Wina albańskie

Wina albańskie – wina produkowane w Albanii.

Wśród krajów europejskich Albania wyróżnia się wyjątkowo długą tradycją produkcji wina. Pierwsze informacje o produkcji wina na obszarze dawnej Ilirii pochodzą z VIII w. p.n.e. O winie pochodzącym z ziem dzisiejszej Albanii pisał Pliniusz, opisując je jako „bardzo słodkie” i wyraziste w smaku^[1]. O winie albańskim pisze także Horacy w Odzie do Phyllisa. Edward Wigglesworth określa wino albańskie jako jedno z najlepszych w czasach rzymskich – jeśli tylko dobrze dojrzało stanowiło wzorcowy przykład doskonałego wina wytrawnego^[2].

Uprawa winorośli wokół domu stanowiła dla Albańczyków podstawę do produkcji zarówno wina, jak i rakiji. Sprzyjał temu zarówno klimat, jak i ukształtowanie terenu. Na terenie Albanii wyróżniamy cztery regiony produkcji wina:

zachodni obszar nizinny (Durrës, Vlosh)
centralny region górzysty (Pulës)
wschodnie obszary górskie (Përmet, Leskovik)
północne obszary wysokogórskie (Kallmet)

Intensywny okres produkcji wina w Albanii przypadł na okres międzywojenny. Rozwój winiarstwa zahamowała epidemia filoksery, która w 1933 zniszczyła większość winnic w tym kraju. Po zakończeniu II wojny światowej winnice w Albanii pokrywały obszar 2767 ha. Po roku 1944 większość winnic została upaństwowiona, a wino stało się jednym z ważnych produktów eksportowych. Głównym odbiorcą win albańskich był Związek Radziecki^[3]. W tym okresie powierzchnia winnic sięgała 17 000 ha. Po upadku państwowych winnic w początkach lat 90. uruchomiono nowe, głównie z pomocą imigrantów z Włoch. W 2009 wyprodukowano w Albanii 17 500 ton wina. Powierzchnia winnic w 2009 nie przekraczała 10 000 ha.

W Albanii dominują obecnie szczepy: mavrud, dimiat, merlot i cabernet sauvignon. Do najlepszych gatunków win należą: Debine, Kallmet, Mareshnik, Mjaltez, Serine, Shesh i Bardhe. Produkowane są głównie w okolicach Beratu, Korczy i Kallmetu.

Wina albańskie w relacjach podróżników

Miejscowe wino roczne zdaje się być rarytasem. Wyrabiane w znacznych ilościach, przechowywane w beczkach, w miastach. Przed wypiciem mieszają je z sokiem z pinii, rodzynek i limetki i rozcieńczają wodą^[4].

Przypisy

↑ Benjamin Parsons, The wine question settled: in accordance with the inductions of science, and the facts of history, Oxford 1841, s. 64.
↑ Edward Wigglesworth, Encyclopædia Americana: a popular dictionary of arts, sciences, literature, history, politics, and biography, brought down to the present time; including a copious collection of original articles in American biography; on the basis of the seventh edition of the German Conversations-Lexicon, tom 13, Philadelhpia 1840, s. 217.
↑ Andrew Maynard, Table Wines: The Technology of Their Production, Tom 2, University of California Press 1970, s. 43.
↑ John Cam Hobhouse, A Journey Through Albania, and Other Provinces of Turkey in Europe and Asia, tom 1, London 1825, s. 91.

Bibliografia

Andreas Wildermuth, Land und Forstwirtschaft, [w:] Klaus-Detlev Grothusen, Albanien. Südosteuropa-Handbuch Band VII, éd. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen, 1993.
Portal poświęcony winom albańskim
Analysis of the Albanian wine industry strength and weakness

[1] Benjamin Parsons, The wine question settled: in accordance with the inductions of science, and the facts of history, Oxford 1841, s. 64.

[2] Edward Wigglesworth, Encyclopædia Americana: a popular dictionary of arts, sciences, literature, history, politics, and biography, brought down to the present time; including a copious collection of original articles in American biography; on the basis of the seventh edition of the German Conversations-Lexicon, tom 13, Philadelhpia 1840, s. 217.

[3] Andrew Maynard, Table Wines: The Technology of Their Production, Tom 2, University of California Press 1970, s. 43.

[4] John Cam Hobhouse, A Journey Through Albania, and Other Provinces of Turkey in Europe and Asia, tom 1, London 1825, s. 91.

[1]

[2]

[3]

[4]