ดาวเทียมสำรวจคลื่นไมโครเวฟวิลกินสัน

ดาวเทียมสำรวจคลื่นไมโครเวฟวิลกินสัน
	Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) satellite
รายชื่อเก่า	Explorer 80; MAP; Microwave Anisotropy Probe; MIDEX-2; WMAP
ประเภทภารกิจ	รังสีไมโครเวฟพื้นหลังของเอกภพ ดาราศาสตร์
ผู้ดำเนินการ	นาซา
COSPAR ID	2001-027A
SATCAT no.	26859
เว็บไซต์	map.gsfc.nasa.gov
ระยะภารกิจ	27 เดือน (วางแผน); 9 ปี (สำเร็จ)
ข้อมูลยานอวกาศ
ยานอวกาศ	Explorer LXXX
ชนิดยานอวกาศ	ดาวเทียมสำรวจคลื่นไมโครเวฟวิลกินสัน
Bus	WMAP
ผู้ผลิต	หอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติ (สหรัฐ)
มวลขณะส่งยาน	835 kg (1,841 lb)
มวลแห้ง	763 kg (1,682 lb)
ขนาด	3.6 × 5.1 m (12 × 17 ft)
กำลังไฟฟ้า	419 วัตต์
เริ่มต้นภารกิจ
วันที่ส่งขึ้น	30 มิถุนายน 2001, 19:46:46 UTC
จรวดนำส่ง	เดลต้า II 7425-10 (เดลต้า 246)
ฐานส่ง	สถานีกองทัพอากาศแหลมคะแนเวอรัล, SLC-17B
ผู้ดำเนินงาน	Boeing Launch Services
เริ่มปฎิบัติงาน	1 ตุลาคม 2001
สิ้นสุดภารกิจ
การกำจัด	วงโคจรสุสาน
ปิดการทำงาน	20 ตุลาคม 2010
ติดต่อครั้งสุดท้าย	19 สิงหาคม 2010
ลักษณะวงโคจร
ระบบอ้างอิง	L2
ระบบวงโคจร	วงโคจรลิสซาจูส์
กล้องโทรทรรศน์หลัก
ชนิด	เกรกอเรียน
เส้นผ่านศูนย์กลาง	1.4 × 1.6 m (4 ft 7 in × 5 ft 3 in)
ความยาวคลื่น	23 GHz ถึง 94 GHz
อุปกรณ์
	Pseudo-Correlation Radiometer
	โครงการเอกซ์พลอเรอร์ ← HETE-2 (เอกซ์พลอเรอร์ 79) RHESSI (เอกซ์พลอเรอร์ 81) →

ดาวเทียมสำรวจคลื่นไมโครเวฟวิลกินสัน (อังกฤษ: Wilkinson Microwave Anisotropy Probe; WMAP) หรือ ดาวเทียมดับเบิลยูแมป ชื่อเดิมคือ แมป (MAP) และ เอกซ์พลอเรอร์ 80 (Explorer 80) เป็นยานอวกาศที่วัดความแตกต่างของอุณหภูมิการแผ่รังสีความร้อนที่หลงเหลืออยู่จากเหตุการณ์บิกแบง หรือที่เรียกว่า การแผ่รังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล โดยการตรวจวัดไปทั่วท้องฟ้า^[5]^[6] หัวหน้าโครงการคือศาสตราจารย์ ชาร์ลส์ แอล. เบนเน็ตต์ แห่งมหาวิทยาลัยจอห์นฮอปกินส์ โดยเป็นโครงการความร่วมมือระหว่างศูนย์การบินอวกาศก็อดเดิร์ด องค์การนาซา กับมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน^[7] ยานอวกาศดับเบิลยูแมปถูกนำส่งขึ้นอวกาศเมื่อ 30 มิถุนายน ค.ศ. 2001 จากฟลอริดา ปฏิบัติการดับเบิลยูแมปประสบความสำเร็จในภารกิจ COBE และจัดเป็นยานอวกาศระดับกลาง (MIDEX) ลำที่สองของโครงการสำรวจอวกาศ ในปี ค.ศ. 2003 ชื่อโครงการเปลี่ยนจาก MAP มาเป็น WMAP เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่ เดวิด ทอดด์ วิลกินสัน (ค.ศ. 1935-2002)^[7] สมาชิกคนหนึ่งในคณะนักวิทยาศาสตร์ในโครงการนี้

อ้างอิง

↑ "WMAP News: Events Timeline".
↑ "WMAP: Wilkinson Microwave Anisotropy Probe" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-25. สืบค้นเมื่อ October 28, 2016.
↑ "WMAP News: Events Timeline". NASA. December 27, 2010. สืบค้นเมื่อ July 8, 2015.
↑ NASA.gov บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
↑ "Wilkinson Microwave Anisotropy Probe: Overview". Legacy Archive for Background Data Analysis (LAMBDA). Greenbelt, Maryland: NASA's High Energy Astrophysics Science Archive Research Center (HEASARC). August 4, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-01. สืบค้นเมื่อ 24 September 2009. The WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) mission is designed to determine the geometry, content, and evolution of the universe via a 13 arcminute FWHM resolution full sky map of the temperature anisotropy of the cosmic microwave background radiation.
↑ "Tests of Big Bang: The CMB". Universe 101: Our Universe. NASA. July 2009. สืบค้นเมื่อ 24 September 2009. Only with very sensitive instruments, such as COBE and WMAP, can cosmologists detect fluctuations in the cosmic microwave background temperature. By studying these fluctuations, cosmologists can learn about the origin of galaxies and large scale structures of galaxies and they can measure the basic parameters of the Big Bang theory.
↑ ^7.0 ^7.1 "New image of infant universe reveals era of first stars, age of cosmos, and more". NASA / WMAP team. 11 February 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2004-11-08. สืบค้นเมื่อ 27 April 2008.

แหล่งข้อมูลอื่น

Sizing up the universe
เกี่ยวกับ WMAP และรังสีไมโครเวฟพื้นหลังของจักรวาล - บทความที่ Space.com
Big Bang glow hints at funnel-shaped Universe, NewScientist, 15 เมษายน 2004
NASA 16 มีนาคม 2006 ข่าวประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการลอยตัวของ WMAP เก็บถาวร 2013-11-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Seife, Charles (2003). "With Its Ingredients MAPped, Universe's Recipe Beckons". Science. 300 (5620): 730–731. doi:10.1126/science.300.5620.730. PMID 12730575.

บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "WMAP News: Events Timeline".

[wmapLiz-2] "WMAP: Wilkinson Microwave Anisotropy Probe" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-02-25. สืบค้นเมื่อ October 28, 2016.

[nasaEvents-3] "WMAP News: Events Timeline". NASA. December 27, 2010. สืบค้นเมื่อ July 8, 2015.

[4] NASA.gov บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ

[5] "Wilkinson Microwave Anisotropy Probe: Overview". Legacy Archive for Background Data Analysis (LAMBDA). Greenbelt, Maryland: NASA's High Energy Astrophysics Science Archive Research Center (HEASARC). August 4, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-01. สืบค้นเมื่อ 24 September 2009. The WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) mission is designed to determine the geometry, content, and evolution of the universe via a 13 arcminute FWHM resolution full sky map of the temperature anisotropy of the cosmic microwave background radiation.

[6] "Tests of Big Bang: The CMB". Universe 101: Our Universe. NASA. July 2009. สืบค้นเมื่อ 24 September 2009. Only with very sensitive instruments, such as COBE and WMAP, can cosmologists detect fluctuations in the cosmic microwave background temperature. By studying these fluctuations, cosmologists can learn about the origin of galaxies and large scale structures of galaxies and they can measure the basic parameters of the Big Bang theory.

[2003PressRelease-7] 7.0 ^7.1 "New image of infant universe reveals era of first stars, age of cosmos, and more". NASA / WMAP team. 11 February 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2004-11-08. สืบค้นเมื่อ 27 April 2008.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

ด ค ก กล้องโทรทรรศน์อวกาศ
ปัจจุบัน	ACE (ตั้งแต่ 1997) AGILE (ตั้งแต่ 2007) AMS-02 (ตั้งแต่ 2011) Aoi (ตั้งแต่ 2018) Astrosat (ตั้งแต่ 2015) BRITE constellation (ตั้งแต่ 2013) CALET (ตั้งแต่ 2015) จันทรา (AXAF) (ตั้งแต่ 1999) CHEOPS (ตั้งแต่ 2019) DAMPE (ตั้งแต่ 2015) DSCOVR (ตั้งแต่ 2015) Fermi (ตั้งแต่ 2008) ไกอา (ตั้งแต่ 2013) GECAM (ตั้งแต่ 2020) ฮายาบุสะ 2 (ตั้งแต่ 2021) Hibari (ตั้งแต่ 2021) Hinode (Solar-B) (ตั้งแต่ 2006) HiRISE (ตั้งแต่ 2005) Hisaki (SPRINT-A) (ตั้งแต่ 2013) ฮับเบิล (ตั้งแต่ 1990) HXMT (Insight) (ตั้งแต่ 2017) IBEX (ตั้งแต่ 2008) INTEGRAL (ตั้งแต่ 2002) IRIS (ตั้งแต่ 2013) ISS-CREAM (ตั้งแต่ 2017) IXPE (ตั้งแต่ 2021) Max Valier Sat (ตั้งแต่ 2017) MAXI (ตั้งแต่ 2009) Mikhailo Lomonosov (ตั้งแต่ 2016) Mini-EUSO (ตั้งแต่ 2019) NCLE (ตั้งแต่ 2018) NEOSSat (ตั้งแต่ 2013) NICER (ตั้งแต่ 2017) NuSTAR (ตั้งแต่ 2012) Odin (ตั้งแต่ 2001) Queqiao (ตั้งแต่ 2018) SDO (ตั้งแต่ 2010) SOHO (ตั้งแต่ 1995) SOLAR (ตั้งแต่ 2008) Solar Orbiter (ตั้งแต่ 2020) Spektr-RG (ตั้งแต่ 2019) STEREO (ตั้งแต่ 2006) Swift (ตั้งแต่ 2004) TESS (ตั้งแต่ 2018) Wind (ตั้งแต่ 1994) WISE (ตั้งแต่ 2009) XMM-Newton (ตั้งแต่ 1999) เจมส์ เวบบ์ (JWST) (ตั้งแต่ 2021)
ที่วางแผนไว้	iWF-MAXI (2021) Astro-1 Telescope (2021) Nano-JASMINE (2021) ORBIS (2021) ILO-X (2022) PETREL (2022) Space Solar Telescope (2022) XPoSat (2022) XRISM (2022) Euclid (2023) K-EUSO (2023) SVOM (2023) LORD (2024) SPHEREx (2024) Xuntian (2024) COSI (2025) Spektr-UV (2025) Roman Space Telescope (2025+) NEO Surveyor (2026) PLATO (2026) Solar-C EUVST (2026) JASMINE (2028) LiteBIRD (2028) ARIEL (2029) Spektr-M (2030+) Athena (2034) LISA (2037)
ที่เสนอ	Arcus AstroSat-2 EXCEDE Fresnel Imager FOCAL HabEx Hypertelescope ILO-1 JEM-EUSO LUCI LUVOIR Lynx Nautilus Deep Space Observatory New Worlds Mission NRO donation to NASA OST PhoENiX Solar-D THEIA THESEUS
สิ้นสุดแล้ว	Akari (Astro-F) (2006–2011) ALEXIS (1993–2005) Alouette 1 (1962–1972) Ariel 1 (1962, 1964) Ariel 2 (1964) Ariel 3 (1967–1969) Ariel 4 (1971–1972) Ariel 5 (1974–1980) Ariel 6 (1979–1982) ASTERIA (2017–2019) ATM (1973–1974) ASCA (Astro-D) (1993–2000) Astro-1 (1990) BBXRT HUT Astro-2 (HUT) (1995) Astron (1983–1989) ANS (1974–1976) BeppoSAX (1996–2003) CHIPSat (2003–2008) คอมป์ตัน (CGRO) (1991–2000) CoRoT (2006–2013) Cos-B (1975–1982) COBE (1989–1993) DXS (1993) EPOCh (2008) EPOXI (2010) Explorer 11 (1961) EXOSAT (1983–1986) EUVE (1992–2001) FUSE (1999–2007) Kvant-1 (1987–2001) GALEX (2003–2013) Gamma (1990–1992) Ginga (Astro-C) (1987–1991) Granat (1989–1998) Hakucho (CORSA-b) (1979–1985) HALCA (MUSES-B) (1997–2005) HEAO-1 (1977–1979) เฮอร์เชล (2009–2013) Hinotori (Astro-A) (1981–1991) HEAO-2 (Einstein Obs.) (1978–1982) HEAO-3 (1979–1981) HETE-2 (2000–2008) ฮิปปาร์โคส (1989–1993) IUE (1978–1996) IRAS (1983) IRTS (1995–1996) ISO (1996–1998) IXAE (1996–2004) เคปเลอร์ (2009–2018) Kristall (1990–2001) LEGRI (1997–2002) LISA Pathfinder (2015–2017) MOST (2003–2019) MSX (1996–1997) OAO-2 (1968–1973) OAO-3 (Copernicus) (1972–1981) Orbiting Solar Observatory OSO 1 OSO B OSO 3 OSO 4 OSO 5 OSO 6 OSO 7 OSO 8 Orion 1 (1971) Orion 2 (1973) PAMELA (2006–2016) PicSat (2018) Planck (2009–2013) RELIKT-1 (1983–1984) R/HESSI (2002–2018) ROSAT (1990–1999) RXTE (1995–2012) SAMPEX (1992–2004) SAS-B (1972–1973) SAS-C (1975–1979) Solwind (1979–1985) Spektr-R (2011–2019) สปิตเซอร์ (2003–2020) Suzaku (Astro-EII) (2005–2015) Taiyo (SRATS) (1975–1980) Tenma (Astro-B) (1983–1985) Uhuru (1970–1973) Vanguard 3 (1959) WMAP (2001–2010) Yokoh (Solar-A) (1991–2001)
หยุดชั่วคราว (ภารกิจเสร็จสิ้น)	SWAS (1998–2005) TRACE (1998–2010)
สูญหาย	OAO-1 (1966) OAO-B (1970) CORSA (1976) OSO C (1965) ABRIXAS (1999) HETE-1 (1996) WIRE (1999) Astro-E (2000) Tsubame (2014–2015) Hitomi (Astro-H) (2016)
ยกเลิก	AOSO Astro-G Constellation-X Darwin Destiny EChO Eddington FAME FINESSE GEMS HOP IXO JDEM LOFT OSO J OSO K Sentinel SIM & SIMlite SNAP SPICA SPOrt TAUVEX TPF XEUS XIPE
ดูเพิ่ม	โครงการหอดูดาวเอก List of space telescopes List of proposed space observatories
หมวดหมู่:กล้องโทรทรรศน์อวกาศ