Son S

Li son S, c' est l' son d' ene k' on shofele tot-z aprepiant li betchete del linwe des dints di dvant, mins sins lzès djonde.

Dins l' alfabet latén, li son S est å pus sovint scrît avou l' lete S, mins gn a co bén des ôtès manires del sicrire.

Sicrijhaedje e-n AFE : "s"

Sicrijhaedje do son e walon

C' est onk des sons avou l' ortografeye li pus complikêye e walon. Minme e rfondou, on-z a sovint wårdé les dujhances do sistinme Feller. Dj' ô bén ki on l' va scritre s, ss, c u ç a l' assulon des sourdants etimolodjikes, et des letes k' el djondnut.

S : spani, salåde, tchestea, pasmint d' tins, i pasrè, ansene, Transene.
ss : poûssire
c : cingue, ewaeråcion
ç (c cedile) : çoula, adjinçner,
z : (foirt rålmint) (gåz)

Did la, les rujhes po scrire d' adrame des mots come :

cinsî, cinsresse (3 sons S sicrîts di 3 diferinnès façons)

Lanawaire, les rfondeus ont sayî d' erîler les sons S divintrins, ki l' etimolodjeye n' est nén åjheymint veyåve. Elzès scrijhnut avou S :

Loukîz al bate di dvizes so "Berdelaedjes"

Sicrijhaedje do son dins des ôtes lingaedjes

Li mot almand "sloss-steg" (son S seulmint al fén di "schloß")

francès

Gn a rén d' pus målåjhey ki d' saveur l' ortografeye do son S e francès. Ça pout esse :

S : espace, salade
ss : pâtisserie
c : facile
ç : façade
t : patient, opération^[1]

almand

E-n almand, a costé do S, gn a eto li scrijha almand ß ki replaece ss

straße (rowe), schloß (tchestea)

arabe

E-n arabe, li son S si scrît todi avou l' lete sîn (arabe) (س)

amazir

E-n amazir, li son S si scrît avou on rond et on pont å mitan ().

Hårdêye difoûtrinne

Sicrijhaedje do son S (Lorint Hendschel, sicoles do Noû-Lovén)

Sourdants & pî-notes

↑ Gn a ki cisse dierinne piceure la ki l' ortografeye do walon, dispu li sistinme Feller, s' end a sepou mete cwite.

[1] Gn a ki cisse dierinne piceure la ki l' ortografeye do walon, dispu li sistinme Feller, s' end a sepou mete cwite.

[1]