Կելտական լեզուներ, հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի մի ճյուղ, որը բաժանվում է երկու ենթախմբի՝ մայրցամաքային և կղզիների։ Լեզվախումբը բնութագրելու համար «կելտական» բառը առաջին անգամ օգտագործել է Էդվարդ Լլոդը1707 թվականին[1]։ Կելտական լեզուները տարավածված են հիմնական հյուսիսարևմտյան Եվրոպայում, առավելապես Իռլանդիայում, Շոտլանդիայում, Բրետանում, Կոռնուոլում և Մեն կղզում, ինչպես նաև Քեյփ Բրեթըն կղզում։ ԱրգենտինայիՊատագոնիա շրջանում գոյություն ունի ուելսախոս որոշ բնակչություն։ Որոշ կելտախոսների կարելի է գտնել նաև ԱՄՆ-ում[2], Կանադայում, Ավստրալիայում[3] և Նոր Զելանդիայում[4] կելտական գաղութներում։ Այդ բոլոր վայրերում կելտական լեզուներով խոսում են ազգային փոքրամասնությունները, չնայած նրանք դեռ շարունակում են մայրենի լեզվի վերակենդանացման փորձերը։
Երկու լեզվով՝ կոռներենով և մեներենով, խոսում էին նորագույն ժամանակաշրջանում, սակայն այժմ դրանք արդեն մեռյալ են որպես կենցաղի լեզուներKoch, John T. (2006). Celtic Culture: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO. էջեր 34, 365–366, 529, 973, 1053. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 15-ին.</ref>[5][6]։ Չնայած դրա, այդ երկու լեզվի վերակենդանացման շարժման արդյունքում արդեն գոյություն ունեն մարդիկ, այդ թվում նաև երեխաներ, որոնց համար քորներենը և մեներենը դարձել է կամ դառնում է մայրենի լեզու[7][8]։
Կոշտ ասած, այժմ ընդհանուր առմամբ կա մոտ մեկ միլիոն մարդ, որոնց համար կելտական լեզուներից մեկը մայրենի է[9] 2010 թվականին գրանցվել է ավելի քան 1.4 մարդ, որոնց համար կելտական լեզուն մայրենի է[10]։
Ball, Martin J. & James Fife (ed.) (1993). The Celtic Languages. London։ Routledge. ISBN 0-415-01035-7.
Borsley, Robert D. & Ian Roberts (ed.) (1996). The Syntax of the Celtic Languages: A Comparative Perspective. Cambridge։ Cambridge University Press. ISBN 0521481600.
Cowgill, Warren (1975). «The origins of the Insular Celtic conjunct and absolute verbal endings». In H. Rix (ed.). Flexion und Wortbildung: Akten der V. Fachtagung der Indogermanischen Gesellschaft, Regensburg, 9.–14. September 1973. Wiesbaden: Reichert. էջեր 40–70. ISBN3-920153-40-5.
Celtic Linguistics, 1700–1850 (2000). London; New York։ Routledge. 8 vols comprising 15 texts originally published between 1706 and 1844.
Gray, Russell D.; Atkinson, Quintin D. (2003 թ․ նոյեմբեր). «Language-tree divergence times support the Anatolian theory of Indo-European origin». Nature. 426 (6965): 435–9. Bibcode:2003Natur.426..435G. doi:10.1038/nature02029. PMID14647380.{{cite journal}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
McCone, Kim (1991). «The PIE stops and syllabic nasals in Celtic». Studia Celtica Japonica. 4: 37–69.
McCone, Kim (1992). «Relative Chronologie: Keltisch». In R. Beekes, A. Lubotsky, and J. Weitenberg (eds.) (ed.). Rekonstruktion und relative Chronologie: Akten Der VIII. Fachtagung Der Indogermanischen Gesellschaft, Leiden, 31. August–4. September 1987. Institut für Sprachwissenschaft der Universität Innsbruck. էջեր 12–39. ISBN3-85124-613-6. {{cite book}}: |editor= has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: editors list (link)
Russell, Paul (1995). An Introduction to the Celtic Languages. Longman. ISBN0-582-10082-8.
Schmidt, K. H. (1988). «On the reconstruction of Proto-Celtic». In G. W. MacLennan (ed.). Proceedings of the First North American Congress of Celtic Studies, Ottawa 1986. Ottawa: Chair of Celtic Studies. էջեր 231–48. ISBN0-09-693260-0.
Schrijver, Peter (1995). Studies in British Celtic historical phonology. Amsterdam: Rodopi. ISBN90-5183-820-4.
Schumacher, Stefan; Schulze-Thulin, Britta; aan de Wiel, Caroline (2004). Die keltischen Primärverben. Ein vergleichendes, etymologisches und morphologisches Lexikon (German). Innsbruck: Institut für Sprachen und Kulturen der Universität Innsbruck. ISBN3-85124-692-6.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)