Przejdź do zawartości

Voldemārs Salnais

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Voldemārs Salnais
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1886
Lubāna

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 1948
Sztokholm

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 1933
do 1934

Ambasador Łotwy w Skandynawii
Okres

od 1937
do 1940

Odznaczenia
Order Krzyża Orła I Klasy (Estonia)

Voldemārs Salnais (ur. 20 maja 1886 w Lubānie, zm. 4 sierpnia 1948 w Sztokholmie) – łotewski polityk i dyplomata, szef Urzędu Statystycznego Łotwy, minister spraw zagranicznych (1933–1934) i poseł w Skandynawii (1937–1940).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1905 ukończył szkołę średnią w Rydze. Jeszcze jako uczeń zaangażował się w działalność antycarską, za co został zesłany do guberni irkuckiej. Po wypuszczeniu na wolność w 1913 wyjechał do USA, skąd wrócił na jesieni 1917 na Łotwę. W latach 1918–1920 przebywał na Dalekim Wschodzie, gdzie pracował w Łotewskiej Radzie Narodowej. Powrócił do kraju w 1920 obejmując urząd wiceprezesa i prezesa urzędu statystycznego (1920–1921, 1926–1933, 1934–1937).

W 1921 rozpoczął karierę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1933–1934 sprawował urząd ministra. W maju 1937 mianowano go posłem Republiki Łotewskiej w Szwecji, Danii i Norwegii z siedzibą w Sztokholmie.

23 lipca 1940 przekazał ministrowi spraw zagranicznych Szwecji notę protestacyjną wobec zajęcia Łotwy przez wojska radzieckie. W następnym miesiącu wobec uznania radzieckiej aneksji przez władze szwedzkie poselstwo Łotwy zawiesiło swoją działalność.

W trakcie i po zakończeniu II wojny światowej żył na emigracji w Sztokholmie, wydał tam dwie książki: "One year of German occupation" (1942) i "Neatkarīgā Latvija" (pol. Niepodległa Łotwa, 1944). W maju 2010 Biblioteka Królewska w Sztokholmie zadecydowała o przekazaniu Łotwie osobistego archiwum Salnaisa[1].

Został odznaczony m.in. estońskim Orderem Krzyża Orła I klasy (1933).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]