İçeriğe atla

Opel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bu madde Alman otomobil üreticisi hakkındadır. Başlığın diğer anlamları için Opel (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Opel Automobile GmbH
EndüstriOtomotiv
Kuruluş21 Ocak 1862
KurucuAdam Opel
Genel merkezi
Rüsselsheim, Hessen
,
Almanya
Hizmet alanlarıAfrika
Asya
Avrupa
Güney Amerika[1]
Önemli kişiler
ÜrünOtomobiller
Üretimartış 1.2 milyon araç (2016)[2]
Gelirartış $18.7 milyar (2016)[3]
BölümleriOpel Performance Center[4]
Alt kuruluş(lar)Opel Eisenach
Opel Special Vehicles[5](Exhibit 21)
Vauxhall
SahibiGeneral Motors (1929-2017)
Groupe PSA (2017-2021)
Stellantis (2021-günümüz) [6]
Çalışan sayısı37.000 (2017)[2]
Web sitesiOpel.com

Opel Automobile GmbH veya kısaca Opel (Almanca telaffuz: [ˈoːpl̩]), Alman otomobil üreticisidir. Opel 1929'dan 2017'ye kadar, Amerikan otomobil üreticisi General Motors'a aitti. General Motors'dan ayrılan Opel, 2017'de Group PSA bünyesine geçti.[7] 16 Ocak 2021'de Groupe PSA ve Fiat Chrysler Automobiles'ın birleşimi ile meydana gelen Stellantis otomotiv şirketine katıldı.[8] Opel araçları Birleşik Krallık'ta Vauxhall markası altında satılmaktadır. Bazı Opel araçları, Avustralya'da Holden markası altında, Kuzey Amerika ve Çin'de ise Buick markası altında üretilmektedir.

Opel, 1862 yılında Rüsselsheim'da Adam Opel tarafından bir dikiş makinesi üreticisi olarak kuruldu. Şirket 1886'da bisiklet üretimine başladı ve 1899'da ilk otomobilini üretti. General Motors, 1929'da borsaya kote olduktan sonra Opel'in çoğunluk hissesini aldı ve ardından 1931 yılında şirketin tüm kontrolünü ele aldı. Böylece marka üzerinde 90 yıl sürecek kontrolü başlamış oldu.[6]

Groupe PSA ve Fiat Chrysler Automobiles birleşimi ile oluşan Stellantis Avrupa'nın en değerli otomobil şirketi olarak, bu unvanı Volkswagen'ın elinden aldı.[9]

Opel merkezi Almanya'nın Hessen eyaletine bağlı Rüsselsheim şehrindedir. Şirket, Opel markalı binek araç, hafif ticari araç ve araç parçalarını tasarlar, üretir ve dağıtır. İngiliz kardeş markası Vauxhall ile birlikte dünya çapında 60'ın üzerinde ülkede hizmet vermektedirler.[10]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]
Opel Perfecta dikiş makinelerinin ilanı (1901)
Opel bisiklet

1862-1920

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şirket, 21 Ocak 1862'de Almanya'nın Hessen eyaletine bağlı Rüsselsheim şehrinde Adam Opel tarafından kuruldu. Başlangıçta Opel yalnızca dikiş makineleri üretiyordu. 1888'de üretim yeri, bir inek ahırından Rüsselsheim'daki daha geniş bir binaya taşındı. Adam Opel,[11] 1886'da yeni bir ürün piyasaya sürdü. Opel "penny farthings" olarak da bilinen yüksek tekerlekli bisikletleri satmaya başladı. Bunun yanında Opel'in iki oğlu yüksek tekerlekli bisiklet yarışlarına katıldı ve bu bisikletlerin ulaşımdaki el verişliliğini gösterdi. Yüksek tekerlekli bisiklet üretimi kısa sürede dikiş makinelerinin üretimini geçti.[12] Şirket, Adam Opel'in 1895'teki ölümü sırasında her iki pazarda da liderdi.

İlk arabalar 1899 yılında Opel'in en büyük iki oğlunun, Saksonya-Anhalt eyaletine bağlı Dessau'daki bir mahkemede çilingir olan ve bir süredir otomobil tasarımları üzerinde çalışan Friedrich Lutzmann ile kurdukları ortaklıktan sonra başladı.[13][14] Bu otomobiller çok başarılı olmadı ve iki yıl sonra ortaklık sona erdi. Bunu takiben Opel'in oğulları 1901'de Fransız Automobiles Darracq France şirketi ile Opel Darracq markası altında araçlar üretmek için bir lisans anlaşması imzaladı. Bu arabalar, iki silindirli motorlarla çalışan Darracq şasisine monte edilen Opel gövdelerinden oluşuyordu.

Şirket kendi tasarım otomobillerini ilk olarak 1902 Hamburg Otomobil Fuarı'nda sergiledi ve bu otomobiller 1906 yılında üretilmeye başlandı.[15][16]

1909 yılında, Doktorwagen ("Doktor Arabası") olarak bilinen Opel 4/8 PS modeli üretildi. Bu model günümüzün lüks modellerinin yaklaşık yarısı kadar fiyata sadece 3,950 marka satılıyordu. 1911 yılında şirketin fabrikası yangın yüzünden tahrip oldu ve onun yerine daha modern ve güncel bir fabrika inşa edildi.

1920-1939

[değiştir | kaynağı değiştir]
Opel Admiral cabrio (1937-1939)
Opel Kapitän (1938-1940)

1920'lerin başlarında Opel seri araba üretim çizgisinde kendi araçlarını üreten ilk Alman otomobil markası oldu. 1924 yılında Laubfrosch adında iki koltuklu yeni bir model üretildi. Laubfrosch özellikle yeşil renkte bitirildi. Bu araç 4,500 marka satıldı fakat 1930'larda bu fiyat 1,900 marka kadar indi. Adam Opel, motorlu taşımacılığın sadece zenginler için değil, aynı zamanda tüm sınıflardaki insanların seyahat etmeleri için güvenilir bir yol hâline gelmesine yol açtı

1928 yılında Opel, Almanya'da % 37,5 pazar payına sahipti ve aynı zamanda ülkenin en büyük otomobil ihracatçısıydı. Aynı yıl Opel'in ilk sekiz silindirli aracı Regent önerildi. RAK 1 VE RAK 2 roket itişli araçlar beklenenden fazla ilgi gördü.

1929 yılının Mart ayında, Opel'in modern üretim tesislerinden etkilenen General Motors (GM), şirketin %80'ini satın aldı. 1931 yılında ise geri kalan kısmınıda satın alarak Opel'in tamamına sahip oldu. Opel ailesi ticari faaliyetten 33.3 milyon dolar kazandı. Daha sonra, 1935 yılında Brandenburg'da "Blitz" hafif kamyonların üretimi için ikinci bir fabrika inşa edildi.

Ayrıca Opel bir yılda 100,000 den fazla araç üreten ilk Alman otomobil markası oldu. Bu unvana Opel P4 modeli ile ulaşıldı. Satış fiyatı 1,650 mark olan bu araç, 23 hp (17 kW) güç üretebilen 1.1 L dört silindirli motora sahipti ve en yüksek hızı 85 km\s (53 mph) idi.

Ayrıca Opel, 1934 yılında Citroën Traction Avant'ı yakından takip eden, kendinden destekli ("unibody") ilk demir gövdeli otomobilin seri üretimine başladı. Bu, otomotiv tarihindeki en önemli yeniliklerden biriydi.[17] 1935'te üretilmeye başlanan arabayı Olympia olarak adlandırdılar. Düşük ağırlığı ve aerodinamik yapısıyla performans ve yakıt tüketiminde gelişme sağlandı. Opel bu teknolojinin patentini aldı.[kaynak belirtilmeli]

1930'lar Opel için on yıl sürecek bir büyümeyi beraberinde getirdi ve 1937'de 130.267 otomobil üretildi. Opel'in Rüsselsheim fabrikası, dünya çapında yedinci sırada yer alırken, üretim açısından Avrupa'nın en iyi otomobil fabrikası oldu.[18]

1939 oldukça başarılı bir sunumla Kapitan tanıtıldı. 2.5 L altı silindir motor, tamamı demir gövde, bağımsız süspansiyon, hidrolik elektrik emiciler, sıcak su ısıtıcısı ve merkezi hız göstergesine sahipti. 1940'larda II. Dünya Savaşı'nın yoğunlaşmasıyla birlikte otomotiv sektörü geçici durgunluğa uğradı ve 25.374 adet Kapitan hükûmetin emriyle fabrikada bırakıldı.

II. Dünya Savaşı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Opelwerk Brandenburg'daki Opel Blitz'in montaj hattı (1936)
İtalya'da Opel Blitz'in askeri versiyonu (1944)

Rüsselsheim'daki yönetim binaları II. Dünya Savaşı'yla birlikte 1945'te Rüsselsheim'da neredeyse hiç araç üretmedi. Çatışmalar patlak vermeden önce Adam Opel AG Avrupa'nın en büyük motorlu taşıt üreticisi olarak adını duyurdu. Bürokrasi zorluklarına rağmen 1930'larda Almanya'daki ekonomik atmosfer Opel ve diğer otomobil şirketleri için faydalı oldu. Fakat Opel açısından, endüstriyel makinelerdeki genişleme ve büyüme, askeri amaçlar tarafından yönetilmedi.

Savaş esnasında Amerika'da GM'nin Opel ile ilişkisi tartışma konusuydu. Alfred P. Sloan'ın anı yazısına göre, savaş başladığında Almanya'nın birçok yabancı sermayeli sanayi varlığını devletleştirdiği gibi, GM'nin Opel ile ilişkisi koptu ve savaşın geri kalanı için bu şekilde kaldı. Diğer yazarlarda 1940 Haziran'ından sonra bile, Opel ve Amerika arasındaki resmî bağlantıların kırılmadığını ve Amerikalıların parasal kazanımlarının savaş boyunca sürdüğünü iddia ettiler.[kaynak belirtilmeli]

1930'larda, Rüsselsheim fabrikasında Almanya'nın savaş hazırlıklarında hiçbir zaman önemli bir rol verilmedi. Ford'un Köln'deki fabrikası, daha önceki yabancı ortaklıklara göre, tank üretimi gibi büyük bir görev için yeterince güvenilir olarak görülmedi. Başlangıçta, savaşın Almanya'nın lehine sonuçlanacağı ve kısa süreceği düşünülüyordu. Otomobil fabrikaları kaynakları korumak için kapatıldı, ancak başka hizmetler için kullanılmadı.

1942'de savaşın bir süre daha devam edeceği anlaşıldı. Araba ve kamyon fabrikalarının savaş çalışmalarına mütevazı bir şekilde geçtiği daha net hale geldiğinde, Opel uçak parçaları ve tankların üretimini üstlendi. Sadece Brandenburg fabrikasında kamyon üretimi tam hızla ilerliyordu. 1938'in sonundan itibaren, büyük Opel Blitz kamyonları Opel Admiral'de kullanılan aynı temeldeki 3.6 L motor ile güçlendirilmişti. Savaş döneminin artan taleplerini karşılamak için, 3 kısa ton (2.7 ton) Opel tasarımı kamyon, Mannheim'daki eski Benz fabrikasında Daimler-Benz lisansı altında üretildi.

Çok yönlü küçük Alman askeri araçlarından biri olan Kettenkrad, bir traktör ve motosiklet karışımı olup, 1.4 L Olympia dört silindirli motorla güçlendirildi. NSU tarafından üretilen araç yumuşak dönüşler için motosiklet tekeri gibi ön tekerlek ve direksiyona sahipti. Kettenkrad, anti-tank ile çeşitli savaşlarda asker ve işaretçi taşıdı. NSU, mayın ve ormanlarda kullanılmak üzere savaştan sonra da üretilmeye devam edildi. Daha önce atların gerçekleştirdiği fakat yulaf kıtlığı olması nedeniyle, motorlu taşıtlara nazaran daha az yakıta ihtiyaç duyan Kettenkrad, çeşitli işlerde işe yarayabilecek az sayıdaki araçtan biriydi.

Savaş ilerledikçe, askeri yetkililer hava soğutmalı motorların geliştirilmesine daha fazla önem verdiler; hava soğutmalı motor, yanlış kullanımdan kaynaklanan hasarlara karşı daha fazla dirençliydi. Bu talebi karşılamak için Opel mühendisleri olası 3.6 L kamyon motorunun soğutma sistemini değiştirerek geliştirdiler. "Hava-Yağ Soğutma" olarak adlandırıldı ve motor yağını kullanarak sıcaklık silindir çark dolaylarındaki gömleklerden alındı. Baş taraf direkt havayla soğutuldu, burada üç ayrı alüminyum yüzgeçli başlıklar bulunuyordu ve her biri iki silindire hizmet ediyordu. 74-oktan yakıtı ile 3.000 rpm'de 72 hp (54 kW; 73 PS) güç üreten bu ilginç motordan sadece üç örnek üretildi.

Diğer özel işler Rüsselsheim fabrikasında yürütüldü. Bunlardan bir tanesi ünlü Junkers Jumo uçak motorunun süperkompresörleri için ara soğutucular inşa edildi. Bu hayati yapıyı çok ince alüminyum tabakalardan imal etmek için özel yöntemler geliştirildi. Almanya'nın düşmanları doğal olarak çeşitli Opel tesislerini not aldı ve 1944 Ağustos'undan itibaren hava yoluyla onlara saldırmaya başladı. Müttefik bombardıman uçaklarının saldırıları sonucu hem Rüsselsheim hem de Brandenburg'daki yıkım ağırdı. Adam Opel AG'de durum, hiçbir zaman 1945'in ilk aylarındaki kadar iç karartıcı olmadı.

Opel dönüşüme ve yeniden yapılanmaya girmişti. Şirketin personelinin çabalarının ötesinde, fabrikalarda ve diğer tesislerde çok az şey çalışıyordu. Daha önce kullanılan araç gereçlerin çoğu artık yoktu. Brandenburg kamyon fabrikası savaş sonrası Almanya'nın Rus bölgesine girdi. Fakat burada uzun kalamadı. Pencere çerçeveleri ve banyo armatürlerine kadar tüm makine ve ekipmanlar sökülerek Ural Dağları yakınındaki bir yere nakledildi.

Opel, otomobil ve kamyon üretim hattını kaybetti. Savaş tazminatı olarak Müttefik Kuvvetler'in planları kapsamında, Müttefik askeri hükûmetinden Kadett için aletler, jigler, kalıplar, demirbaşlar ve çizimler talep etti. Bu çizimleri ise Rus işgali altındaki Leipzig'de bir Opel şubesinde otomobil üretimine başlamak için kullanacaklarını söylediler. Ekipman Haziran 1946'da Sovyetlere teslim edildi.

Sadece bir yıl sonra, yeni bir Sovyet arabası olan Moskvitch 400, Moskova'daki montaj hattından çıktı. Sadece adı değiştirilen bu otomobilin her detayı Opel Kadett ile aynı gibiydi (çeşitli kaynaklar çelişkili bilgi sağlar, ilgili makaleye bakınız). 1950'lerin sonlarına doğru, Ruslar Kremlin Kadettlerini yedek parçaları kolaylıkla Almanya'dan elde edilebileceğini vurgulayarak Belçika'ya ihraç ediyorlardı. 1959 yılına kadar Moskvitch modeli, Opel mühendisliğinin hiçbir izini taşımayan bir otomobil olarak tanıtıldı. Ve bu tarihten sonra Opel hemen yeni bir Kadett'i tanıtmaya hazırdı.

Rüsselsheim'da yerleşke oluşturan Amerikan hükûmetinin güçlü direnişi Opel'in tesislerinin tamamen Ruslara savaş tazminatı olarak verilmesini engelledi. Bu tartışmalarda GM'nin hiçbir söz hakkı yoktu ve yan kuruluşuna karşı ne tür bir duruş alacağından emin değildi. GM'den Alfred Sloan: "(Opel) savaş başladıktan hemen sonra Alman hükûmeti tarafından ele geçirildi. 1942'de Opel'e yaptığımız yatırımın toplamı yaklaşık 35 milyon dolardı ve Hazine Bakanlığı'nın mal varlıklarıyla ilgili olarak ellerinde tuttuğu bir karar altında, cari vergilendirilebilir gelire karşı yatırımı iptal etmemize izin verildi. Fakat bu karar Opel mülkiyetine olan ilgimizi veya sorumluluğumuzu sonlandıramadı. Savaşın sona ermesiyle birlikte, Opel hisse senedi sahiplerinin hala kabul edildiğini anladık; Ayrıca mal sahibi olarak bu mülkiyetin sorumluluğunu almaya mecburduk." Sloan ve arkadaşları bile savaş sonrası Avrupa'da bu riski almanın yaptıklarına değip değmeyeceği konusunda kararsızlardı.

General Motors'un kitaplarında ya da diğer otoritelerde bulunmayan, Opel'in 1945'teki yeniden toparlanışındaki en sorumlu kaynak çalışanlarının olağanüstü sadakatiydi. Çalışanlar Rüsselsheim'de çalışan diğer meslektekiler gibi gezgin fırsatçılar değildi.[kaynak belirtilmeli] Onlar çoğunlukla, birçok farklı ülkeden bu bölgeye gelen ve tam olarak Adam Opel AG ile büyümüş olan kadın ve erkeklerden oluşuyordu. Opel'in kaderi işçileri için önemliydi, çünkü Opel'in çöküşü savaş kargaşasından eve dönüş yolunu bulan Rüsselsheim halkının en önemli işvereni kaybetmesi anlamına geliyordu.

Kadın ve erkek çalışanlar abartısız Opel Adam AG ile yetişmişlerdir. Onlar için asıl önemli olan kendi geleceklerinden çok Opel'in geleceğidir. Opel'in çöküşü Rüsselsheim'da en önemli iş verenin yitirilmesi anlamına gelmekteydi.

Savaşın hemen sonrasında küçük bir iskelet işçi ekibi tesisteki molozları temizlemeye başladılar. Mayıs 1945'e gelindiğinde, bu çalışma ihtiyaç duyulan Opel parçalarının üretimine başlamaya yetecek kadar gelişmişti. Onlar için araç gereç bulmak, onları kaynağından elde etmektense kara borsadan ya da değiş tokuş yoluyla elde etmek daha önemliydi.

1945-1970

[değiştir | kaynağı değiştir]
Rüsselsheim'daki yönetim binalarından biri.
1940'ların Opel ürünü:
"Frigidaire" buzdolabı
Opel Rekord P1 (1957-1960)

Savaşın sona ermesinin ardından, Brandenburg tesisi Rusya'ya nakliye edildi. Rüsselsheim'daki binaların % 47'si yıkıldı.[19] Eski Opel çalışanları Rüsselsheim'daki tesisi yeniden inşa etmeye başladılar.

Almanya'nın yeniden inşası için verilen mücadelede yeni kamyonlara yönelik acil ihtiyaçlara yanıt olarak, Rüsselsheim'i yöneten Amerikan yetkilileri, 2.5 L Kapitän motorla çalışan 1.5 kısa tonluk (1.4 tonluk) kamyon üretimi için bir tesisin yapımına izin verdiler. Bu mümkün olan en küçük mucizeydi. Ocak 1946'ya kadar tesis kendi başına kamyon üretimine hazırdı fakat neredeyse 12.000 parçadan her birini oluşturmaya gerek olan parçaların çoğu eksikti. Büyük firmalar başlamadan önce küçük firmalarında başlaması gerekmekteydi. Hastalık ve yetersiz beslenme 6.000 çalışanın sağlığına öyle zarar verdi ki, 500 işçi işe gelemeyecek kadar hastaydı ve ayrıca bir günde 400'den fazla çalışan hasta raporu almaktaydı.

Bu ve diğer engellerin üstesinden gelen Opel, 15 Temmuz 1946'da Birleşik Devletler Ordusu Genel Sekreteri Geoffrey Keyes, diğer yerel liderler ve basın mensuplarının katılımıyla ilk savaş sonrası kamyonu Opel Blitz'in tamamlanmasını kutladı.[19] 6600RM olarak ücretlendirilen kamyon, benzin ya da odun gazıyla ile çalışacak şekilde tasarlanmıştır. bunun için bir gaz jeneratörü tedarik edilebilirdi. Dikiz aynasından uçan bir demet tören çiçeği ile birlikte bu tarihi Opel Blitz, 26 Temmuz'da Wiesbaden'daki bir alıcıya gitmek üzere fabrika kapısını terk etti. Üretim ayda 150 oranında gerçekleşti ve 1946'ya kadar toplam üretim 839'du. Frigidaire buzdolapları da, NSU Kettenkrad için Olympia motorları gibi Rüsselsheim'da yapıldı.

Opel için bir sonraki adım, binek otomobil üretiminin yeniden başlamasıydı. Kapitän'ın motoru zaten kamyonlara üretildiği için bu modeli geri getirmek en kolay görünen şeydi. Fakat işgal yönetmelikleri Alman sivilleri 1,5 L veya daha az hacimli olan arabalarla sınırlandırmıştı ve bu da Olympia'yı açık bir aday hâline getirdi. İlk olarak Kapitan'ı geri getirmek en kolayı olarak gözükmektedir çünkü onun motoru halihazırda traktörler için üretimdedir. Fakat iş tüzüğü Olympia'yı en bariz aday yapan 1.5 L ya da daha az Alman sivil arabalarını sınırlandırdı. 1934'ten beri Opel'de baş mühendis olan Dr. Ing e.h. Karl Stief, bu zor küçük arabaya faydalı değişiklikler yaptı. Dubonnet ön süspansiyon geleneksel bir bobin ve salıncak düzeni ile değiştirildi ve direksiyon buna göre yeniden düzenlendi.

1947 Kasım'ında ilan edilen, savaş sonrası Olympia üretimi, sade boyalı jant kapaklarıyla Aralık 1948'de başladı ve o yıl içinde ihracat satışlarına mütevazı bir getiri sağladı. Kapitän Ekim 1948'de, farların şekli, yaprak yaylar ve amortisörlerdeki gelişmeler gibi bazı detaylar haricinde değişmeden Opel serisine geri döndü. 1948'deki fiyatlar Kapitän için 9950 DM ve Olympia için 6,785 DM idi (Alman markı 20 Haziran 1948'de Reichsmark'ın yerini aldı).

Opel'in geleceğini güçlü bir şekilde etkileyecek olan diğer olaylar 1948'de gerçekleşti. Şubat ve Mart aylarında GM'den bir çalışma grubu, Avrupa'nın ekonomik durumunun ve Opel'in özel sorunlarının her yönünü araştırmak için Almanya'ya geldi. Geri dönüşlerinde, 26 Mart'ta General Motors'un Opel'in kontrolünü yeniden başlatmasını öneren bir rapor sundu. Ancak, 5 Nisan'da GM'nin mali politika komitesi, "bu mülkün işleyişi ile ilgili birçok belirsizlik göz önüne alındığında, kurum şu andaki operasyonunun sorumluluğunu sürdürmek için haklı bir gerekçeye sahip değil..." sonucuna vardı. Bu raporla birlikte GM'nin Opel'i istemediği açıkça belli olmuştu.

GMP başkanı Alfred P. Sloan, Jr ve Charles Erwin Wilson ("Motor Charlie" Wilson), seçenekleri değerlendirmeye başladılar. Daha sonra Nisan ayında Sloan, GM'nin daha muhafazakâr finansal zihinlerinin şüphelerini dinlendirecek olan Opel'in kontrolünü sürdürmek için koşullar kuracağını umduğu bir çalışma belgesiyle görüş farklılıklarını çözmeye çalıştı.

Sloan, GM 'nin Almanya'da "durgunluğa yakın" olarak adlandırılan ekonomik koşulların iyileşip iyileşmeyeceğini görmek için iki yıllık bir "deneme" dönemi için tekrar Opel'in yönetimini ele almayı önerdi. Ayrıca General Motors'un Opel'de herhangi bir ek sermayeyi riske etmemesi gerektiğine, kredi olanaklarının mevcut olmasına, personel politikaları ve yönetiminde tam özgürlüğe sahip olunmasına, Adam Opel AG tarafından üretilen ürünlerin yalnızca yönetimin yetkisi dahilinde olması ve fiyatların hükûmet yetkilisi tarafından onaylanmak zorundaysa, sermayeye makul bir geri dönüş yapılmasına izin verilmesi gerektiğine inanıyordu.

Bu ilkeler göz önünde bulundurulduğunda, Opel konusu 3 Mayıs'ta GM mali politika komitesine tekrar sunuldu ve daha sonra Rüsselsheim'a geri dönüşe sunulan itirazlar geri çekildi. Bu gerçekleşmeden önce, hem GM'de hem de ABD'nin Almanya'nın işgal altındaki bölgesinde birçok detayın hala çözülmesi gerekiyordu. Sonunda 1 Kasım 1948'de GM, Adam Opel AG'nin yönetim kontrolünü yeniden devraldığını açıkladı. Daha önce General Motors Denizaşırı Operasyonlar Bölümü Avrupa Bölge Müdürü Edward W. Zdunek genel müdür olarak seçildi.

Zdunek'in bu göreve atanması özel bir önem taşıyordu. Tecrübeli bir motor endüstrisi yöneticisi olan Zdunek, çalışanlar tarafından en çok saygı gören kişilerden birisiydi. Ed Zdunek, savaş sonrası Almanya'nın bu zor ortamında Opel'e rehberlik etmek için mükemmel bir seçenek olarak görülüyordu. 1961'e kadar o kritik pozisyonda görevine devam etti.

GM'nin yönetimindeki Opel otomobillerindeki değişiklikler, makyajlanan Olympia'nın piyasaya sürüldüğü 1950 yılına kadar ortaya çıkmadı. Aracın ön ve arka çamurlukları uzatılırken, ağır bir yatay krom ızgara da eklendi. Cabrio-coach modeli Olympia serisine geri döndü ve Karosserie Miesen tarafından geliştirilen bir kombi de sunuldu. Şubat 1951'de Almanya'daki ilk savaş sonrası otomobil gösterisine hazırlanılırken, Olympia, 16 inç (41 cm) tekerlekler ve lastikler yerine yedek lastiği ve 15 inç (38 cm) tekerlekleri içeren bir bagaj bölmesi ile daha da büyüdü. Bazı küçük değişiklikler ile birlikte Mart 1953'e kadar bu modelin üretimi devam etti.

Yeni gösterge paneli ve ayarlanabilen direksiyon mili değişimi gibi detaylı gelişmeler Mayıs 1950'de Kapitän hattını süsledi. 19 Nisan'da başlayan ve 11 süren Frankfurt Otomobil Fuarı için Mart 1951'de daha büyük değişiklikler yapıldı. Daha yüksek bir sıkıştırma oranıyla (hala sadece 6.25: 1), motor gücü 3,700 rpm'de 58 bhp (43 kW; 59 PS) ve en yüksek hız 60 bhp (45 kW; 61 PS) idi. Temmuz 1953'te üretimi sona eren bu modelin ömrü boyunca, en yüksek gücü 60 bhp (45 kW; 61 PS) idi.

Kadett'i üretmek için yetecek malzemesi bile olmayan Opel, kendisini Almanya'nın savaş sonrası otomobil pazarında, Volkswagen ve Mercedes-Benz'in arasında buldu. Bu pozisyona hem GM hem de Opel aşinaydı ve inanılmaz derecede iyi yaptığı bir pozisyondu. 1953 yılında, savaştan bu yana ilk kez üretim 100.000 adedin üzerine çıktı ve 1954'te, Main River'daki tesisin tamamen yeniden inşa edildiği düşünüldüğünde, 24.270 Adam Opel AG'de istihdam edildi ve 167.650 araç üretildi. Bu rakam tüm zamanların en yükseğiydi. Opel aslında savaş sonrası dönemin sonuçlarından tamamen kurtuldu.

1970-günümüz

[değiştir | kaynağı değiştir]

1970'lerde ve 1980'lerde Vauxhall ve Opel çeşitleri Avrupa genelinde tutarlı bir aralıkta rasyonalize edildi. 1970'lerde Opel, GM'in iki Avrupa markasının daha güçlü olduğu ortaya çıktı; Vauxhall, British Motor Corporation'ın (daha sonra British Leyland) ardından İngiltere'de üçüncü en çok satan markaydı, ancak başka yerlerde sadece mütevazı bir etki yarattı. İki şirket, birbirlerinin kendi iç pazarlarının dışında doğrudan rakipleriydi, ancak Ford'un İngiliz ve Alman yan kuruluşlarını 1960'ların sonlarında birleştirme kararını yansıtan GM aynı emsali takip etti. Opel ve Vauxhall daha önce gevşek bir şekilde işbirliği yapmıştı, ancak iki şirketin operasyonlarını ve ürün ailelerini bir araya getirmek için ciddi çabalar 1970'lere kadar başlamadı -Vauxhall'ın komple ürün hattı, Opel tabanlı platformlarda inşa edilen araçlarla değiştirildi- kuralın tek istisnası, kıtada Opel olarak pazarlanan tek Vauxhall tasarımı Bedford CF panelli kamyonetti. 1980'lerin başında iki marka da aynıydı.

Opel'in ilk turboşarjlı arabası, ilk olarak Mart 1984'te Cenevre'de gösterilen Opel Rekord 2.3 TD idi.[20]

1990'larda Opel, Toyota'nınkine benzer kar marjlarıyla GM'nin nakit ineği olarak kabul edildi. Opel'in karı, GM'nin Kuzey Amerika'daki kayıplarını dengelemeye ve GM'nin Asya'ya genişlemesini finanse etmeye yardımcı oldu.[21] Opel neredeyse 20 yıldır her yılı karla kapatırken, 1999 yılı Opel'in kar açıkladığı son sene oldu.[22]

2008 küresel mali krizinin ardından 10 Eylül 2009'da GM, Opel'deki %55 hissesini Alman hükûmetinin onayıyla Magna grubuna satmayı kabul etti. Anlaşma daha sonra iptal edildi.[23]

Devam eden yeniden yapılandırma planları ile Opel, Belçika'daki Antwerp tesisinin 2010 yılı sonuna kadar kapandığını açıkladı.[24]

Opel, 2010 yılında, önümüzdeki beş yıl içinde yaklaşık €11 milyar yatırım yapacağını açıkladı.[25] Bunun €1 milyarı yalnızca yenilikçi ve yakıt tasarruflu motorların ve şanzımanların geliştirilmesi için ayrılmıştı.[26]

29 Şubat 2012'de Opel, PSA Peugeot Citroen ile büyük bir ittifak kurduğunu açıkladı ve GM, PSA'nın %7 hissesini alarak Peugeot ailesinden sonra PSA'nın en büyük ikinci hissedarı oldu. İttifak, platform paylaşımı, ortak satın alma ve diğer ölçek ekonomileri aracılığıyla yılda $2 milyarlık maliyet tasarrufu sağlamayı amaçlıyordu.[27] Aralık 2013'te GM, maliyet tasarrufu planlarının başarılı olmaması sebebiyle PSA'daki var olan %7'lik hissesini £250 milyon karşılığında sattı.[28] Opel, Avrupa'nın kitlesel pazardaki en agresif indirimcileri arasında gösterilmekteydi.[29] GM, Avrupa operasyonlarından 2016 yılında $257 milyon zarar ettiğini açıkladı.[28] 1999'dan bu yana ise GM Avrupa'da $20 milyar kaybetti.[30]

Opel'in Bochum'daki tesisi, fazla kapasite nedeniyle 52 yıllık faaliyetten sonra Aralık 2014'te kapandı.[31]

General Motors, 2016'dan itibaren Chevrolet markasını Avrupa'dan çekmeye karar verdikten sonra Opel, 2015'in başında[32] 22 bayi ağı olan Çin'den çekildi.[33]

2017-2021

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 2017'de Groupe PSA, Opel, İngiliz kardeş markası Vauxhall ve Avrupa otomobil kredileri işlerini General Motors'tan $2.2 milyar karşılığında satın almayı kabul etti.[34][35] Buna karşılık General Motors, gelecekteki Avrupa emeklilik yükümlülükleri için PSA $3.2 milyar ödeyecek ve mevcut emekliler için $9.8 milyarlık planları yönetmeye devam edecekti. Ayrıca GM, mevcut Büyük Britanya ve Almanya emeklilik planlarını finanse etmek için 15 yıl boyunca yılda yaklaşık $400 milyon ödemekle yükümlüydü.[34]

Haziran 2017'de Opel'in baş finans sorumlusu Michael Lohscheller, Karl-Thomas Neumann'ın yerine CEO olarak göreve geldi.[36]

2018 mali yılında Opel, €859 milyon faaliyet geliri elde etti. 1999'dan bu yana ilk pozitif gelir oldu.[37][38] 2021'de Group PSA ve Fiat Chrysler Automobiles'in birleşmesi üzerine marka Stellantis bünyesine girdi.

Stellantis'e geçiş

[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Ocak 2021'de Opel'in sahibi Group PSA, Fiat Chrysler Automobiles ile birleşerek Hollanda merkezli Stellantis'i oluşturmuştur. Bu birleşme ile birlikte Stellantis Avrupa'nın bir numaralı otomobil üreticisi olarak bu unvanı Volkswagen'ın elinden almıştır.[9] Stellantis Hollanda merkezli çok uluslu bir otomotiv şirketidir. Bu şirkete bağlı olarak 14 marka vardır. Opel bu markalar içerisinde tek Alman markası olmakla birlikte kurulan en eski şirkettir.

Şirket

[değiştir | kaynağı değiştir]

Adam Opel Almanya'daki en eski araba üreticilerinden biridir ve Avrupa'nın en büyük otomobil imalatçılarından bir tanesidir. Şirket 7 ülkede 11 tane araç, güç aktarma mekanizması ve donanım bileşenleri ve üç gelişim merkezi işletmekte ve şubat 2011 itibarıyla yaklaşık 39.000 eleman çalıştırmaktadır. Birçok yeni iş otomobil ithalatçılarıyla yapılan işlerin direkt sonuçlarına bakılarak 6.500 bağımsız satış ve servis outletleri tarafından sağlanmıştır. Birleşmiş Krallıktaki kardeş marka Vauxhall ile birlikte, Opel dünya çapında 40'tan fazla pazarda araç satmaktadır. Şirketin Rüsselsheim fabrikası 750 milyon Euro ile dünyanın en modern tesislerinden bir tanesine dönüşmüştür ve 2002'de üretime başlamıştır. Diğer tesisler Almanya'da Bochum, Eisenach ve Kaiserslautern; Aspern Avusturya; Szentgotthárd Macaristan; Zaragoza İspanya; Gliwice Polonya; Ellesmere limanı ve Luton İngiltere. Dudenhofen Test Merkezi Rüsselsheim ana merkezinin yakınında yer almaktadır.

Yaklaşık 7.000 kişi Uluslararası Teknik Geliştirme Merkezinde ve Rüsselshein'deki Opel Dizayn Merkezinde mühendislik ve Opel araçlarının dizaynından sorumludur. Genel olarak Opel küresel General Motors (GM) şirketinde Epilson I platform, Epilson II platform, Delta I platform, Delta II platform, Gamma platform'un mühendislik ve geliştirmesinde önemli rol oynamıştır ve Gamma II platformunun özellikle yüksek bitişli ve daha rafine versiyonunda önemli rol oynamaktadır. Buna ek olarak şirket küresel General Motors (GM) araba üretimi için yeni ekipmanlar üretmektedir.

Bundan dolayı Opel çoğu durumda Opel Insignia/Buick/LaCrosse/Chevrolet/Malibu'ya kadar tüm araba mimarisi ve teknolojisinden sorumludur. Özellikle tüm geleceğe yönelik, modern, tam verimli GM mimarisi küçük ve orta büyüklükteki araçlar için Opel tarafından geliştirilmiştir.

Ampera'nın ardındaki fikir ve konsept Opel/Almanya'da "eski Küresel Araç Yöneticisi ve Küresel elektrikli araç geliştirme mühendisi" ve volt gelişimin lideri olarak Frank Weber aslen bir Opel iş vereni olarak bu konseptin gelişimi için Almanya'daki karargahı yerine GM'nin anavatanına, Amerika'ya gitmiştir. 2009'da Weber Opel'in Adam Opel GmbH Opel liderlik organizasyonu boyunca planlama yönetici vekili ve ticari araç operatörü olarak geri dönmüştür.[39] 2011'de Frank Weber Opel'i BMW için terk etmiştir.[40]

Yüksek performanslı araba geliştirmeden sorumlu Opel Performans Merkezi'ni GmbH (OPC) 1997'de kurmuştur. Opel özel araçları GmbH (OSV) tamamen özel seriler ve araç modifikasyonları üreten şubelere sahip olmuştur. OSV ITDC ile birlikte çevre dostu ve maliyel CNG sürüş konseptini baz alan Doğal gaz ve ilk defa Opel Zafira 1.6 CNG ile uygulanmıştır.

Yönetim

[değiştir | kaynağı değiştir]
Dr. Karl-Thomas Neumann
Mart 2013'ten Haziran 2017'ye kadar Opel Grubu CEO'su.
1948'den beri Adam Opel AG/GmbH'nin Başkan/CEO'su
Ad Başlangıç Bitiş
Edward W. Zdunek Kasım 1948 Şubat 1961
Nelson J. Stork Şubat 1961 Mart 1966
L. Ralph Mason Mart 1966 1970
Alexander Cunningham 1970 Ocak 1974
John P. McCormack Şubat 1974 Şubat 1976
James F. Waters Mart 1976 Ağustos 1980
Robert C. Stempel Eylül 1980 Şubat 1982
Ferdinand Beickler Şubat 1982 Şubat 1986
Horst W. Herke Şubat 1986 Mart 1989
Louis Hughes Nisan 1989 Haziran 1992
David Herman Temmuz 1992 Haziran 1998
Gary Cowger Haziran 1998 Ekim 1998
Robert Hendry Ekim 1998 Mart 2001
Carl-Peter Forster Nisan 2001 Haziran 2004
Hans Demant Haziran 2004 Ocak 2010
Nick Reilly Ocak 2010 Mart 2011
Karl-Friedrich Stracke[41] Nisan 2011 Temmuz 2012
Thomas Sedran (interim chairman)[42] Temmuz 2012 Şubat 2013
Dr. Karl-Thomas Neumann[43] Mart 2013 Haziran 2017
Michael Lohscheller Haziran 2017

Tesisler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Opel Group GmbH, 2014 yılı itibarıyla Opel/Vauxhall'ın sözleşmeli orijinal ekipman üreticisidir (OEM). Adam Opel AG, OEM için ana tedarikçidir (seviye 1); tüm iştirakler 2. kademe tedarikçilerdir. Opel Group ve Adam Opel, hem General Motors Holdings ve LLC'nin birinci kademe yan kuruluşları hem de General Motors Corporation'ın (GMC)'nin 2017'ye kadar ikinci derece yan kuruluşlarıydı.[44] 2017'de Opel ve Vauxhall'ı 2.2 milyar Euro bedelle PSA Grubu satın almıştır ve Eylül 2017'de her iki şirketi de devralmıştır. Ocak 2021'de ise PSA ve FCA grupları birleşerek Stellantis Automotive Grubunu oluşturmuşlardır. Bu tarihten beri Opel/Vauxhall Stellantis Grubunun parçasıdır. Opel gruba bağlı tek Alman markasıdır.

Üretim yeri Fotoğraf Üretim başlangıç Ürünler Yorumlar Çalışan
Rüsselsheim, Almanya 1898 12.990
Kaiserslautern, Almanya 1966 2.150
Kikinda, Sırbistan (*Eski Yugoslavya) 1977-1992 ?
Opel Eisenach GmbH
Eisenach, Almanya 		1990 1.420
Zaragoza, İspanya 1982 5.120
Gliwice, Polonya 1998 2.920
GM Powertrain Poland[50]
Tychy, Polonya 		1996
  • Dizel motorlar
 480
St. Gotthard, Macaristan 1990
  • Motor
  • Şanzıman
 810
Vauxhall Ellesmere Limanı
Ellesmere Limanı, Büyük Britanya 		1962
  • Astra K Sports Tourer (estate/wagon)
 1.630
IBC Vehicles Ltd
Luton, Büyük Britanya 		1907 1.140
GM Auto LLC
Sankt-Peterburg, Rusya 		2008
  • Astra J (beş kapılı salon/sedan)
 880

General Motors Europe Limited,'in birinci aşamalı iştiraki, GM CME Holdings CV'nin ikinci aşamalı iştiraki ve General Motors Corporation'ın (GMC): üçüncü aşamalı iştiraki olarak kontrol edilen tesis:[51]

Üretim
yeri 		Fotoğraf Üretim
başlangıç 		Ürünler Yorumlar Çalışan
Opel Wien GmbH[51]
Aspern, Avusturya 		1982 Avusturya'daki Opel Wien, ilk adı General Motors Austria olarak da bilinir.[52] 1.480

Avrupa Satış

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Birimler Pazar payı
2011[53] 1.213.602 %6,1
2010[54] 1.178.175 %6,2

Sloganlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Opel'in kurumsal sloganı, "Biz araba ile yaşıyoruz" anlamına gelen; "Wir leben Autos"du. Günümüzde "Gelecek herkesindir" anlamında 'The Future is everyone's " kullanılmaktadır.[55]

Amblemler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Halka içinden uçarak çıkan kaput armasının evrimi
  • Opel Olympia'nın kaput süslemesi (1935-37)
    Opel Olympia'nın kaput süslemesi (1935-37)
  • 1937
    1937
  • 1938 Kapitän
    1938 Kapitän
  • 1951 Kapitän
    1951 Kapitän
  • 1959 Opel Kapitän
    1959 Opel Kapitän
  • Şimşekli Opel Blitz kaput armasının evrimi
  • Opel Blitz 1950'ler
    Opel Blitz 1950'ler
  • 1961 Opel Blitz
    1961 Opel Blitz
  • 1968 Opel Blitz
    1968 Opel Blitz
  • 1969 Opel Kapitän
    1969 Opel Kapitän
  • 1970-1987
    1970-1987
  • 2017'den 2023'e kadar kullanılan Opel logosu
    2017'den 2023'e kadar kullanılan Opel logosu
  • Haziran 2023'ten beri kullanılan logo
    Haziran 2023'ten beri kullanılan logo

Modeller

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mevcut model yelpazesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Opel taşıtlarının listesi

Aşağıdaki tabloda 2017'den itibaren üretilen Opel araçları listelenmektedir:

Adam City car
  • Hatchback
Ampera-e All-electric subcompact car
  • Hatchback
Astra Small family car
  • Hatchback
  • Sports Tourer (Estate/Wagon)
Cascada Mid-size car
  • Convertible
Combo Life Leisure activity vehicle
  • Van
Corsa Supermini
  • Hatchback
Crossland X Subcompact crossover
  • MPV/SUV
Grandland X Compact crossover SUV
  • SUV
Insignia Opel Insignia Grand Sport 1.6 Diesel Business Innovation (B) – Frontansicht, 5. Mai 2017, Düsseldorf Large family car
  • Grand Sport (Hatchback)
  • Sports Tourer (Estate/Wagon)
  • Country Tourer (AWD Estate/Wagon)
Karl City car
  • Hatchback
Mokka X Subcompact crossover SUV
  • SUV
Zafira Large MPV
  • MPV

Hafif ticari araçlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Corsavan Otomobil kaynaklı van
  • Van
Combo Panel van
  • Van
Vivaro Hafif ticari araç
  • Van
Movano Hafif ticari araç
  • Van
  • Şasi kabin
  • Yolcu kabin

OPC modelleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Opel Performance Center

Opel, OPC tarafından geliştirilen otomobillerin yüksek performanslı türevlerini üretmektedir.

Astra OPC Compact sports car
  • Hatchback
Corsa OPC Supermini
  • Hatchback

Üretimi biten modeller

[değiştir | kaynağı değiştir]
System Lutzmann
1899-1902
Darracq
1902-1907
Doktorwagen
1909-1910
Laubfrosch
1924-1931
Olympia
1935-1970
Kadett
1937-1940
1962-1991
Kapitän
1939-1970
Olympia Rekord
1953-1957
Rekord
1953-1986
Commodore
1967-1982
GT
1968-1973
Ascona
1970-1988
Manta
1970-1988
Senator
1978-1993
Omega
1986-2003
Vectra
1988-2009
Calibra
1989-1997
Agila
2000-2014
Signum
2003-2008
Meriva 2003-2017

Motor sporları

[değiştir | kaynağı değiştir]
2013 Cenevre Otomobil Fuarı'nda Opel Adam R2 Rallye
1995 Deutsche Tourenwagen Meisterschaft öncesinde Klaus Ludwig'in (arka planda) ve Keke Rosberg'in kullandığı Calibra v6 4x4

Opel Ralli Takımı, 1980'lerin başlarında Irmscher ve Cosworth'la birlikte geliştirilen Opel Ascona 400 ve Opel Manta 400 ile Dünya Ralli Şampiyonası'na katıldı. Walter Röhrl, 1982 Dünya Ralli Şampiyonası şampiyonluğunu kazandı ve Ari Vatanen ise 1983 Safari Rallisi'ni kazandı.

Opel 1990'ların sonlarında Uluslararası Turing Otomobil Şampiyonası'na katıldı ve 1996 yılında Calibra ile şampiyon oldu. Opel, 2000-2005 yılları arasında Almanya'da düzenlenen DTM yarışlarında, Astra modeli ile birlikte yer aldı ve birkaç yarış kazanmasına rağmen DTM şampiyonluğunu kazanamadı.

Opel, 2013 yılında Adam ile motor sporları yarışmalarına geri döndü.[56]

Opel 2014 yılında, 150 HP güç üreten bir 1.4 litre turboşarjlı motora sahip Adam R2 Rally Car - Opel Adam S[57] versiyonunu tanıttı. Otomobil 0'dan 100 kilometre hıza 8.5 saniyede ulaşıyordu.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Opel Corporate Communications (2014). "Year in Review 2014 - Facts & Figures" (PDF). Opel. Adam Opel AG. 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2017. 
  2. ^ a b "Facts". 3 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2019. 
  3. ^ "Statista". 2016. 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2018. 
  4. ^ Mihalascu, Dan (25 Mayıs 2013). "OPC Boss Volker Strycek Drives and Talks About the Astra OPC". Carscoops. Carscoop & Carscoops. 23 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2013. 
  5. ^ "Form 10-K Annual Report Pursuant to Section 13 or 15(d) of the Securities Exchange Act of 1934 for the Fiscal Year Ended December 31, 2012 Commission File Number 001-34960 General Motors Company". General Motors. General Motors Company. 15 Şubat 2013. 6 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2013. 
  6. ^ a b "Opel History". Opel. 1 Mart 2018. 21 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2018. 
  7. ^ "PSA grubu Opel'i satın aldı - Otomobil Gazetesi". www.otomobilgazetesi.com. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022. 
  8. ^ "FCA ve PSA Grubu'nun birleşmesi tamamlandı". Anadolu Ajansı. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022. 
  9. ^ a b "Stellantis, Avrupa'nın zirvesine oturdu!". Motor1.com. 31 Mart 2021. 
  10. ^ "Locations & Facts". Opel. 1 Mart 2018. 3 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2018. 
  11. ^ "Opel Adam". Auto-power-girl.com. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  12. ^ "Informationen zu Opel". Autoscout24.de. 10 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2010. 
  13. ^ "Lutzmann". Cartype. 6 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2009. 
  14. ^ "History & Heritage - Our Company - GM.com". 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  15. ^ Europe, WIM OUDE WEERNINK Automotive News (21 Haziran 1999). "OPEL: GERMAN ROOTS, GLOBAL REACH" (p. 24B). Automotive News. Erişim tarihi: 5 Şubat 2018. [ölü/kırık bağlantı]
  16. ^ "Opel" (İngilizce). 6 Aralık 2013. 26 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2016. 
  17. ^ Nieuwenhuis, Paul; Peter E. Wells (8 Ağustos 2003). The Automotive Industry and the Environment, 1st Edition. Woodhead Publishing. s. 109. ISBN 978-1855737136. 
  18. ^ Heinz Michaels (21 Şubat 1964). ""...Mit einer Produktion von 130 267 Fahrzeugen waren sie im Jahre 1937 die größte Automobilfabrik Europas und die siebtgrößte der Welt". Der große Sprung nach vorn: Kann Opel Deutschlands größter Autolieferant werden?. Die Zeit (online). 31 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2015. 
  19. ^ a b "Das Alte stürzt...Es aendert sich die Zeit......und neues Leben blüht aus den Ruinen". Das Auto. Cilt 1. Aralık 1946. ss. Seite 2-3. 
  20. ^ Mazzocchi, Gianni, (Ed.) (Nisan 1984). "Autonotizie: Anche la Opel si dà al turbo" [Car News: Opel too with turbo]. Quattroruote (İtalyanca). 29 (342). Milan, Italy: Editoriale Domus. s. 108. 
  21. ^ Phelan, Mark (9 Mart 2017). "Soul searching at GM after selling Opel". Detroit Free Press. 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2017. 
  22. ^ Karaian, Jason. "After losing $20 billion over 17 dismal years, General Motors may finally quit Europe". 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  23. ^ "GM Decides to Keep Opel After All, Cancels Sale with Magna". 29 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  24. ^ Harley, Michael. "GM announces plans to close Opel Antwerp facility". 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  25. ^ "GM's Opel Outlines 11 Billion-Euro Investment as It Seeks Aid". Bloomberg L.P. 9 Şubat 2010. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2011. 
  26. ^ "Autobauer: Opel-Betriebsrat begrüßt Elf-Milliarden-Investition von GM - Nachrichten - DerWesten" (Almanca). Derwesten.de. 9 Şubat 2010. 12 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2011. 
  27. ^ "GM and Peugeot announce alliance". BBC News. 29 Şubat 2012. 29 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2012. 
  28. ^ a b "Peugeot in talks to buy GM's Vauxhall and Opel business". BBC News. 14 Şubat 2017. 14 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2017. 
  29. ^ Flak, Agnieszka; Cremer, Andreas (7 Mart 2016). "Autos bosses focus on technology rather than PSA-Opel". Reuters. 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2017. 
  30. ^ Kirchfeld, Aaron; Philip, Siddharth; Welch, David; Hammond, Ed; David, Ruth (14 Şubat 2017). "Peugeot Owner PSA Explores Acquisition of GM's Opel Division". Bloomberg. 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2017. 
  31. ^ (www.dw.com), Deutsche Welle. "End of the line for Opel car manufacturer in Bochum - News - DW.COM - 05.12.2014". 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  32. ^ "Carmaker Opel pulls out of China, to build Buicks for parent GM". Deutsche Welle. 28 Mart 2014. 12 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  33. ^ "General Motors to withdraw Chevrolet brand from Europe". BBC. 5 Aralık 2013. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  34. ^ a b Frost, Lawrence; Taylor, Edward (6 Mart 2017). "PSA targets Opel turnaround as GM exits Europe". Reuters. 9 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2017. 
  35. ^ Welch, David (6 Mart 2017). "GM to Make Pension Payments for Years Just to Get Out of Europe". Bloomberg. 7 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2017. 
  36. ^ Michael Lohscheller Appointed New CEO of Opel, media.opel.com, 12 June 2017[ölü/kırık bağlantı]
  37. ^ "Annual results Groupe PSA 2018" (PDF). 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  38. ^ "Nach Dauerkrise: Opel verbucht ersten Gewinn seit fast 20 Jahren". Spiegel Online. 26 Şubat 2019. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2019. 
  39. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2012. 
  40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2012. 
  41. ^ Opel bekommt neuen Chef 25 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. www.tagesschau.de: Pressemitteilung der Adam Opel AG. Retrieved 17 Mart 2011.
  42. ^ Trefis Team (18 Nisan 2012). "GM Is Headed For $27.50 Unless Europe Bleeds More Cash". Forbes. 25 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ekim 2012. 
  43. ^ "Opel Officially Appoints Dr. Karl-Thomas Neumann As Chairman, GM Europe President, GM Vice President". 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  44. ^ Opel Group GmbH, Rüsselsheim: Jahresabschluss zum Geschäftsjahr vom 01.01.2015 bis zum 31.12.2015 (german). To retrieve at: Bundesanzeiger > Suchen > Opel Group GmbH. 26 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Bundesministerium der Justiz und für Verbraucherschutz.
  45. ^ "Opel Zafira Tourer Production To Remain in Germany". 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  46. ^ "Opel Junior Opus 2: "REVELATION"". Ebook.gmeuropearchive.info. 11 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012. 
  47. ^ "Opel Junior to be made in Eisenach, Almanya". Inautonews.com. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2012. 
  48. ^ "Opel Announces Plan To Build Mokka in Spain Beginning 2014". 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  49. ^ "New Opel Cascada: high class soft top convertible - Opel". Opel.com. 6 October 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 October 2012. 
  50. ^ "GM Purchases Remaining Shares in Tychy Plant". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  51. ^ a b Note: The powertrain plant Opel Wien GmbH in Aspern/Viyana (Austria) is not a subsidiary of Adam Opel AG but a first-tier subsidiary of General Motors Europe Limited (GME) (99.5%) and of GM AUTOMOTIVE UK (GMAUK) (0.5%), see "Opel Wien GmbH, FN 110500a". FirmenABC Marketing GmbH. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2017.  Both, GME and GMAUK, are located in Luton. GME Ltd. itself is a daughter company of GM CME Holdings CV, which is directly controlled by the General Motors Corporation (GMC), see "Name: GENERAL MOTORS EUROPE LIMITED, Company Number: 07556915". Company search, Made Simple Group Ltd. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2017. 
  52. ^ General Motors Austria Gesellschaft m.b.H. (GMA, founded 1963 as sales organisation; from 1979: Administration, Non-productive Departments an Sales) and General Motors Austria Werke Gesellschaft m.b.H. (GMAW founded 1979; Production). In November 1987 GMAW (Austrian Handelsregister, HRB 24.436) were merged into GMA (HRB 20.133b, actual Firmenbuch FN 110500a).
  53. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2012. 
  54. ^ "Opel Media - Europe - Company". Media.opel.com. 23 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2011. 
  55. ^ "Opel Vice President Alain Visser: Cars are our passion". Iaa.opel.info. 15 Eylül 2009. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2010. 
  56. ^ "Opel returns to motor sport". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2017. 
  57. ^ "150HP Opel Adam S". Auto-Power-Girl.com. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Opel&oldid=34484680" sayfasından alınmıştır