzinie, która ukończyła studia, zdobywając licencjat w dziedzinie historii na Uniwersytecie Wisconsin w Madison[9]. W 1974 zdobyła tytuł magistra urbanistyki na Uniwersytecie Michigan[10]. Następnie, rozpoczęła doktorat w dziedzinie urbanistyki na Massachusetts Institute of Technology[2].
Początki kariery
[edytuj | edytuj kod]Przez 15 lat pracowała jako urbanistka, głównie w Toledo i Chicago[9]. Następnie zaakceptowała nominację prezydenta Jimmy’ego Cartera na stanowisko doradczyni ds. polityki krajowej[9]. Podczas tej pracy pomogła przeforsować w Kongresie 17 projektów ustaw dotyczących mieszkalnictwa i rewitalizacji dzielnic[9].
Izba Reprezentantów
[edytuj | edytuj kod]W 1983 z ramienia Partii Demokratycznej została wybrana na członkinię Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych[11], gdzie reprezentuje dziewiąty dystrykt w Ohio. Wybory w 1982 wygrała z przewagą 20% głosów, choć jej kontrkandydat wydał na kampanię niemal trzy razy więcej[12]. Pieniądze na pierwszą kampanię uzbierała za pomocą sprzedaży wypieków w Toledo[13].
Założyła oraz przewodniczy kongresowej Grupie Roboczej ds. Polski[14]. Udziela się w projektach dotyczących Polski oraz Polonii amerykańskiej. Prowadziła działania na rzecz ujawnienia dokumentów katyńskich z archiwów amerykańskich[12]. Jest główną sponsorką rezolucji wspierającej Inicjatywę Trójmorza, w której rząd USA zobowiązał się do przekazania miliarda dolarów na Fundusz Trójmorza[15]. Po tragicznym zabójstwie prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, zainicjowała projekt mający na celu wzmocnienie wymiany demokratycznej między Stanami Zjednoczonymi a Polską[16].
Jest autorką ustawy, na mocy której powstał Narodowy Pomnik II Wojny Światowej w Waszyngtonie[17]. Pomysł dał jej Roger Durbin, listonosz i weteran II wojny światowej, który podszedł do niej w lokalnej smażalni ryb. Pomnik odsłonięto w 2004 i jest obecnie jedną z popularnych atrakcji turystycznych w Waszyngtonie[18].
Jest przeciwniczką podwyżek płac w Kongresie, więc przeznacza je na pokrycie deficytu federalnego oraz na cele charytatywne w swojej lokalnej społeczności[19].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 1993 otrzymała honorowy doktorat w dziedzinie prawa od Uniwersytetu Toledo[9].
W 2002 otrzymała Ellis Island Medal of Honor[20].
W 2012 otrzymała Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[21].
W 2013 została honorową obywatelką Żnina[22].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest katoliczką[23]. Mieszka w domu, w którym się urodziła[17].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Women of Congress: A Twentieth-Century Odyssey, 1996
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marilyn Icsman, Ohio’s Marcy Kaptur is about to become the longest-serving woman in the House [online], USA TODAY [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ a b Henry J. Gomez, l, m, Blue-collar roots guide Marcy Kaptur’s folksy -- and occasionally fiery -- career in Congress [online], cleveland, 19 lutego 2012 [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ Redakcja, Kongresmenka Marcy Kaptur chce odwiedzić Żnin jeszcze tego lata [online], Gazeta Pomorska, 19 kwietnia 2013 [dostęp 2021-09-10] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Odnaleźli pałuckie korzenie kongreswoman. Pisze, że przyleci [online], bydgoszcz.tvp.pl [dostęp 2021-09-10] (pol.).
- ↑ Marian Przybylski, Mogileńskie korzenie rodziny Kaptur, 2014.
- ↑ Congressional Record, Volume 143 Issue 40 (Tuesday, April 8, 1997) [online], www.govinfo.gov [dostęp 2021-09-21].
- ↑ Congress Record, Volume 143 Issue 40, 8 kwietnia 1997.
- ↑ Marcy Kaptur - BW Center for Women and Politics in Ohio [online], standard-flex-fourth-level-nav [dostęp 2021-09-21] (ang.).
- ↑ a b c d e About Marcy [online], Congresswoman Marcy Kaptur, 3 grudnia 2012 [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ Marcy C Kaptur - [online], Archives of Women’s Political Communication [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ Bioguide Search [online], bioguide.congress.gov [dostęp 2021-09-10].
- ↑ a b Mariusz Zawadzki, Kim jest kongresmenka Marcy Kaptur. Nieopowiedziana historia Katynia [online], wyborcza.pl, 30 sierpnia 2012 [dostęp 2021-09-20].
- ↑ Henry J. Gomez, l, m, Blue-collar roots guide Marcy Kaptur's folksy -- and occasionally fiery -- career in Congress [online], cleveland, 19 lutego 2012 [dostęp 2021-09-20] (ang.).
- ↑ Poland and European Affairs [online], Congresswoman Marcy Kaptur [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ USA wspierają Inicjatywę Trójmorza. Amerykańscy kongresmeni przyjęli rezolucję w tej sprawie [online], forsal.pl, 19 listopada 2020 [dostęp 2021-09-10] (pol.).
- ↑ Following Tragic Murder of Gdansk Mayor Paweł Adamowicz, Rep. Kaptur Introduces Legislation to Strengthen Democratic Exchange Between the United States and Poland [online], Congresswoman Marcy Kaptur, 22 marca 2019 [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ a b Building the WWII Memorial – Marcy Kaptur for Congress [online] [dostęp 2021-09-20] (ang.).
- ↑ Heroes in Our Midst-A statement by Congresswoman Marcy Kaptur re: the World War II Memorial 10-year Anniversary [online], Congresswoman Marcy Kaptur, 22 maja 2014 [dostęp 2021-09-20] (ang.).
- ↑ About Marcy [online], Congresswoman Marcy Kaptur, 3 grudnia 2012 [dostęp 2021-09-20] (ang.).
- ↑ Our Keynote: Congresswoman Marcy Kaptur [online], Jackson County Democratic Committee, 1 kwietnia 2015 [dostęp 2021-09-10] (ang.).
- ↑ Spotkanie z Polonią i biznesmenami – TVP Parlament. Telewizja Polska SA [online], www.tvpparlament.pl [dostęp 2021-09-10].
- ↑ Telewizja Polska S.A, Kongreswoman z USA honorową obywatelką Żnina [online], bydgoszcz.tvp.pl [dostęp 2021-09-10] (pol.).
- ↑ Democrats are split between the worldviews of Pelosi and AOC. But the longest-serving woman in House history offers a third way. [online], Washington Post [dostęp 2021-09-28] (ang.).