Przejdź do zawartości

Zgłowiączka (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zgłowiączka
gromada
1954–1972
Państwo

 Polska

Województwo

bydgoskie

Powiat

włocławski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1972

Siedziba

Zgłowiączka

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

8

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

23

brak współrzędnych

Zgłowiączka – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Zgłowiączka z siedzibą GRN w Zgłowiączce utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie włocławskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/17 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Borek, Czajno, Dęby Janiszewskie, Janiszewo, Łódź, Milżyn, Milżynek i Żydowo ze zniesionej gminy Piaski w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Zgłowiączka włączono wsie Siemnowo i Sawilno, miejscowości Sułkowo Towarzystwo, Szczawin Folwark, Siemnówek Folwark, Siemnówek Parcele oraz osadę Janin ze zniesionej gromady Sułkowo w tymże powiecie[8].

31 grudnia 1961 do gromady Zgłowiączka włączono obszar zniesionej gromady Sarnowo w tymże powiecie[9].

1 stycznia 1972 gromadę Zgłowiączka połączono z gromadą Lubraniec, tworząc z ich obszarów gromadę Lubraniec z siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej w Lubrańcu w tymże powiecie (de facto gromadę Zgłowiączka zniesiono, włączając jej obszar do gromady Lubraniec)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/17 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu włocławskiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
  7. Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Włocławku z 1. X. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu włocławskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 51)
  8. Uchwała Nr 24/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 93)
  9. Uchwała Nr 16/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 15 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 103)
  10. Uchwała Nr XII/61/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 29 września 1971 r. w sprawie łączenia, zniesienia oraz utworzenia niektórych nowych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 11 listopada 1971 r., Nr. 19, Poz. 188)