Saltu al enhavo

Arĝenta klorido

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Arĝenta klorido
AgCl
Kristala strukturo de la Arĝenta klorido
similas al tiu de la natria klorido
Tridimensia strukturo de la Arĝenta klorido
Alternativa(j) nomo(j)
  • Kloroarĝento
  • Klorargirito
  • Klorido de arĝento
CAS-numero-kodo 7783-90-6
ChemSpider kodo 22967
PubChem-kodo 24561
Merck Index 14,8509
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka solido
Molmaso 143.32 g·mol-1
Denseco 5.56 g cm−3
Fandpunkto 455 °C
Bolpunkto 1547 °C
Refrakta indico  2,071
Acideco (pKa) x.xx
Solvebleco Akvo:
Mortiga dozo (LD50) 10 g/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Risko R50 R53
Sekureco S24/25 S60 S61
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[2][3]

[4]

GHS Damaĝo-piktogramo
09 – Noca por vivmedio
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H290, H335, H400, H410
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P234, P261, P271, P273, P304+340, P312, P391, P403+233, P404, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Arĝenta klorido estas kemia neorganika komponaĵo, rezultanta el interagado de la arĝento kaj kloro. Ĝi estas blanka kristala salo kun malalta solvebleco en akvo, karakterizaĵo de la arĝentaj derivaĵoj. Ĝi estas stabila substanco en mallumo, ĉar en ĉeesto de lumo aŭ varmigado, arĝenta klorido malkomponiĝas en arĝenton kaj kloron, kiu perceptiĝas laŭ kolorŝanĝo el blanka al griza en kelkaj specimenoj. Arĝenta klorido estas nature trovata en la mineralo konata kiel klorargirito.

AgNO3 + NaCl → AgCl + NaNO3
  • Metodo de Rammelsbeerg: Kuproza klorido dissolviĝas en salaj solvaĵoj kaj reakcias kun arĝenta sulfido donante arĝentan kloridon, kuprikan sulfidon kaj metala kupro, laŭ la ekvacio:

\mathrm{: \ 2 \ Ag + 2 \ HCl \longrightarrow 2 \ AgCl + H_2}

  • Arĝenta klorido malkomponiĝas en acida medio en ĉeesto de zinko kaj sulfata acido:[5]
  • Arĝenta klorido reakcias kun NH3 por doni amoniakan kompleksaĵon konatan kiel arĝenta-duaminan kloridon:
  • Reduktado de la arĝenta klorido kun hidrazino:[6]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]