Przejdź do zawartości

Focke-Wulf Fw 42

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Focke-Wulf Fw 42
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Rzesza Niemiecka

Producent

Focke-Wulf

Typ

samolot bombowy

Załoga

6

Dane techniczne
Napęd

2 silniki widlaste BMW VI

Moc

750 KM (560 kW)

Wymiary
Rozpiętość

25 m

Długość

17,7 m

Wysokość

4,3 m

Powierzchnia nośna

108 m²

Masa
Własna

5600 kg

Startowa

9000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

310 km/h

Prędkość przelotowa

260 km/h

Pułap

6000 m

Zasięg

1200 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe na dziobie i ogonie, 1000 kg bomb

Focke-Wulf Fw 42 – dwusilnikowy samolot bombowy ze skrzydłami w układzie kaczki zaprojektowany w zakładach Focke-Wulf w 1929. Zbudowano tylko pełnowymiarową makietę samolotu i pomimo dobrych, teoretycznie wyliczonych osiągów samolot nie wszedł do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Fw 42 został zaprojektowany w 1932[1] na zamówienie Departamentu Lotnictwa Reichswehry z 1929, był to jeden z najbardziej oryginalnych projektów z ówczesnego okresu[2]. Samolot miał rzadko spotykany układ kaczki i miał być napędzany dwoma silnikami widlastymi BMW o mocy 600[2]/750 KM[1] każdy. Pomimo dobrych, teoretycznie wyliczonych osiągów Reichswehra nie zamówiła produkcji żadnego prototypu, niemniej z zakładach Focke-Wufla postanowiono wybudować pełnowymiarową makietę samolotu czym kierował inżynier dyplomowany Roluf Lucht[2]. Model został poddany testom aerodynamicznym, które także zakończyły się bardzo pozytywnie[1], ale Focke-Wulf nie otrzymał od Reichswehry kontraktu na dalsze pracy i projekt został zarzucony[2].

Rozpiętość skrzydeł samolotu miała wynosić 25 metrów, a jego długość 17,7[1]/19,8 metrów, wysokość (mierzona do osłony kokpitu) 2,35 metrów[1], wysokość całkowita 4,30 metrów[2]. Masa własna maszyny miała wynosić 5600 kilogramów[1]. Załogę miało stanowić sześć osób, planowane uzbrojenie obronne składało się z czterech karabinów maszynowych, po dwa w wieżyczce dziobowej i ogonowej, udźwig bomb miał wynosić do 1000 kilogramów[1]. Wyliczona prędkość maksymalna wynosiła 310 km/m, zasięg 1200 kilometrów[1], a pułap operacyjny 6000 metrów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h J. Lepage: Aircraft of the Luftwaffe. s. 144.
  2. a b c d e f D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 17.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dieter Herwig: Luftwaffe Secret Projects – Strategic Bombers 1935–1945. Midland Publishing, 2000. ISBN 1-85780-092-3.
  • Jean-Denis Lepage: Aircraft of the Luftwaffe, 1935–1945 : An Illustrated Guide. Jefferson, N.C.: McFarland Co., 2009. ISBN 978-0-7864-3937-9.