Неферціці

Неферціці
Неферціці
	;
Нараджэнне	каля 1370 да н.э.; Фівы, Луксор[d], Егіпет;
Смерць	каля 1330 да н.э.; Амарна, Эль-Мінья[d], Егіпет;
Род	XVIII дынастыя
Бацька	Эйэ[d]
Муж	Эхнатон
Дзеці	Нефернеферуатон[d], Нефернеферурэ[d], Сетэренрэ[d], Мерытатон[d], Макетатон[d] і Анхесенамон[d]
Веравызнанне	Рэлігія Старажытнага Егіпта
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Неферці́ці^[1] (Нефер-Неферу-Атон Неферціці, ст.-егіп. Nfr-nfr.w-Jtn-Nfr.t-jty, «Найпрыгажэйшая [з] прыгажунь Атона, Прыгажуня Прыйшла») — галоўная жонка (ст.-егіп. Хемет -Урт (hmt-wr.t)) старажытнаегіпецкага фараона XVIII дынастыі Эхнатона (каля 1351—1334 да н. э.), час кіравання якога адзначылася буйнамаштабнай рэлігійнай рэформай. Роля самой царыцы ў правядзенні «сонцапаклончага перавароту» спрэчная.

Грабніца

Мумія Неферціці не была выяўленая або апазнаная сярод ўжо знойдзеных мумій.

Да генетычнага даследавання ў лютым 2010 года егіптолагі меркавалі, што муміяй Неферціці можа быць адна з двух мумій жанчын, знойдзеных у грабніцы KV35 (па-англійску), напрыклад, мумія KV35YL. Аднак у святле новай інфармацыі гэтая гіпотэза адпрэчаная.

Адзін з археолагаў, шэраг гадоў ўзначальваў раскопкі ў Ахетатоне, піша пра легенды мясцовых жыхароў. Нібыта, у канцы XIX стагоддзя група людзей спусцілася з гор, несучы залатую труну; неўзабаве пасля гэтага ў антыквараў з'явілася некалькі залатых рэчаў з імем Неферціці. Праверыць гэтыя звесткі не ўдалося.

Радавод

XVIII дынастыя

Зноскі

↑ Напісанне паводле Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Неферціці

[1] Напісанне паводле Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

[1]