Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo

Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo
ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]
Landoj	Alĝerio, Egiptio, Libio, Maroko, Tunizio
Areo	291 700 km² (29 170 000 ha)
Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo (Tero)
	Situo de la ekoregiono.
	Vikimedia Komunejo: Mediterranean dry woodlands and steppe [+]
	v • d • r

La mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo estas nordafrika ekoregiono el la mediteranea ekoprovinco de la palearktisa ekozono. La ekoregiono estas parto de la tutmondaj 200-unuo kiu ampleksas la tutan mediteranea regionon. Biome ĝi apartenas al la mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). La ekoregiono okupas landinternajn altebenaĵojn kaj montoĉenojn de la Magrebo. Ĝenerale ĝi situas inter la marbordaj mediteraneaj nordafrikaj arbaroj kaj duonarbaroj norden, kaj Saharo suden.

Priskribo

La mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo kovras areon de 291 700 kvadrataj kilometroj en Maroko, Alĝerio, Tunizio, Libio kaj Egiptujo. La plimulto de la ekoregiono etendiĝas ekde la sudaj deklivoj de Alta Atlaso en orienta Maroko tra Alĝerio kaj Tunizio, kie ĝi tuŝas la mediteranean marbordon ĉe la Golfo de Gabeso. En Alĝerio, ĝi troviĝas sude de la marborda Tell-Atlaso, kovranta la altebenaĵon kaj Saharan Atlason. Pli fore orienten, pluraj enklavoj de la ekoregiono apudas la marbordon. En okcidenta Tripolitanio ĝi troviĝas laŭlonge de la Mediteraneo, kaj en la duoninsulo de Cyrenaica ĝi konstituas zonon inter la mediteraneaj nordafrikaj arbaroj kaj duonarbaroj, kaj la Saharo. La plej orienta parto de la ekoregiono estas mallarĝa marborda enklavo kiu situas ĵus okcidente de la Nildelto en Egiptujo, apud la urbo de Aleksandrio.

Flaŭro

La flaŭro de la ekoregiono precipe konsistas el ĝenerale disvastiĝintaj specioj, kvankam ekzistas iu ekoregiona endemiismo, kaj iuj gravaj lokaj centroj de endemiismo ene de la ekoregiono. Oni konsideras ke multo de la regiono antaŭe estis kovrata de arbaroj. Partetoj de tiuj ĉi, precipe konsistante el Halepa pino ( Pinus halepensis ), Fenica junipero (Juniperus phoenicea ) kaj anzino (Quercus ilex), ankoraŭ ekzistas, precipe en la montaro ^[1]. Nuntempe plejmulto de la pejzaĝo estas superregata de mozaiko de stepo kiu preskaŭ entute konsistas el alfo (Stipa tenacissima) aŭ esparta ligeo (Lygeum spartum), alternante kun fragmentoj de vegetaĵaro el blanka artemizio (Artemisia herba alba). Sur Verda Monto (Al Ĝabal Al Aĥdar) en Libio, estas grava enklavo de proksimume 100 endemiaj plantospecioj, inkluzive de libia arbuto (Arbutus pavarii), Crocus boulosii, kaj Cyclamen rohlfsianum ^[2].

Vidu ankaŭ

Palearktisaj mediteraneaj arbaroj, duonarbaroj kaj arbustaroj
PA1201 Egeaj kaj okcident-turkaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj	Bulgario, Grekio, Nord-Makedonio, Turkio
PA1202 Anatoliaj koniferaj kaj deciduaj miksarbaroj	Turkio
PA1203 Kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj	Hispanio
PA1204 Korsikaj foliaj kaj miksaj montarbaroj	Francio
PA1205 Kretaj mediteraneaj arbaroj	Grekio
PA1206 Kipraj mediteraneaj arbaroj	Kipro
PA1207 Orient-mediteraneaj koniferaj-sklerofilaj-foliarbaj arbaroj	Israelo, Jordanio, Libano, Sirio, Turkio
PA1209 Iberaj sklerofilaj kaj kvazaŭdeciduaj arbaroj	Hispanio, Portugalio
PA1210 Iliraj deciduaj arbaroj	Albanio, Bosnio kaj Hercegovino, Kroatio, Grekio, Italio, Slovenio
PA1211 Italaj sklerofilaj kaj duondeciduaj arbaroj	Francio, Italio
PA1212 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj de akacio kaj arganio	Alĝerio, Kanarioj ( Hispanio), Maroko
PA1213 Mediteraneaj sekaj duonarbaroj kaj stepo	Alĝerio, Egiptio, Libio, Maroko, Tunizio
PA1214 Mediteraneaj nordafrikaj arbaroj kaj duonarbaroj	Alĝerio, Libio, Maroko, Tunizio, Hispanio
PA1215 Nordorient-hispanaj kaj sud-francaj mediteraneaj arbaroj	Francio, Hispanio
PA1217 Pind-montaraj miksaj arbaroj	Albanio, Grekio, Nord-Makedonio, Serbio
PA1220 Sud-anatoliaj koniferaj kaj deciduaj montarbaroj	Israelo, Libano, Sirio, Turkio
PA1222 Tirenaj-adriatikaj sklerofilaj kaj miksaj arbaroj	Francio, Italio, Kroatio

Referencoj

↑ White, F. 1983
↑ White F. 1983

Bibliografio

angle De Smet, K.J.M. 1989 : Distribution and habitat choice of larger mammals in Algeria, with special reference to nature protection. Ph.D. thesis, Gent State Univ., Belgium. Monda Konserveja Observa Centro, Kembriĝo.
angle Le Houérou, H.N. 1991 : Outline of a biological history of the Sahara. In : J.A. McNeely and V.M. Neronov, editors. Mammals in the Palaearctic Desert: status and trends in the Sahara-Gobian region. The Russian Academy of Sciences, and the Russian Committee for the UNESCO programme on Man and the Biosphere (MAB), 146-174.
angle White, F. 1983 : The vegetation of Africa: a descriptive memoir to accompany the UNESCO/AETFAT/UNSO vegetation map of Africa. UNESCO, Paris, France.