พระเจ้าโอซอนแห่งกรีซ
| โอซอน | |
|---|---|
 | |
| พระมหากษัตริย์แห่งกรีซ | |
| ครองราชย์ | 27 พฤษภาคม 1832 – 23 ตุลาคม 1862 |
| ถัดไป | เยออร์ยีโอสที่ 1 (ในฐานะ พระมหากษัตริย์แห่งเฮเลนส์) |
| ผู้สำเร็จราชการ | โยเซ็ฟ ลูทวิช ฟ็อน อาร์มันชแปร์ค (1832–1835) |
| นายกรัฐมนตรี | |
| พระราชสมภพ | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1815 ซัลทซ์บวร์ค จักรวรรดิออสเตรีย อ็อทโท ฟรีดริช ลูทวิช ฟ็อน ไบเอิร์น |
| สวรรคต | 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1867 (52 ปี) บัมแบร์ค ราชอาณาจักรบาวาเรีย |
| ฝังพระศพ | เทียทีเนอเชียเชอ มิวนิก |
| คู่อภิเษก | อามาลีแห่งอ็อลเดินบวร์ค (สมรส 1836) |
| ราชวงศ์ | วิทเทิลส์บัค |
| พระราชบิดา | ลูทวิชที่ 1 แห่งบาวาเรีย |
| พระราชมารดา | เทเรเซแห่งซัคเซิน-ฮิลด์บวร์คเฮาเซิน |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
| ธรรมเนียมพระยศของ พระเจ้าโอซอนแห่งกรีซ | |
|---|---|
.png) พระราชลัญจกร | |
 ตราประจำพระองค์ | |
 ธงประจำพระองค์ | |
| การทูล | His Majesty (ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท) |
| การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
| การขานรับ | Your Majesty (พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ) |
โอซอน หรือ อ็อทโท (กรีก: O Όθων, อักษรโรมัน: O Óthon, เยอรมัน: Otto Friedrich Ludwig von Bayern; 1 มิถุนายน ค.ศ. 1815 – 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1867) เป็นเจ้าชายแห่งบาวาเรีย ที่ได้ครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์กรีซ นับตั้งแต่การก่อตั้งสถาบันพระมหากษัตริย์ เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1832 ภายใต้อนุสัญญาลอนดอน พระองค์ครองราชย์จนกระทั่งถูกปลดจากราชบัลลังก์ในวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1862
พระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สองของพระเจ้าลูทวิชที่ 1 แห่งบาวาเรีย พระเจ้าโอซอนขึ้นครองราชสมบัติแห่งกรีซในขณะที่ยังทรงพระเยาว์ รัฐบาลของพระองค์จึงอยู่ภายใต้คณะผู้สำเร็จราชการสามคนซึ่งประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ศาลบาวาเรีย[1] ต่อมาพระองค์ทรงได้รับความนิยมเหนือผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เมื่อพระองค์ด้รับการพิสูจน์อย่างกว้างขวางกับประชาชนว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ปกครองและเป็นกษัตริย์อย่างแท้จริง แต่ในที่สุดความต้องการรัฐธรรมนูญและแผ่ขยายเป็นวงกว้างและพระองค์ต้องเผชิญหน้ากับการจลาจลติดอาวุธ แต่ก็เกิดความสงบและสันติภาพในปี ค.ศ. 1843 หลังประชาชนได้รับรัฐธรรมนูญ
ตลอดรัชสมัยของพระองค์ พระเจ้าโอซอนไม่สามารถแก้ไขความยากจนของกรีซและป้องกันการแทรกแซงทางเศรษฐกิจจากภายนอก การเมืองกรีซในยุคนี้ขึ้นอยู่กับความเกี่ยวพันกับสามมหาอำนาจและความสามารถในการรักษาพระราชอำนาจของพระเจ้าโอซอนคือกุญแจสู่พระราชอำนาจที่เหลืออยู่ของพระองค์ พระองค์ต้องมีส่วนร่วมกับกลุ่มอื่น ๆ ในขณะที่ไม่ทำให้เกิดความเสียหายกับมหาอำนาจ เมื่อกรีซถูกปิดล้อมโดยกองทัพเรืออังกฤษในปี ค.ส. 1850 และอีกครั้งในปี ค.ศ. 1854 เพื่อหยุดยั้งกรีซจากการโจมตีจักรวรรดิออตโตมันระหว่างสงครามไครเมีย พระเจ้าอ็อตโตยืนอยู่ท่ามกลางชาวกรีซ และในที่สุด ค.ศ. 1862 พระองค์ถูกปลดในขณะที่อยู่ในชนบท และเสด็จสวรรคตในระหว่างการเนรเทศในบาวาเรียเมื่อ ค.ศ. 1867[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "SAE – Revival of Sarakatsani Caravan at the 22nd Panhellenic Sarakatsani Conference / World Council of Hellenes Abroad". En.sae.gr. 28 March 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-02. สืบค้นเมื่อ 1 October 2011.
- ↑ Poulianos,, Aris Ν. (1993). SARAKATSANI – THE MOST ANCIENT PEOPLE OF EUROPE.
{{cite book}}: CS1 maint: extra punctuation (ลิงก์)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Otto of Greece
