Leonid Govorov
Leonid Aleksandroviç Govorov Леонид Александрович Говоров | |
---|---|
Doğum | 22 Şubat 1897 Butyrki, Yaransk Uyezdi, Vyatka Guberniyası |
Ölüm | 19 Mart 1955 (58 yaşında) Moskova |
Bağlılığı | Rusya İmparatorluğu (1914-1917) Rusya SFSC (1917-1922) Sovyetler Birliği (1922-1955) |
Hizmet yılları | 1916-1955 |
Rütbesi | |
Komutası | 51. Nişancı Tümeni Topçu Alayı, F.Ye. Jerzhinski adına Topçu Akademisi Müdürü, Rezerv Cephesi Topçu Müfettişi, 5. Ordu, Leningrad Cephesi, 2. Baltık Cephesi, Leningrad Askerî Bölgesi, Kara Kuvvetleri Baş Müfettişi, Askerî İşleri Müsteşarı, Hava Savunma Kuvvetleri, .Ye. Voloşirov adına Yüksek Askerî Akademisi Müdürü |
Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı, Rusya İç Savaşı, Sovyet-Polonya Savaşı, Kış Savaşı, II. Dünya Savaşı |
Ödülleri | |
Sonraki işi | Merkez Komitesi Üye Adayı, Yüksek Sovyet Üyesi |
Leonid Aleksandroviç Govorov (Rusça: Леонид Александрович Говоров / Leonid Aleksandrovich Govorov, 22 Şubat 1897; Butyrki, Yaransk Uyezdi, Vyatka Guberniyası, Rus İmparatorluğu - 19 Mart 1955; Moskova, SSCB), Kızıl Ordu'nun komutanlarından biri, Sovyetler Birliği Mareşali, Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi aday üyesi, Yüksek Sovyet üyesi ve Savunma Bakanı yardımcısı.[1]
Gençliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Bugün Kirov Oblastı sınırları içinde yer alan Butyrki köyünde dünyaya geldi. Babası bahriyeliydi. Yelbuga'da meslek lisesine devam ettikten sonra Petrograd Politeknik Enstitüsünde gemi mühendisliği eğitimi aldı. Ancak sürmekte olan I. Dünya Savaşı sırasında eğitimini tamamlayamadan Konstantinov Topçu Okuluna alındı. 1917 yılında topçu subayı olarak mezun oldu.
Rus İç Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]1917 yılında Rus İmparatorluğunda meydana gelen ve Çarlık rejiminin çökmesine yol açan Şubat Devriminin ardından ordu dağılınca Govorov evine döner. Ancak Bolşeviklerin iktidarı aldığı Ekim Devriminin ardından Rus İç Savaşı patlak verince zorla Aleksandr Kolçak komutasındaki Beyaz Orduya alınır. Daha sonra Beyazlardan kaçarak Kızılorduya katılsa da bu dönem ileride sürekli olarak aleyhinde gündeme getirilecektir. İç savaş sırasında Vasili Blyuher komutasında Kırım'da Pyotr Vrangel'a karşı savaşır ve gösterdiği başarılardan ötürü Kızıl Bayrak Nişanına layık görülür.
Kuruluş dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]1920 ve 1930'lu yıllarda Govorov çok sayıda farklı birlikte topçu birliklerine komuta ederken Frunze Askeri Akademisinde eğitim aldı.1936 yılında Kızılordu kurmay subayları için askeri akademinin açılmasında öncü oldu. Bu dönemde Kiev Garnizon komutanıdır. 1938 yılında Çeka lideri Feliks Dzerjinski anısına kurulmuş olan Dzerjinski Topçu Akademisinde eğitimci olarak ders vermeye başlar.[2]
Bu dönem Sovyetler Birliğinde yapılan Büyük Temizlik dönemini de içerir. Govorov, ordu ve parti kadroları arasında yapılan tasfiyelerinde iç savaş döneminde Kolçak ordusunda bulunduğu için şüpheli konumuna düşse de Kliment Voroşilov ve Mihail Kalinin'in araya girmesiyle tasfiyeden kurtulur. Bir dönem komutanı olan Blyuher ise 1938 yılında idam edilecektir.
Kış Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]1939 yılında Sovyetler Birliği ile Finlandiya arasında Kış Savaşı patlak verince Govorov 7. Ordu bünyesinde topçu birliklerine komutan olarak atanır. 1940 yılında Mannerheim Hattı boyunca Sovyet taarruzundan önceki çok geniş çaplı topçu bombardımanını yönetir. Savaş sırasındaki başarılarından ötürü Kızıl Yıldız Nişanı ile ödüllendirilir ve tümen komutanlığına terfi ettirilir. Artık Kızılordu Topçu genel müfettişidir.
II. Dünya Savaşı
[değiştir | kaynağı değiştir]Nazi Almanyası 1941 yılı Haziran ayında Barbarossa Harekâtı kapsamında Sovyetler Birliğini işgal edince Govorov Batı Cephesi topçu birlikleri sorumluluğuna getirilir. Bu görevdeyken General Georgi Jukov ile birlikte çalışır. 1941 yılı Aralık ayındaki çok önemli Moskova Muharebesinde ve takip eden dönemdeki Sovyet karşı taarruzlarında yer alır. Başarılarından dolayı korgeneralliğe terfi eder.
Leningrad Kuşatması
[değiştir | kaynağı değiştir]1942 yılı Nisan ayında uzunca bir süredir Nazi ve Fin Ordularınca kuşatma altındaki Leningrad'a gönderilir. Burada, Govorov'un topçu taktiklerindeki ustalığı ve deneyimi sürekli olarak topçu ateşi altındaki şehrin savunulmasında çok önemli bir yer tutacaktır. Govorov, 1943 yılı Ocak ayında yapılan stratejik Sovyet taarruzuyla Nazileri şehrin dışına itecek ve şehrin etrafındaki kuşatmayı kıracaktır. 1944 yılı Haziran ayında bölge düşmandan temizlendikten ve Finlandiya'ya karşı Devam Savaşı olarak adlandırılacak olan çarpışmaların başlamasıyla beraber Sovyetler Birliği Mareşali rütbesine terfi eder.
Nazi işgali altındaki toprakların özgürleştirilmesi sırasında Novgorod, Estonya ve Litvanya'nın kurtarılmasına katılır. 27 Ocak 1945 tarihinde Sovyetler Birliği Kahramanı ilan edilir.
Savaş sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Savaşın ardından Leningrad Garnizon Komutanlığı ve Kara Kuvvetleri Genel Müfettişliği görevlerine atanır. 1948 yılında Hava Savunma Kuvvetleri komutanlığı ve 1952 yılında da Savunma Bakan Yardımcılığı görevlerindedir. Bu dönemde jet uçakları gibi yeni teknolojik gelişmelerin Sovyet hava savunma ve saldırı sistemlerine uyarlanmasını yönetir. 19 Mart 1955 günü kalp rahatsızlığından dolayı hayata veda eder. Mezarı Kremlin Duvarı Mezarlığındadır. Kendisi gibi asker olan oğlu Vladimir 1972-1980 yılları arasında Moskova Garnizon komutanlığı yapacaktır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Pons, Silvio (2020). The Cambridge history of communism. Cambridge, Birleşik Krallık: Cambridge University Press. ISBN 978-1316634578.
- ^ Smith, S. A. (2017). The Oxford handbook of the history of communism. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198779414.
- 1897 doğumlular
- 1955 yılında ölenler
- Sovyetler Birliği mareşalleri
- Sovyetler Birliği kahramanları
- Kremlin Duvarı Mezarlığı'na defnedilenler
- Lenin Nişanı sahipleri
- Kızıl Bayrak Nişanı sahipleri
- Kızıl Yıldız Nişanı sahipleri
- II. Dünya Savaşı'nda Sovyet askerler
- Rus İç Savaşı'nda kişiler
- Zafer Nişanı sahipleri
- Rus İmparatorluğu'nun karacı subayları
- SSCB Yüksek Sovyeti 4. dönem milletvekilleri
- Frunze Askeri Akademisinde öğrenim görenler