Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σβιατοσλάβ Α΄ του Κιέβου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σβιάτοσλαβ Α'
Μέγας πρίγκιπας του Κιέβου
Περίοδος960 - 972
ΠροκάτοχοςΙγκόρ του Κιέβου
ΔιάδοχοςΓιάροπολκ του Κιέβου
Γέννηση942
Κίεβο
Θάνατος972 (30 ετών)
Khortytsia
ΣύζυγοςΠρεντσλάβα
(άγνωστη)
Μαλούσα
ΕπίγονοιΓιαροπόλκ Α΄ του Κιέβου
Ολέγκ της Ντρέλινια
Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου
ΟίκοςΡουρικιδών
ΠατέραςΙγκόρ του Κιέβου
ΜητέραΑγία Όλγα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Σβιάτοσλαβ Α' του Κιέβου (ουκρανικά: Святосла́в І́горович, ρώσικα: Святослав Игоревич, 942 - 972, στα Ελληνικά αναφέρεται και ως Σβιατοσλάβος) ήταν μέγας πρίγκιπας του πριγκηπάτου του Κιέβου το οποίοι είχαν ιδρύσει οι Ρως, γιος του Ιγκόρ του Κιέβου και της Χέλγκας.

Ο πατέρας του δολοφονήθηκε το 945 από τους Δρεβλιανούς κατά τη συλλογή φόρου της υποτέλειας, έτσι ο μικρός Σβιάτοσλαβ ανέβηκε στον θρόνο όταν ήταν βρέφος. Όταν η μητέρα του βαπτίσθηκε χριστιανή, δίδασκε τον Χριστιανισμό όσο ο Σβιάτοσλαβ έλειπε σε εκστρατείες, αλλά όταν επέστρεψε, δεν την άφησε να συνεχίσει.

Ύστερα από συνεχείς πολέμους, από το 965 με τους Χαζάρους, στις αρχές του 969 κατέλαβε την πρωτεύουσα τους Ατίλ και κατέλυσε το κράτος των Χαζάρων. Αμέσως μετά, ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς του πρότεινε, έναντι μεγάλης αμοιβής, να τον βοηθήσει στον πόλεμό του εναντίων των Βουλγάρων. Ο Σβιάτοσλαβ αποδέχτηκε την πρόταση και εισέβαλλε στη Βουλγαρία, νικώντας τον βασιλιά Βόρι Β'. Στη συνέχεια όμως κράτησε τη χώρα αυτή για τον εαυτό του, ερχόμενος σε σύγκρουση με τους Βυζαντινούς. Μετέφερε μάλιστα την πρωτεύουσά του στο Περεγιασλάβετς (τέλη 969), στις εκβολές του Δούναβη, για να έχει καλύτερο έλεγχο στις νέες του κτήσεις. Επίσης λεηλάτησε τη Θράκη, όπου κατέλαβε τη Φιλιππούπολη (σημ. Πλόβντιβ), σφάζοντας τους κατοίκους της και στη συνέχεια πολιόρκησε την Αδριανούπολη. Τελικά ο αυτοκράτορας Ιωάννης Τζιμισκής, ο οποίος είχε εκθρονίσει τον Φωκά, δολοφονώντας τον, εκστράτευσε εναντίον του με μεγάλο στρατό. Οι Βυζαντινοί, μετά από νικηφόρες συγκρούσεις, πολιόρκησαν τον Σβιάτοσλαβ και τον στρατό του στο Δορόστολον (σημ. Σιλίστρα), πάνω στον Δούναβη, και τον ανάγκασαν να συνθηκολογήσει. Έτσι αυτός αποσύρθηκε από τη Βουλγαρία η οποία ενσωματώθηκε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.

Καθώς επέστρεφε στο Κίεβο, ο Σβιάτοσλαβ δέχθηκε επίθεση και εφονεύθη από τον Κούρια, Χάνο των Πετσενέγων, ο οποίος είχε υποκινηθεί από τον Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή, καθώς ο τελευταίος φοβόταν πιθανή νέα εισβολή του πρίγκιπα του Κιέβου στα Βαλκάνια. Λέγεται ότι ο Χάνος χρησιμοποίησε το κρανίο του σαν κύπελλο κρασιού.

Όταν ο Σβιάτοσλαβ κατέλαβε τα Βαλκάνια και μετακίνησε την πρωτεύουσα στο Περεγιασλάβετς, εγκατέστησε τους γιους του ως πρίγκιπες και έδωσε τις πιο σημαντικές πόλεις στον Γιαροπόλκ το Κίεβο, στον Ολέγκ τη Ντρέβλινια και στον Βλαδίμηρο το Νόβγκοροντ.

Νυμφεύτηκε την Πρεντσλάβα. Από μία άγνωστη γυναίκα είχε δύο τέκνα:

  • Γιαροπόλκ Α΄ π. 958/960-980, πρίγκιπας του Κιέβου.
  • Ολέγκ ο αθεόφοβος απεβ. 977, πρίγκιπας των Ντρεβλιανών.

Από τη Μαλούσα, οικονόμο της μητέρας του, είχε τέκνο:

  • Artamonov, Mikhail Istoriya Khazar. Leningrad, 1962.
  • Barthold, W.. "Khazar". Encyclopaedia of Islam (Brill Online). Eds.: P. Bearman, Th. Bianquis, C. E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 1996.
  • Chertkov A. D. Opisanie voin velikago kniazya Svyatoslava Igorevicha. Moscow, 1843.
  • Chlenov, A. M. (А. М. Членов.) "K Voprosu ob Imeni Sviatoslava." Lichnye Imena v proshlom, Nastoyaschem i Buduschem Antroponomiki ("К вопросу об имени Святослава." Личные имена в прошлом, настоящем и будущем: проблемы антропонимики) (Moscow, 1970).