Josif Flavije
Josif Flavije (lat. Flavius Iosephus; Jerusalim, rođ. 37. ili 38 — umro posle 100) bio je jevrejski vojskovođa, istoričar i pisac.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Jerusalimu kao izdanak uglednog roda. Do sticanja rimskog građanstva njegovo ime bilo je Josif sin Matijin (heb. Joseph ben Matityahu). Bio je sveštenik jerusalimskog hrama, a po političkom uverenju i pripadnosti bio je farisej. Nakon što je rimski prokurator Galileje zarobio neke jevrejske sveštenike, otputovao je kao vešt pregovarač u Rim da bi ih izbavio.
Tokom boravka u Rimu toliko su ga fascinirali rimska kultura i običaji da je postao romanofil. U Prvom jevrejskom ustanku protiv Rimljana, koji je 66. buknuo u Judeji, ubrzo po njegovom povratku iz Rima u rodni Jerusalim, bio je u prilično neopredeljen između rodoljublja i romanofilstva. Nastojao je da se ustanak protiv rimskih okupatora što pre stiša uz što manje žrtava. Kad mu je bila poverena odbrana Galileje izvršio je svoju građansku dužnost i na kraju se predao rimskom vojskovođi Vespazijanu. Prorekao mu je da će uskoro postati rimski car, što se zaista i obistinilo dve godine kasnije. U znak priznanja za to proročanstvo Vespazijan je vidovitog Josifa, koji je bio njegov rob, proglasio slobodnim građaninom, a Josif je u znak zahvalnosti uzeo rodno ime svog zaštitnika - Flavije - pa se otada naziva Josif Flavije. Nastanio se u Rimu gde na grčkom piše Rat Jevreja, Stara istorija Judejstva i Protiv Apiona.
U velikom pohodu rimske vojske na Jerusalim 70. pratio je mladog vojskovođu Tita, Vespazijanovog sina. Prilikom dugotrajne i nadmoćne rimske opsade Jerusalima nagovarao je gradske vođe da se grad preda Rimljanima da bi se izbegle nepotrebne ljudske žrtve.
Dela
[uredi | uredi izvor]Josif Flavije napisao je na grčkom jeziku sledeća istorijska dela, koja su značajan antički istorijski izvor:
- Judejski rat
- Jevrejske starine
- O starosti jevrejskog naroda
- Životopis
Dela je pisao od 75. do 99. godine. U njima daje uvid u rani judaizam, ali valja obratiti pažnju na njegove apologetske namere, budući da je nastojao da rimskom svetu približi jevrejstvo, njihovim načinom izražavanja i razmišljanja.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Flavius Josephus Jewish priest, scholar, and historian”. Britannica. Pristupljeno 18. 1. 2021.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Resources > Second Temple and Talmudic Era > Flavius Josephus The Jewish History Resource Center – Project of the Dinur Center for Research in Jewish History, The Hebrew University of Jerusalem
- The Works of Flavius Josephus Translated by William Whiston
- Josephus na sajtu Projekat Gutenberg (jezik: engleski)
- Flavius Josephus, Judaea and Rome: A Question of Context
- PACE Josephus: text and resources in the Project on Ancient Cultural Engagement at York University
- Flavius Josephus Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. septembar 2006) at livius.org
- Flavius Josephus at Jewish Virtual Library