ดุค เอลลิงตัน
เคเนดี "ดุค" เอลลิงตัน | |
---|---|
ข้อมูลพื้นฐาน | |
ชื่อเกิด | Edward Kennedy "Duke" ellington |
เกิด | 29 มีนาคม ค.ศ. 1899 |
เสียชีวิต | 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1974 | (75 ปี)
แนวเพลง | Swing,orchestral jazz |
อาชีพ | นักดนตรี |
เครื่องดนตรี | เปียโน |
ช่วงปี | ค.ศ. 1917 - 1974 |
ค่ายเพลง | Blue Note, Brunswick, Impulse!, Verve, Victor |
เว็บไซต์ | DukeEllington.com |
เคนเนดี "ดุ๊ค" เอลลิงตัน (29 มีนาคม ค.ศ. 1899 - 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1974) เป็นนักแต่งเพลงชาวอเมริกันเปียโนและดรัมเมเยอร์ของวงดนตรีแจ๊สซึ่งเขานำจาก 2466 จนตายในอาชีพที่ทอดมานานกว่าห้าสิบปี [1]
เกิดที่วอชิงตัน ดี.ซี. เอลฟ์ตันตั้งอยู่ที่เมืองนิวยอร์กตั้งแต่กลางทศวรรษ 1920 เป็นต้นไปและได้รับข้อมูลระดับชาติผ่านการปรากฏตัวของวงดนตรีที่ Cotton Club in Harlem ในช่วงทศวรรษที่ 1930 วงออเคสตราของเขาไปเที่ยวในยุโรป แม้ว่าจะได้รับการยกย่องว่าเป็นหัวใจสำคัญในประวัติศาสตร์ของดนตรีแจ๊ส แต่ Ellington ก็ใช้คำว่า "เกินกว่าหมวดหมู่" เป็นหลักเกณฑ์ในการปลดปล่อยและเรียกร้องให้เพลงของเขาเป็นส่วนหนึ่งของหมวดหมู่ดนตรีอเมริกันมากกว่าประเภทดนตรี เช่นแจ๊ส [2]
นักดนตรีบางคนที่เป็นสมาชิกของวงดนตรีของ Ellington เช่นนักเป่าแซ็กโซโฟน Johnny Hodges ถือเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ดีที่สุดในวงการดนตรีแจ๊ส Ellington ได้ผสมผสานพวกเขาเข้ากับวงดนตรีที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ของดนตรีแจ๊ส สมาชิกบางคนอยู่กับวงออเคสตรามาหลายสิบปีแล้ว เจ้านายที่เขียน miniatures สำหรับรูปแบบการบันทึก 78 นาทีต่อนาที 78 นาที Ellington มักแต่งโดยเฉพาะเพื่อแสดงลักษณะและทักษะของนักดนตรีแต่ละคน
มักจะร่วมมือกับคนอื่น Ellington เขียนมากกว่าหนึ่งพันองค์ประกอบ; การทำงานที่กว้างขวางของเขาคือมรดกทางดนตรีแจ๊สที่ใหญ่ที่สุดที่บันทึกไว้โดยส่วนใหญ่งานของเขากลายเป็นมาตรฐาน Ellington ยังบันทึกเพลงที่เขียนขึ้นโดยวงดนตรีของเขาตัวอย่างเช่น Juan Tizol's "Caravan" และ "Perdido" ซึ่งนำสีสันของสเปนเข้ากับวงดนตรีแจ๊สวงใหญ่ หลังจาก 1941 Ellington ร่วมมือกับนักแต่งเพลง - arranger - เปียโนบิลลี่ Strayhorn ซึ่งเขาเรียกว่าการเขียนและการจัดเพื่อนของเขา [3] ด้วย Strayhorn เขาแต่งเพลงประกอบละครหรือห้องสวีทมากมายรวมถึงเพลงสั้น ๆ อีกด้วย หลังจากการปรากฏตัวที่ Newport Jazz Festival ในเดือนกรกฎาคมปี 1956 แอ็พพลิเคชั่นและวงออร์เคสตร้าของ Ellington ก็มีความสุขกับการฟื้นตัวของอาชีพหลักและเริ่มขึ้นในการทัวร์คอนเสิร์ตระดับโลก Ellington บันทึกสำหรับ บริษัท อเมริกันบันทึกแห่งยุคของเขาได้แสดงในภาพยนตร์หลายเรื่องการให้คะแนนหลายอย่างและการแต่งเพลงประกอบละครเวที
เนื่องจากมีการใช้วงออร์เคสตร้าหรือวงดนตรีขนาดใหญ่และขอบคุณ eloq ของเขา
เอลลิงตันเสียชีวิตด้วยโรคยุงกัดจนทนพิษไม่ไหวและปอดแหก เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1974
ประวัติ
[แก้]ผลงาน
[แก้]ดุค เอลลิงตัน ฝากผลงานเพลงที่เป็นที่รู้จักกันดี ได้แก่
- Mood Indigo
- Sophisticated Lady
- Satin Doll (ร่วมกับ บิลลี สเตรย์ฮอร์น และจอห์นนี เมอร์เซอร์)
- Do Nothing 'Til You Hear From Me
- I Let a Song Go Out Of My Heart
- It Don't Mean A Thing (If It Ain't Got That Swing)
- The Mooche
- Crescendo In Blue
- Cotton Tail
- (In My) Solitude
- Prelude To A Kiss
- Rockin’ In Rhythm
- New Orleans
- A Drum Is A Women
- Happy-Go-Lucky Local
- C Jam Blues (a 12-bar blues)
- I'm Beginning To See The Light
- I Got It Bad (And That Ain't Good)
- Take the 'A' Train (ร่วมกับ บิลลี สเตรย์ฮอร์น)
- Things Ain't What They Used To Be (ร่วมกับ จอห์นนี เมอร์เซอร์)
รวมทั้งผลงานที่ใช้ชื่อสมาชิกในวงเป็นผู้แต่ง เช่น Caravan และ Perdido
อ้างอิง
[แก้]- Duke Ellington – “Music Is My Mistress”
- http://www.downbeat.com/artists/window.asp?action=new&aid=173&aname=Duke+Ellington เก็บถาวร 2012-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2442
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2517
- นักเปียโน
- ผู้ได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์
- ผู้ได้รับอิสริยาภรณ์เหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดี
- นักดนตรีแจ๊สชาวอเมริกัน
- ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกา
- ศิลปินสังกัดโคลัมเบียเรเคิดส์
- ศิลปินสังกัดอาร์ซีเอวิคเตอร์
- ศิลปินสังกัดเดคคาเรเคิดส์
- ผู้ที่ได้รับรางวัลแกรมมี
- บุคคลจากวอชิงตัน ดี.ซี.
- บุคคลจากแมนแฮตตัน
- เสียชีวิตจากมะเร็งปอด
- ผู้เขียนอัตชีวประวัติชาวอเมริกัน
- ผู้ที่ได้รับรางวัลแกรมมี สาขาศิลปินผู้ประสบความสำเร็จตลอดช่วงชีวิต