Flumen Circumpolare Antarcticum
Flumen Circumpolare Antarcticum, vel raro Fluitatio Venti Occidentalis,[1] est flumen oceanicum quod modo horologico ab occidentem ad orientem circum Antarcticam movetur, regnans circulationis proprietas Oceani Australis atque, circa 125 sverdrup ferens, maximum orbis terrarum flumen oceanicum.[2] Calidas aquas oceanicas procul ab Antarctica arcet, sinens ut ille continens suam lodicem glaciei conservet.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑
- ↑ "Surface Currents in the Southern Ocean," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu.
<ref> tag with name "fons-nominis-desideratus" defined in <references> is not used in prior text.Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Orsi, A. H., T. Whitworth, et W. D. Nowling. 1995. On the meridional extent and fronts of the Antarctic Circumpolar Current. Deep Sea Research, series I:42, 641-673.
- Talley, Lynne D., et al. 2011. Descriptive Physical Oceanography. Elsevier. ISBN 978-0-7506-4552-2.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- Alta Circulatio in Oceano, apud oceanworld.tamu.edu
- "The Antarctic CP Current," apud oceancurrents.rsmas.miami.edu
- Flumina Oceanica et Clima, apud earth.usc.edu
- Glossarium Oceanographiae Physicae et Disciplinarum Cognatarum: Antarctic Circumpolar Current, apud stommel.tamu.edu
- "Make Westing" (fabula Ioannis London), apud https://web.archive.org/web/20120504130956/http://www.literaturecollection.com/
- Southern Ocean changing but still major CO2 sink, Environmental News Network, November 24, 2008
 |
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |