Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|5|11|2024}}
Συνέχεια από τον Κατάλογο Ρωμαίων Αυτοκρατόρων

Αυτός είναι ο κατάλογος των Βυζαντινών αυτοκρατόρων από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ., η οποία σηματοδοτεί τη συμβατική έναρξη της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας, μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς.[1][2][3]

Δυναστεία του Κωνσταντίνου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Κωνσταντίνος Α΄
CAESAR FLAVIVS CONSTANTINVS VALERIVS AVGVSTVS 		27 Φεβρουαρίου 272, Ναϊσσός, Μοισία 25 Ιουλίου 306 – 22 Μαΐου 337 Γιος του Κωνστάντιου Χλωρού, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τού πατέρα του, εγκρίθηκε ως Καίσαρας (Δύση) από τον Γαλέριο το 306 και προωθήθηκε σε Αύγουστο (Δύση) το 307 από τον Μαξιμίνο μετά τον θάνατο τού Σεβήρου B΄. Αρνήθηκε τον υποβιβασμό του σε Καίσαρα το 309. 22 Μαΐου 337, από φυσικά αίτια
Κωνστάντιος
CAESAR FLAVIVS IVLIVS CONSTANTIVS AVGVSTVS 		7 Αυγούστου 317, Σίρμιο, Παννονία 22 Μαΐου 337 – 3 Νοεμβρίου 361. Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνσταντίνο Β΄ και Κώνστα Α΄. Μόνος αυτοκράτορας από το 350. 3 Νοεμβρίου 361, από φυσικά αίτια
Κώνστας Α΄
CAESAR FLAVIVS IVLIVS CONSTANS AVGVSTVS 		320, ? 22 Μαΐου 337 – 350 Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνστάντιο Β΄ και Κωνσταντίνο Β΄. 350, δολοφονήθηκε με εντολή του σφετεριστήΜαγνέντιου.
Βετράνιος ?, Μοισία 1 Μαρτίου – 25 Δεκεμβρίου 350. Στρατηγός του Κώνστα Α΄, ανακηρύχθηκε Καίσαρας εναντίον του σφετεριστή Μαγνέντιου και προσωρινά εγκρίθηκε ως Αύγουστος στη Δύση από τον Κωνστάντιο Β΄. Περί το 356.
Ιουλιανός Β΄
CAESAR FLAVIVS CLAVDIVS IVLIANVS AVGVSTVS 		331/332, Κωνσταντινούπολη Φεβρουάριος 360 – 26 Ιουνίου 363 Εξάδελφος τού Κωνστάντιου Β΄. Έγινε Καίσαρας της Δύσης το 355. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τον στρατό του το 360. Μόνος αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνστάντιο Β΄. 26 Ιουνίου 363, τραυματίστηκε θανάσιμα σε μάχη εναντίον των Περσών.

Εκτός δυναστείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Ιοβιανός
CAESAR FLAVIVS IOVIANVS AVGVSTVS 		331, Σιγγιδών, Μοισία 26 Ιουνίου 363 – 17 Φεβρουαρίου 364 Στρατηγός του Ιουλιανού Β΄, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό του μετά τον θάνατο του Ιουλιανού Β΄. 17 Φεβρουαρίου 364, πιθανώς ασφυξία από αναθυμιάσεις ή δηλητηρίαση.

Δυναστεία του Βαλεντινιανού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Βαλεντινιανός Α΄
FLAVIVS VALENTINIANVS AVGVSTVS 		321, Βινκόφσκι, Παννονία 26 Φεβρουαρίου 364 – 17 Νοεμβρίου 375 Εκλέχτηκε από τον στρατό να αντικαταστήσει τον Ιοβιανό. 17 Νοεμβρίου 375, από φυσικά αίτια
Ουάλης
FLAVIVS IVLIVS VALENS AVGVSTVS 		328, Βινκόφσκι, Παννονία 28 Μαρτίου 364 – 9 Αυγούστου 378 Αδελφός του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε συν-αύγουστος (της Ανατολής) από αυτόν. 9 Αυγούστου 378, σκοτώθηκε στη Μάχη της Αδριανούπολης εναντίον των Γότθων
Γρατιανός
FLAVIVS GRATIANVS AVGVSTVS 		18 Απριλίου/23 Μαΐου 359, Σίρμιο, Παννονία 4 Αυγούστου 367 – 25 Αυγούστου 383 Γιος του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε κατώτερος Αύγουστος από αυτόν το 367, έγινε ανώτερος Αύγουστος (της Δύσης) μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Α΄. 25 Αυγούστου 383, δολοφονήθηκε από ανθρώπους του σφετεριστή Μάγνου Μάξιμου.

Δυναστεία του Θεοδοσίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Θεοδόσιος Α΄
FLAVIVS THEODOSIVS AVGVSTVS 		11 Ιανουαρίου 347, Cauca, Ισπανία 1 Ιανουαρίου 379 – 17 Ιανουαρίου 395 Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Γρατιανό μετά τον θάνατο του Βαλεντιανού. Έγινε μόνος ανώτερος Αύγουστος μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Β΄. 17 Ιανουαρίου 395, από φυσικά αίτια.
Αρκάδιος
FLAVIVS ARCADIVS AVGVSTVS
377, Ισπανία Ιανουαρίου 383 – 1 Μαΐου 408 Γιος του Θεοδόσιου Α΄. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Θεοδόσιο Α΄ το 383, μετά τον θάνατο του Γρατιανού. Έγινε ανώτερος Αύγουστος της Ανατολής μετά τον θάνατο του πατέρα του. 1 Μαΐου 408, από φυσικά αίτια.
Θεοδόσιος Β΄
FLAVIVS THEODOSIVS AVGVSTVS
10 Απριλίου 401, Κωνσταντινούπολη (;) 1 Μαΐου 408 – 28 Ιουλίου 450 Γιος του Αρκάδιου, διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. 28 Ιουλίου 450, από φυσικά αίτια.
Μαρκιανός
FLAVIVS MARCIANIVS AVGVSTVS
396, Θράκη ή Ιλλυρία Καλοκαίρι του 450 – Ιανουάριος του 457 Ορίστηκε ως διάδοχος (και σύζυγος) από την Πουλχερία, αδελφή του Θεοδόσιου Β΄. Ιανουάριος του 457, από φυσικά αίτια

Δυναστεία του Λέοντος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Λέων Α΄ ο Θράξ ή Μακέλλος
FLAVIVS VALERIVS LEO 		401, Δακία 7 Φεβρουαρίου 457 – 18 Ιανουαρίου 474 Ήταν απλός στρατιώτης. Επιλέχθηκε αυτοκράτορας από τον Αλανό στρατηγό του μισθοφορικού στρατού, Άσπαρ. 18 Ιανουαρίου 474, από φυσικά αίτια.
Λέων Β΄
FLAVIVS LEO IVNIOR AVGVSTVS 		467, Δακία 18 Ιανουαρίου 474 – 17 Νοεμβρίου 474 Γιος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄, δηλ. εγγονός του Λέοντα Α', τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του 17 Νοεμβρίου 474, από άγνωστη ασθένεια, πιθανώς δηλητηριάστηκε.
Ζήνων
FLAVIVS ZENO AVGVSTVS 		425, Ζηνονόπολη, Ισαυρία 17 Νοεμβρίου 474 – 9 Ιανουαρίου 475 (πρώτη φορά) Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου 474 και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476. 9 Απριλίου 491, από φυσικά αίτια.
Βασιλίσκος
FLAVIVS BASILISCVS AVGVSTVS 		Άγνωστο 9 Ιανουαρίου 475 – Αύγουστος του 476 Στρατηγός και αδελφός της συζύγου του Λέοντος Α' Βηρίνας και θετός αδελφός του. Απέκτησε την εξουσία καθαιρώντας τον Ζήνωνα (475), αλλά μετά καθαιρέθηκε από αυτόν (476). Αύγουστος του 476/477. Πέθανε στην εξορία.
Ζήνων
FLAVIVS ZENO AVGVSTVS 		425, Ζηνονόπολη, Ισαυρία Αύγουστος 476 – 9 Απριλίου 491 (δεύτερη φορά) Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου το 474, και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476. 9 Απριλίου 491, από φυσικά αίτια.
Αναστάσιος Α΄ ο Δίκορος
FLAVIVS ANASTASIVS AVGVSTVS 		430, Δυρράχιο, Αλβανία 11 Απριλίου 491 – 9 Ιουλίου 518 Ήταν Σιλεντιάριος. Μετά τον θάνατο του Ζήνωνα, η χήρα σύζυγος εκείνου Αριάδνη, προώθησε και ανέβασε στον θρόνο τον Αναστάσιο Α΄, στις 11 Απριλίου 491. Σαράντα ημέρες μετά τον παντρεύθηκε σε δεύτερο γάμο. 9 Ιουλίου 518, από φυσικά αίτια.

Δυναστεία του Ιουστινιανού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Ιουστίνος Α΄
FLAVIVS IVSTINVS AVGVSTVS 		450, Ναϊσσός, Σερβία Ιούλιος του 518 – 1 Αυγούστου 527 Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Εκλέχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό και τον λαό. 1 Αυγούστου 527, από φυσικά αίτια
Ιουστινιανός Α΄ ο Μέγας
FLAVIVS PETRVS SABBATIVS IVSTINIANVS AVGVSTVS 		482, Ταυρήσιον (Tauresium), στη σημερινή Βόρεια Μακεδονία 1 Αυγούστου 527 – 13/14 Νοεμβρίου 565 Ανιψιός του Ιουστίνου Α΄, πιθανόν ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας στις 1 Απριλίου 527. Τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. 13/14 Νοεμβρίου 565, από φυσικά αίτια
Ιουστίνος Β΄
FLAVIVS IVSTINVS IVNIOR AVGVSTVS 		520 14 Νοεμβρίου 565 – 5 Οκτωβρίου 578 Ανιψιός του Ιουστινιανού Α΄. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με την βοήθεια του στρατού και της Συγκλήτου μετά τον θάνατο του Ιουστινιανού Α΄. Τρελάθηκε και η εξουσία από το 573 μέχρι το 574 ασκήθηκε από τη σύζυγό του Σοφία και από το 574 έως το 578 από τον Τιβέριο Β΄. 5 Οκτωβρίου 578, από φυσικά αίτια
Τιβέριος Β΄
FLAVIVS TIBERIVS CONSTANTINVS AVGVSTVS 		520 5 Οκτωβρίου 578 – 14 Αυγούστου 582 Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Ήταν φίλος και υιοθετημένος γιος τού Ιουστίνου Α΄. Από το 574 ήταν Καίσαρας. Διαδέχθηκε τον Ιουστίνο Α΄ μετά τον θάνατο εκείνου. 14 Αυγούστου 582. Από φυσικά αίτια· πιθανώς δηλητηριάστηκε
Μαυρίκιος
FLAVIVS MAVRICIVS TIBERIVS AVGVSTVS 		539, Αραβησσός, Καππαδοκία 14 Αυγούστου 582 – 22 Νοεμβρίου 602 Ήταν στρατηγός. Νυμφεύτηκε την κόρη τού Τιβέριου Β΄ και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. 27 Νοεμβρίου 602, εκτελέστηκε από τον Φωκά στη Χαλκηδόνα

Σφετερισμός του Φωκά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Φωκάς
FLAVIVS PHOCAS 		570, Θράκη 23 Νοεμβρίου 602 – 4 Οκτωβρίου 610 Εκατόνταρχος του βυζαντινού στρατού. Ηγήθηκε ανταρσίας τού στρατού εναντίον τού Μαυρίκιου, τον οποίο καθαίρεσε. Έγινε αντιπαθής στον λαό. Καθαιρέθηκε και εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο. 4 Οκτωβρίου 610, εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο.

Δυναστεία του Ηρακλείου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Ηράκλειος
FLAVIVS HERACLIVS AVGVSTVS 		575, Καππαδοκία 5 Οκτωβρίου 610 – 11 Φεβρουαρίου 641 Γιος του έξαρχου της Αφρικής, Ηράκλειου. Ξεκίνησε εξέγερση κατά του Φωκά το 609 και τελικά τον καθαίρεσε τον Οκτώβριο του 610. 11 Φεβρουαρίου 641, από φυσικά αίτια
Κωνσταντίνος Γ΄ Ηράκλειος νέος Κωνσταντίνος
HERACLIVS NOVVS CONSTANTINVS 		3 Μαΐου 612 22 Ιανουαρίου 613 – 11 Φεβρουαρίου 641 Γιος του Ηράκλειου από τον πρώτο του γάμο με την Ευδοκία. Συναυτοκράτορας από τις 22 Ιανουαρίου 613. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Ηρακλεωνά. Μάιος 641, από φυσικά αίτια (φυματίωση) ή δηλητηριάστηκε από τη μητριά του Μαρτίνα.
Ηρακλεωνάς Κωνσταντίνος Ηράκλειος
CONSTANTINVS HERACLONAS 		626 11 Φεβρουαρίου 641 – Σεπτέμβριος του 641 Γιος του Ηράκλειου από τον δεύτερό του γάμο με την Μαρτίνα. Συναυτοκράτορας από το 638. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γ΄. Μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄, υπό την αντιβασιλεία της Μαρτίνας, αλλά αναγκάστηκε από τον στρατό να αναγνωρίσει τον Κώνστα Β΄ συναυτοκράτορα. Καθαιρέθηκε από τη Γερουσία τον Σεπτέμβριο του 641. Καταδικάστηκε σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό μαζί με την μητέρα του για τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄. 641, από άγνωστη αίτια.
Κώνστας Β΄ ο Πωγωνάτος
7 Νοεμβρίου 630 Σεπτέμβριος του 641 – 15 Σεπτεμβρίου 668 Γιος του Κωνσταντίνου Γ΄. Συναυτοκράτορας από το 641. Διαδέχθηκε τον Ηρακλεωνά μετά την καθαίρεση εκείνου από την γερουσία. 15 Σεπτεμβρίου 668, δολοφονήθηκε στο λουτρό του.
Κωνσταντίνος Δ΄
652, Κωνσταντινούπολη 15 Σεπτεμβρίου 668 – Σεπτέμβριος του 685 Γιος του Κώνστα Β΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά την δολοφονία εκείνου. Σεπτεμβρίου 685, από φυσικά αίτια (δυσεντερία)
Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος (1η βασιλεία)
669 Σεπτέμβριος του 685 – 695 (πρώτη φορά) Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705

Περίοδος της "Εικοσαετούς Αναρχίας"

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Λεόντιος
670, Ισαυρία Σεπτέμβριος 695 – 698 Στρατηγός από την Ισαυρία. Καθαίρεσε τον Ιουστινιανό Β΄. Καθαιρέθηκε από τον Τιβέριο Γ΄. 15 Φεβρουαρίου 706, εκτελέστηκε δημόσια στον Ιππόδρομο από τον Ιουστινιανό Β'
Τιβέριος Γ΄ ο Αψίμαρος
Άγνωστο 698 – 705 Ταπεινής καταγωγής. Το αληθινό του όνομα ήταν Αψίμαρος και ήταν Δρουγγάριος στο θέμα των Κιβυρραιωτών. Στασίασε εναντίον του Λεοντίου μετά από αποτυχημένη εκστρατεία. Καθαιρέθηκε απο τον Ιουστινιανό Β' το 705. 15 Φεβρουαρίου 706, εκτελέστηκε δημόσια στον Ιππόδρομο από τον Ιουστινιανό Β'
Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος
669 Σεπτέμβριος του 695 – Δεκεμβρίου 711 (δεύτερη φορά) Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705. 11 Δεκεμβρίου 711, εκτελέστηκε από τον στρατό Βαρδάνη Φιλιππικού.
Φιλιππικός Βαρδάνης
673 Δεκέμβριος του 711 – 3 Ιουνίου 713 Στρατηγός Αρμενικής καταγωγής. Με την βοήθεια των στρατευμάτων τού θέματος τού Οψικίου σκότωσε τον Ιουστινιανό Β΄ και ανέβηκε στον θρόνο. 713, τυφλώθηκε από τον στρατό.
Αναστάσιος Β΄
Άγνωστο Ιούνιος του 713 – Νοέμβριος του 715 Ήταν αρχιγραμματέας επικρατείας του Φιλιππικού με το όνομα Αρτέμιος. Τον ανέβασαν στον θρόνο τα στρατεύματα, που είχαν καθαιρέσει τον Φιλιππικό, με το όνομα Αναστάσιος. Καθαιρέθηκε μετά από στασίαση του στρατού. Προσπάθησε να ξαναπάρει τον θρόνο το 718. Το 719 στασίασε εναντίον του αυτοκράτορα Λέοντος Γ'. Το κίνημά του απέτυχε και ο ίδιος εκτελέστηκε.
Θεοδόσιος Γ΄
Άγνωστο, Αδραμύττιο, Μοισία Μάιος του 715 – 25 Μαρτίου 717 Ήταν φοροεισπράκτορας. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό, που στασίασε εναντίον τού Αναστάσιου Β΄. Εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 715. Παραιτήθηκε μετά την επικράτηση του στρατηγού Λέοντα και έγινε μοναχός. Σε άγνωστη χρονολογία, από φυσικά αίτια.

Συριακή Δυναστεία ή Δυναστεία των Ισαύρων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος
685, Γερμανίκεια, Συρία 25 Μαρτίου 717 – 18 Ιουνίου 741 Ήταν στρατηγός. Στασίασε εναντίον του Θεοδόσιου Γ΄ και ανέβηκε στον θρόνο. Απέκρουσε τη δεύτερη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες. Ήταν ο πρωτεργάτης της Εικονομαχίας. 18 Ιουνίου 741, από φυσικά αίτια
Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος
718, Κωνσταντινούπολη 18 Ιουνίου 741 – 14 Σεπτεμβρίου 775 Γιος του Λέοντα Γ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 720 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του το 741. Το 743 νίκησε τον σφετεριστή τού θρόνου του Αρτάβασδο 14 Σεπτεμβρίου 775, από φυσικά αίτια
Αρτάβασδος Α'
Άγνωστο Ιούνιος του 741/742 – 2 Νοεμβρίου 743 Στρατηγός και θετός γιος του Λέοντα Γ΄. Στασίασε εναντίον του Κωνσταντίνου Ε΄, αλλά νικήθηκε και τυφλώθηκε. 743, από άγνωστη αιτία
Λέων Δ΄ ο Χάζαρος
25 Ιανουαρίου 750 14 Σεπτεμβρίου 775 – 8 Σεπτεμβρίου 780 Γιος του Κωνσταντίνου Ε΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 751 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. 8 Σεπτεμβρίου 780, από φυσικά αίτια
Κωνσταντίνος ΣΤ΄
771 8 Σεπτεμβρίου 780 – Αύγουστος του 797 Γιος του Λέοντα Δ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 776 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ειρήνης. Καθαιρέθηκε από τη μητέρα του, τυφλώθηκε και φυλακίστηκε. 802, από άγνωστη αιτία
Ειρήνη η Αθηναία
752 Ιανουάριος του 792 – 31 Οκτωβρίου 802 Σύζυγος του Λέοντα Δ΄. Ανέλαβε την κηδεμονία τού δεκαετή διαδόχου Κωνσταντίνου ΣΤ΄ μέχρι το 790. Το 792 ο Κωνσταντίνος την έχρισε συναυτοκράτειρα και βασίλεψε μαζί του μέχρι το 797. Από το 797 βασίλεψε μόνη της ως αυτοκράτορας μέχρι το 802 απότε και απώλεσε τον θρόνο μετά από συνωμοσία του Νικηφόρου Α΄. 9 Αυγούστου 803, από άγνωστη αιτία

Δυναστεία του Νικηφόρου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Νικηφόρος Α΄ ο Λογοθέτης
Άγνωστο 31 Οκτωβρίου 802 – 26 Ιουλίου 811 Ήταν λογοθέτης του γενικού (πρωθυπουργός) της Αυτοκρατορίας την περίοδο 797-802. Με την βοήθεια των συγκλητικών, ανέτρεψε την Ειρήνη και ανέβηκε στον θρόνο. Σκοτώθηκε στις 26 Ιουλίου 811, κατά την διάρκεια της Μάχης της Πλίσκας εναντίον των Βουλγάρων 26 Ιουλίου 811, σκοτώθηκε στη Μάχη της Πλίσκας
Σταυράκιος
Άγνωστο 2 Οκτωβρίου 811 – 11 Ιανουαρίου 812 Γιος του Νικηφόρου Α΄, στέφθηκε συναυτοκράτορας τον Δεκέμβριο του 803. Τραυματίστηκε βαριά στην Μάχη της Πλίσκας και έμεινε παράλυτος. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε λίγο μετά. 11 Ιανουαρίου 812, υπέκυψε στα τραύματά του από τη Μάχη της Πλίσκας
Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβές
770 11 Ιανουαρίου 812 – 11 Ιουλίου 813 Γαμπρός του Νικηφόρου Α΄. Διαδέχθηκε τον Σταυράκιο μετά την παραίτηση εκείνου. Παραιτήθηκε μετά την εξέγερση του Λέοντα Ε΄ και αποσύρθηκε σε μοναστήρι. 11 Ιανουαρίου 844, από φυσικά αίτια.

Εκτός δυναστείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Λέων Ε΄ ο Αρμένιος
775 11 Ιουλίου 813 – 25 Δεκεμβρίου 820 Στρατηγός αρμενικής καταγωγής. Στασίασε κατά του Μιχαήλ Α΄ και έγινε αυτοκράτορας. Ανακήρυξε τον γιο του Συμβάτιο συναυτοκράτορα με το όνομα Κωνσταντίνος το 813. Αναβίωσε την εικονομαχία. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄. 25 Δεκεμβρίου 820. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄.

Φρυγική Δυναστεία ή Δυναστεία του Αμορίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Μιχαήλ Β΄ ο Τραυλός ή Ψελλός, ο εξ Αμορίου
770 Αμόριο, Άνω Φρυγία 25 Δεκεμβρίου 820 – 2 Οκτωβρίου 829 Ήταν στρατιωτικός αξιωματούχος. Έγινε αυτοκράτορας μετά από συνωμοσία, που οργάνωσε εναντίον τού Λέοντα Ε΄. 2 Οκτωβρίου 829, από φυσικά αίτια.
Θεόφιλος
813 2 Οκτωβρίου 829 – 20 Ιανουαρίου 842 Ήταν γιος του Μιχαήλ Β΄. Συναυτοκράτορας από το 813. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. 20 Ιανουαρίου 842, από φυσικά αίτια.
Μιχαήλ Γ΄ ο Μέθυσος
19 Ιανουαρίου 840 20 Ιανουαρίου 842 - 23 Σεπτεμβρίου 867 Ήταν γιος του Θεόφιλου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου σε ηλικία 3 ετών υπό την εποπτεία της μητέρας του Θεοδώρας και τη συμπαράσταση του αδελφού της Βάρδα. Τερμάτισε την Εικονομαχία. 23/24 Σεπτεμβρίου 867. Δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο Α΄.

Μακεδονική Δυναστεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών
811, Χαριούπολη, Θράκη 867 - 2 Αυγούστου 886 Ταπεινής καταγωγής, κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ο οποίος τον έστεψε συμβασιλέα το 866. Το 867 ο Βασίλειος τον ανέτρεψε με πραξικόπημα. 2 Αυγούστου 886. Σκοτώθηκε σε ατύχημα με το άλογό του, ενώ κυνηγούσε ή δολοφονήθηκε από τον Λέοντα ΣΤ΄.
Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός
19 Σεπτεμβρίου 866, Κωνσταντινούπολη, Θράκη 886 - 11 Μαΐου 912 Γιος του Βασίλειου Α΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά το θάνατό του. 11 Μαΐου 912, από φυσικά αίτια.
Αλέξανδρος
23 Νοεμβρίου 872 912 - 6 Ιουνίου 913 Γιος του Βασίλειου Α΄. Συναυτοκράτορας από το 879. Διαδέχθηκε τον αδελφό του Λέοντα ΣΤ΄ Σοφό μετά τον θάνατο εκείνου. 6 Ιουνίου 913, από φυσικά αίτια.
Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος
2 Σεπτεμβρίου 905, Κωνσταντινούπολη, Θράκη 15 Μαΐου 908 - 9 Νοεμβρίου 959 Γιος του Λέοντα ΣΤ΄. Διαδέχθηκε τον θείο του Αλέξανδρο Γ΄ μετά τον θάνατο εκείνου. Σε συμβασιλεία με τον Ρωμανό Α΄. Από το 945 μονοκράτορας. 9 Νοεμβρίου 959, από φυσικά αίτια.
Ρωμανός Α΄ Λεκαπηνός
870, Λακάπη, Καππαδοκία 17 Δεκεμβρίου 920 - 16 Δεκεμβρίου 944 Ήταν Δρουγγάριος του πλωίμου. Από το 913 σύμβουλος και προστάτης του Κωνσταντίνου Ζ΄. Στις 14 Σεπτεμβρίου 920 αναγορεύτηκε καίσαρ και στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους συναυτοκράτορας. Στις 19 Δεκεμβρίου του 944 καθαιρέθηκε από τον συμβασιλιά και γιο του Στέφανο και εξορίστηκε στο νησί Πρώτη των Πριγκιποννήσων, όπου δια της βίας εκάρη μοναχός. 15 Ιουνίου 948,
από φυσικά αίτια.
Ρωμανός Β΄ ο Πορφυρογέννητος
938, Κωνσταντινούπολη, Θράκη Νοέμβριος του 959 - 15 Μαρτίου 963 Γιος του Κωνσταντίνου Ζ΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. 15 Μαρτίου 963
Από φυσικά αίτια. Πιθανή δηλητηρίαση.
Νικηφόρος Β΄ Φωκάς
912, Κωνσταντινούπολη, Θράκη 16 Αυγούστου 963 - 10 Δεκεμβρίου 969 Ήταν Δομέστικος των σχολών της Ανατολής. Μετά τον θάνατο του Ρωμανού Β΄ παντρεύτηκε τη σύζυγο εκείνου, Θεοφανώ, και στις 16 Αύγουστου του 963 στέφθηκε αυτοκράτορας. 10 Δεκεμβρίου 969
Δολοφονήθηκε μετά από συνωμοσία του Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή και της Θεοφανώς.
Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής
925, Κωνσταντινούπολη, Θράκη 11 Δεκεμβρίου 969 - 10 Ιανουαρίου 976 Ανέβηκε στον θρόνο μετά τη δολοφονία του Νικηφόρου Β΄. 10 Ιανουαρίου 976, από φυσικά αίτια ή δηλητηριάστηκε από τον Βασίλειο Λεκαπηνό.
Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος
958 10 Ιανουαρίου 976 - 15 Δεκεμβρίου 1025 Γιος του Ρωμανού Β΄. Συναυτοκράτορας με τον πατέρα του από το 960. Με τον Νικηφόρο Β΄ από το 963. Με τον Ιωάννη Α΄ από το 969. Μονοκράτορας μετά το θάνατο του Ιωάννη Α΄. 15 Δεκεμβρίου 1025, από φυσικά αίτια.
Κωνσταντίνος Η΄ ο Πορφυρογέννητος
960 15 Δεκεμβρίου 1025 - 15 Νοεμβρίου 1028 Γιος του Ρωμανού Β΄ και αδελφός του Βασιλείου Β΄. Διαδέχθηκε τον αδελφό του μετά τον θάνατο εκείνου. 15 Νοεμβρίου 1028, από φυσικά αίτια.
Ζωή η Πορφυρογέννητη
978, Κωνσταντινούπολη 15 Νοεμβρίου 1028 - Ιούνιος του 1050 Κόρη του Κωνσταντίνου Η΄, διαδέχθηκε τον πατέρα της μετά τον θάνατο εκείνου. Ιούνιος του 1050, από φυσικά αίτια.
Ρωμανός Γ΄ Αργυρός
968 15 Νοεμβρίου 1028 - 11 Απριλίου 1034 Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων 11 Απριλίου 1034. Δολοφονήθηκε στο μπάνιο του.
Μιχαήλ Δ΄ ο Παφλαγών Παφλαγών
1010, Παφλαγονία 11 Απριλίου 1034 - 10 Δεκεμβρίου 1041 Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων 10 Δεκεμβρίου 1041.
Μιχαήλ Ε΄ ο Καλαφάτης
1015, Παφλαγονία 10 Δεκεμβρίου 1041 - 20 Απριλίου 1042 Ανιψιός και θετός γιος του Μιχαήλ και της Ζωής.
Θεοδώρα
980, Κωνσταντινούπολη 20 Απριλίου 1042 - 1042 Μικρότερη κόρη του Κωνσταντίνου, αδελφή της Ζωής. Συμβασίλευσε μαζί με την Ζωή. 31 Αυγούστου 1056, από φυσικά αίτια.
Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος
1000, Κωνσταντινούπολη 11 Ιουνίου 1042 - 11 Ιανουαρίου 1055 Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων. Συμβασίλευσε μαζί με τη Ζωή και τη Θεοδώρα. 11 Ιανουαρίου 1055,  από φυσικά αίτια.
Θεοδώρα (δεύτερη φορά)
980, Κωνσταντινούπολη 11 Ιανουαρίου 1055 - μετά τις 31 Αυγούστου 1056 Μικρότερη κόρη του Κωνσταντίνου Η΄, αδελφή της Ζωής. Τη δεύτερη φορά βασίλεψε μόνη της, αφού είχε πεθάνει η Ζωή και ο Κωνσταντίνος Θ΄. 31 Αυγούστου 1056, από φυσικά αίτια.

Εκτός δυναστείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Μιχαήλ ΣΤ΄ Βρίγγας, ο Στρατιωτικός
Άγνωστο Σεπτέμβριος του 1056 - 31 Αυγούστου 1057 Υπηρέτησε ως λογοθέτης του στρατιωτικού. Επιλέχθηκε ως διάδοχος του βυζαντινού θρόνου από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ανήλθε στον θρόνο μετά τον θάνατό της, τον Αύγουστο του 1056. Καθαιρέθηκε από τον Ισαάκιο Α΄ μετά από πραξικόπημα. 1059, από φυσικά αίτια.

Δυναστεία των Δουκών και Δυναστεία των Κομνηνών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Ισαάκιος Α΄ Κομνηνός
1007 5 Ιουνίου 1057 – 22 Νοεμβρίου 1059 Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τον Ιούνιο του 1057. Είχε νικήσει τον στρατό του Μιχαήλ ΣΤ' στη Μάχη του Άδη, κοντά στη Νίκαια. Μετά από αυτό, ο Μιχαήλ ΣΤ' παραιτήθηκε και ο Ισαάκιος Α΄ στέφθηκε επισήμως στην Αγία Σοφία. 1061 ή 1062, από φυσικά αίτια.
Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας
1006 24 Νοεμβρίου 1059 - 22 Μαΐου 1067 Ο Κωνσταντίνος Ι΄ επελέγη διάδοχος από τον ασθενούντα Ισαάκιο Α΄ τον Νοέμβριο του 1059, με την παρότρυνση του Μιχαήλ Ψελλού. Είχε αποκτήσει επιρροή, όταν νυμφεύτηκε την Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, ανιψιά του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου. 1067, από φυσικά αίτια.
Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας
1050, Κωνσταντινούπολη 22 Μαΐου 1067 - 24 Μαρτίου 1078 Γιος του Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα. 1090.
Ρωμανός Δ΄ Διογένης
 1030 1 Ιανουαρίου 1068 – 24 Οκτωβρίου 1071 Παντρεύτηκε την Ευδοκία, σύζυγο του Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα. Τυφλώθηκε και πέθανε εξόριστος το 1072.
Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης
1002 31 Μαρτίου 1078 – 1 Απριλίου 1081 Στρατηγός που επαναστάτησε εναντίον του Μιχαήλ Ζ΄ και πήρε το στέμμα με τη βοήθεια του λαού και των πατρικίων. Νυμφεύτηκε τη Μαρία, σύζυγο του Μιχαήλ Ζ΄. 1081.
Αλέξιος Α΄ Κομνηνός
1056 1 Απριλίου 1081 – 15 Αυγούστου 1118 Ανάγκασε τον Νικηφόρο Γ΄ να παραιτηθεί και έγινε ο ίδιος αυτοκράτορας. 15 Αυγούστου 1118, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Β΄ Κομνηνός
13 Σεπτεμβρίου 1087, Κωνσταντινούπολη 15 Αυγούστου 1118 – 8 Απριλίου 1143 Γιος του Αλέξιου Α΄ 8 Απριλίου 1143.
Τραυματίστηκε από ένα δηλητηριασμένο βέλος στο κυνήγι· πέθανε λίγο μετά.
Μανουήλ Α΄ Κομνηνός
 28 Νοεμβρίου 1118, Κωνσταντινούπολη 1143 – 24 Σεπτεμβρίου 1180 Γιος του Ιωάννη Β΄ 24 Σεπτεμβρίου 1180, απεβίωσε από φυσικά αίτια.
Αλέξιος Β΄ Κομνηνός
 10 Σεπτεμβρίου 1169, Κωνσταντινούπολη 24 Σεπτεμβρίου 1180 – Οκτώβριος 1183 Γιος του Μανουήλ Α΄ Οκτώβριος 1183.
Στραγγαλίστηκε πιθανότατα από άνδρες του θείου του, Ανδρόνικου Α΄.
Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός
 1118 1182 – 11 Σεπτεμβρίου 1185 Τα επαρχιακά πλήθη, καθοδηγούμενα από τον Ανδρόνικο Κομνηνό, εισέβαλαν το 1182 στην Κωνσταντινούπολη και -βοηθούμενα από τον όχλο της πρωτεύουσα- ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Ανδρόνικο Α΄. Εκτελέστηκε από το εξαγριωμένο πλήθος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1185.

Δυναστεία των Αγγέλων, Δυναστεία των Δουκών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (πρώτη φορά)
 Σεπτέμβριος 1156 1185–1195 Δισεγγονός του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού. Τον ανέβασε στον θρόνο ο λαός, μετά από εξέγερση εναντίον του Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού.
Αλέξιος Γ΄ Άγγελος
1153 1195 – 17/18 Ιουλίου 1203 Ανέτρεψε τον αδελφό του Ισαάκιο Β΄ και έγινε ο ίδιος αυτοκράτορας. Το 1210 πέθανε έγκλειστος σε μοναστήρι.
Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (δεύτερη φορά)
Σεπτέμβριος 1156 18 Ιουλίου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 Τον επανέφερε στην εξουσία ο γιος του Αλέξιος Δ΄ με την βοήθεια των Σταυροφόρων της Δ΄ Σταυροφορίας. 1204, από φυσικά αίτια.
Αλέξιος Δ΄ Άγγελος
1182 1 Αυγούστου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 Γιος του Ισαάκιου Β΄· οι Σταυροφόροι βοήθησαν να επανέλθει ο τυφλός πατέρας του στον θρόνο, ο οποίος έκανε τον Αλέξιο Δ΄ συναυτοκράτορά του. 8 Φεβρουαρίου 1204. Στραγγαλίστηκε από τον Αλέξιο Ε΄ Δούκα Μούρτζουφλο.
Αλέξιος Ε΄ Δούκας Μούρτζουφλος
1140 5 Φεβρουαρίου 1204 – 12 Απριλίου 1204 Γαμπρός του Αλέξιου Γ΄, εκλέχτηκε από τον λαό Αυτοκράτορας μετά την αναταραχή που προκλήθηκε από τους Σταυροφόρους. Δεκέμβριος 1204. Τον αιχμαλώτισαν οι Σταυροφόροι και τον εκτέλεσαν.

Δυναστεία των Λασκαριδών (Αυτοκρατορία της Νίκαιας)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Λάσκαρης 1170 12 Απριλίου 1204 – 19 Μαρτίου 1205 Όταν ο Αλέξιος Ε΄ εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη, ο λαός στην Αγία Σοφία εξέλεξε ως αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Λάσκαρη. Μετέβη στη Νίκαια. Στη μάχη του Αδραμυττίου (19 Μαρτίου 1205), πιθανώς σκοτώθηκε ή αιχμαλωτίστηκε
Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης
 		1174 19 Μαρτίου 1205 – 15 Δεκεμβρίου του 1221/1222 Ενώ ο Αλέξιος Ε΄ είχε εγκαταλείψει την Πόλη, ο λαός εξέλεξε ως αυτοκράτορα τον αδελφό του Κωνσταντίνο ΙΑ' Λάσκαρη· μετά το θάνατο εκείνου στην Βιθυνία σε μάχη με τους Σταυροφόρους, ο Θεόδωρος τον διαδέχτηκε. 1222, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης
ο Ελεήμων 		1192 15 Δεκεμβρίου 1221/1222 – 3 Νοεμβρίου 1254 Γαμπρός του Θεόδωρου Α΄ Λάσκαρη. 3 Νοεμβρίου 1254, από φυσικά αίτια.
Θεόδωρος Β΄ Βατάτζης
 		1221/1222 3 Νοεμβρίου 1254 – 18 Αυγούστου 1258 Γιος του Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη. 18 Αυγούστου 1258, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Δ΄ Βατάτζης
 		25 Δεκεμβρίου 1250 18 Αυγούστου 1258 – 25 Δεκεμβρίου 1261 Γιος του Θεόδωρου Β΄ Βατάτζη. 1305, από φυσικά αίτια.

Δυναστεία των Παλαιολόγων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εικόνα Όνομα Γέννηση Βασιλεία Διαδοχή Θάνατος
Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος
 1223 1 Ιανουαρίου 1259 - 11 Δεκεμβρίου 1282 Δισεγγονός του Αλέξιου Γ΄· ήταν επίτροπος του Ιωάννη Δ΄. Βαθμιαία έγινε συναυτοκράτορας και μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης τύφλωσε τον Ιωάννη Δ΄ και έμεινε μόνος στον θρόνο. 11 Δεκεμβρίου 1282, από φυσικά αίτια.
Ανδρόνικος Β΄
25 Μαρτίου 1259, Νίκαια της Βιθυνίας 11 Δεκεμβρίου 1282 - 24 Μαΐου 1328 Γιος του Μιχαήλ Η΄. 13 Φεβρουαρίου 1332, από φυσικά αίτια.
Μιχαήλ Θ´
17 Απριλίου 1277, Κωνσταντινούπολη 1294/1295 - 12 Οκτωβρίου 1320 Γιος και συναυτοκράτορας του Ανδρόνικου Β΄, απεβίωσε πριν από αυτόν. 12 Οκτωβρίου 1320, από φυσικά αίτια.
Ανδρόνικος Γ΄
5 Μαρτίου 1297, Κωνσταντινούπολη 24 Μαΐου 1328 - 15 Ιουνίου 1341 Γιος του Μιχαήλ Θ΄· ανέτρεψε τον παππού του Ανδρόνικο Β΄ και πήρε τον θρόνο. 15 Ιουνίου 1341, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Ε΄ (πρώτη φορά)
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο 15 Ιουνίου 1341 - 8 Φεβρουαρίου 1347 Γιος του Ανδρόνικου Γ΄· όντας ανήλικος μοιράστηκε την εξουσία τον με επίτροπο Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό. Επισκιάστηκε από αυτόν και έκανε εμφύλιο πόλεμο μαζί του· ανέλαβε μόνος του μετά την παραίτηση του τελευταίου.
Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός
1292, Κωνσταντινούπολη 8 Φεβρουαρίου 1347 - τέλη 1354 Φίλος και συνεργάτης του Ανδρόνικου Γ΄. Μετά τον θάνατο του φίλου του βασίλευσε με τον γιο εκείνου Ιωάννη Ε΄. Παραιτήθηκε και έγινε μοναχός. 15 Ιουνίου 1383, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Ε΄ (δεύτερη φορά)
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο 10 Αυγούστου 1380- 12 Αυγούστου 1380 Επειδή την εξουσία μονοπωλούσε ο επίτροπός του Ιωάννης ΣΤ΄, έκανε εμφύλιο και ανέλαβε μόνος του. Αργότερα όταν κρατήθηκε στην Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία.
Ανδρόνικος Δ´
2 Απριλίου 1348, Κωνσταντινούπολη 12 Αυγούστου 1380 - 1 Ιουλίου 1381 Πρωτότοκος γιος του Ιωάννη Ε΄.
28 Ιουνίου 1385, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Ε΄ (τρίτη φορά)
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο 1 Ιουλίου 1381 - 14 Απριλίου 1390 Όταν εκρατείτο στη Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία. Ο Ιωάννης Ε΄ επανήλθε χάρη στη βοήθεια του νεότερου γιου του Μανουήλ. Αργότερα ο εγγονός του Ιωάννης Ζ΄ με πραξικόπημα τον εκδίωξε.
Ιωάννης Ζ΄
περ.1370 14 Απριλίου 1390 - 17 Σεπτεμβρίου 1390 Γιος του Ανδρόνικου Δ΄. Κατέλαβε πραξικοπηματικά τη διακυβέρνηση της πρωτεύουσας, εκδιώκοντας προσωρινά τον πάππο του Ιωάννη Ε΄. 1408.
Ιωάννης Ε΄ (τέταρτη φορά)
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο 17 Σεπτεμβρίου 1390 - 16 Φεβρουαρίου 1391 Συμφιλιώθηκε με τον εγγονό του Ιωάννη Ζ΄ και επέστρεψε στην εξουσία. Αργότερα απεβίωσε έπειτα από 50 ετών βασιλεία.
 16 Φεβρουαρίου 1391.
Μανουήλ Β´ Παλαιολόγος
27 Ιουνίου 1350, Κωνσταντινούπολη 16 Φεβρουαρίου 1391 - 21 Ιουλίου 1425 Δευτερότοκος γιος του Ιωάννη Ε΄. 21 Ιουλίου 1425, από φυσικά αίτια.
Ανδρόνικος Ε΄
1398 1403 - 1407 Γιος του Ιωάννη Ζ΄ και δισεγγονός του Ιωάννη Ε΄. 1407, από φυσικά αίτια.
Ιωάννης Η'
18 Δεκεμβρίου 1392, Κωνσταντινούπολη 21 Ιουλίου 1425 - 31 Οκτωβρίου 1448 Γιος του Μανουήλ Β΄. 31 Οκτωβρίου 1448, από φυσικά αίτια.
Κωνσταντίνος ΙΑ'
8 Φεβρουαρίου 1404, Κωνσταντινούπολη 6 Ιανουαρίου 1449 - 29 Μαΐου 1453 Γιος του Μανουήλ Β΄ και αδελφός του Ιωάννη Η΄. 29 Μαΐου 1453. Σκοτώθηκε υπεραμυνόμενος της Κωνσταντινούπολης.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ostrogorsky, Georg (1993). Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους. 3ος Τόμος (5η έκδοση). Αθήνα: Ιστορικές εκδόσεις Στεφ. Δ. Βασιλόπουλος. σελ. 359-360. 
  2. ↑ Papathanassiou, Manolis. «Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων». ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟΝ. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. 
  3. ↑ Unics. «Ο κατάλογος των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων | kokkinoslawfirm». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατάλογος_Βυζαντινών_Αυτοκρατόρων&oldid=10397093"