5 Armia Pancerna (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
czerwiec 1942 |
| Rozformowanie |
kwiecień 1943 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
generał major Aleksandr Liziukow |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa bitwa stalingradzka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
5 Armia Pancerna (ros. 5-я танковая армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
I formowanie
[edytuj | edytuj kod]Sformowana 5 czerwca 1942 pod dowództwem generała majora Aleksandra Liziukowa w składzie:
- 2 Korpus Pancerny,
- 7 Korpus Pancerny (od lipca 1942),
- 11 Korpus Pancerny,
- 340 Dywizja Strzelecka,
- 19 Samodzielna Brygada Pancerna,
- 66 Samodzielny Gwardyjski Pułk Moździerzy (BM-13),
- oddziały armijne. Przy Armii działała jedna samodzielna kompania karna[1].
5 Armia Pancerna została praktycznie zniszczona w rejonie Kastornoje-Woroneż przez dywizje niemieckiej 2 Armii w pierwszej połowie lipca 1942.
II formowanie
[edytuj | edytuj kod]Armia odtworzona we wrześniu 1942 pod dowództwem generała majora Pawła Rybałki w składzie:
- 1 Korpus Pancerny,
- 22 Korpus Pancerny,
- 26 Korpus Pancerny,
- 119 Dywizja Strzelecka,
- oddziały armijne
W czasie walk w rejonie Stalingradu w pierwszym dniu natarcia zniszczyła 2 dywizje rumuńskie ( 5 DP i 14 DP), nie wszystkie jednak pododdziały 5 APanc. wykonały zaplanowane dla nich zadania[2]. Rozformowana 20 kwietnia 1943.
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- generał major Aleksandr Liziukow (VI-VII 1942),
- generał major Pawieł Rybałko (VII-X 1942),
- generał major Prokofij Romanienko (XI-XII 1942),
- generał porucznik Markian Popow (XII 1942-I 1943),
- generał major/generał porucznik (od marca 1943) Iwan Szlomin (I-IV 1943).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władimir Dajnes, Bataliony karne i oddziały zaporowe Armii Czerwonej. Warszawa 2015, s.232.
- ↑ Iwanowski 1971 ↓, s. 192.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wasilij Iwanowicz Czujkow: Początek drogi. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963.
- Igor Drogowoz: Czerwona nawałnica. T. 1: Przygotowania. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2000.
- Igor Drogowoz: Czerwona nawałnica. T. 2: Wojna. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2001.
- Andrej Antonowicz Grieczko: Siły zbrojne państwie radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Andrej Antonowicz Grieczko: Historia drugiej wojny światowej 1939 – 1945 w dwunastu tomach. T. 4-10. Warszawa: 1976-1983.
- Wincenty Iwanowski: Operacje okrążające II wojny światowej. Warszawa: 1971.
- Izmienenija v organizacji tankovogo korpusa v gody VOV
- Michał Kazakow: Nad mapą minionych bitew. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Kniak A., Armii RKKA
- Kniak A., Kavalerijskije divizii RKKA
- Kniak A., Tankovyje divizii RKKA
- Mikołaj Popiel: Czołgi ruszyły na zachód. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1963, s. 404.
- Potapov Valeri, The Structure and Organization of the Red Army’s Tank Forces. battlefield.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-14)].,
- Franciszek Skibiński: The Structure and Organization of the Red Army’s Tank Forces. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982.,
- Svirin M., Quantity and condition of tanks in Red Army. battlefield.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-13)].
- Michaił Kozłow: Великая Отечественная война 1941-1945: энциклопедия. Moskwa: 1985.
- Fryderyk Zbiniewicz: Armia radziecka w wojnie z hitlerowskimi Niemcami. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988.