Przejdź do zawartości

SM UB-2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM UB-2
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

UB I

Historia
Stocznia

Germaniawerft, Kilonia

Początek budowy

1 listopada 1914

Wodowanie

13 lutego 1915

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

20 lutego 1915

Wycofanie ze służby

19 lutego 1919

Los okrętu

złomowany 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


127 ton
142 tony

Długość

28,1 metra

Szerokość

3,2 metra

Zanurzenie

3 metry

Zanurzenie testowe

50 metrów

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
1 silnik Diesla (60 KM), silnik elektryczny (120 KM)
1 wał napędowy, 1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


6,5 węzła
5,5 węzła

Zasięg

1650 Mm przy prędkości 5 węzłów (na powierzchni)
45 Mm przy prędkości 4 węzły (w zanurzeniu)

Uzbrojenie
2 torpedy, karabin maszynowy kal. 8 mm;
Wyrzutnie torpedowe

2 x 450 mm (dziób)

Załoga

17 osób

SM UB-2niemiecki okręt podwodny typu UB I z okresu I wojny światowej. Wszedł do służby w Kaiserliche Marine 20 lutego 1915 roku. Od grudnia 1916 roku wykorzystywany jako okręt szkolny na Bałtyku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na drugi okręt typu UB I zostało złożone w stoczni Germaniawerft 15 października 1914 roku. Okręt został zwodowany 13 lutego 1915 roku, wszedł do służby 20 lutego. 10 maja 1915 roku wszedł w skład Flotylli Flandryjskiej, która w tym czasie była zaangażowana w pierwszą niemiecką ofensywę podwodną, mającą na celu atakowanie wrogich jednostek w pobliżu Wysp Brytyjskich. Podczas pierwszego patrolu bojowego na wodach między Holandią a Wielką Brytanią zatopił sześć niewielkich jednostek rybackich.

W lutym 1916 roku, po rozpoczęciu drugiej niemieckiej ofensywy podwodnej, UB-2 zatopił jednostkę handlową „Arbonne” o wyporności około 600 ton, która była największą zatopioną przez ten okręt jednostką, a zarazem ostatnią zatopioną podczas wojny.

Po podpisaniu rozejmu w Compiegne i zaprzestaniu działań wojennych nie mógł z powodów technicznych poddać się Brytyjczykom w ich bazach i pozostał w Niemczech. Został złomowany w 1920 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gardiner, s. 180.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Cecil Stern: The hunter hunted: Submarine versus submarine: encounters from World War I to the present. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2007. ISBN 1-59114-379-9. (ang.).