alanga

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-lan-ga

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Yonib turgan oʻtdan, olOvdan koʻtarilayotgan yolqin. ◆ Gaz alangasi. m Sham alangasihar tomondan esib turgan shabadada tebranar edi. A. Qahhor, „Koʻr koʻzning ochilishi“ .

Yorugʻlik; yorugʻ shuʼla. ◆ Ashulachilarning quyoshda qoraygan yuzlari mashʼallarning alangasidayiltillar edi. A. Muxtor, „Opasingillar“ .

koʻchma Oʻt oldiruvchi, joʻshqin jarayon; joʻshqinlik, hovur; yurakka oʻt soluvchi, yondiruvchi his-tuygʻu. ◆ Firoq alangasi. Ishq alangasi. Urush alangasi. Gʻazab alangasi. v Doʻsti gʻarib, kel, qoʻlingni tut, Yuragingga yoqay alanga. A. Oripov . ◆ Muzday choy ichini qovurayotgan alanga taftini sap pasaytirganday boʻldi. A. Koʻchimov, „Halqa“ .

Alanga olmoq 1) alangalanib yona boshlamoq. ◆ Jang maydonida dushmanning yetti tanki alanga olib yondi. A. Rahmat, „Ellik bir bahodir“ ; 2) koʻchma shiddatli tuye olmoq; kuchaymoq, zoʻraymoq. ◆ Oʻzbek oyimning gʻazabi tagʻin ham alanga oldi: Soʻzimni eshitasanmi, kar? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Tarjimalari

• Turkcha: hararet

Ruscha _ru

alanga
1 пламя, языки пламени, огонь; ◆ ~ olmoq прям. и перен. воспламеняться, запылать; ◆ ~ olib yonmoq гореть пламенем, пылать; ◆ ~ oldirmoq прям. и перен. воспламенять, разжигать;
2 перен. пламя пыл, огонь; жар; ◆ revolyutsiya ~si пламя революции; ◆ gʻazab ~sida в пылу гнева; ◆ qaygʻu ~sida в огне печали; ◆ u ~i otash boʻlib yotibdi он лежит в жару.