Zabytkowa Kopalnia „Ignacy”
 W głębi szyb Kościuszko, po lewej stronie szyb Głowacki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Mościckiego 3 |
| Data założenia |
1999 |
| Zakres zbiorów |
górnictwo |
Położenie na mapie Rybnika  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°03′44,6″N 18°28′00,7″E/50,062389 18,466861
| |
| Strona internetowa | |
 nr rej. A/165/05
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Ukończenie budowy |
1792 |
| Strona internetowa | |
Zabytkowa Kopalnia Ignacy – zabytkowa kopalnia węgla kamiennego w Rybniku, której powierzchniowa zabudowa została udostępniona do zwiedzania.
Kopalnia znajduje się w Rybniku w dzielnicy Niewiadom przy ul. Ignacego Mościckiego i została udostępniona do zwiedzania od 1999 roku. Główną atrakcją skansenu są 2 maszyny parowe: pierwsza z 1900 roku obsługująca szyb Głowacki, druga z 1920 roku, działa przy szybie Kościuszko[1]. Dodatkowo w budynku administracyjnym znajduje się wystawa poświęcona górnictwu[1]. Umożliwia oglądanie eksponatów związanych z historią i kulturą górnictwa. W 2004 kopalnia została uznana najlepszym produktem turystycznym roku w całym województwie śląskim. Od 19 października 2006 zabytkowa kopalnia Ignacy znajduje się na trasie Szlaku Zabytków Techniki[1]. Na terenie kopalni znajduje się 46-metrowa wieża ciśnień, obecnie wykorzystywana jako punkt widokowy.
zespół zabudowy kopalni „Ignacy - Hoym” wpisany jest do rejestru zabytków pod nr rej.: A/165/05 z 30.12.2005
Historia kopalni
[edytuj | edytuj kod]Powstała w 1792 roku z inicjatywy pruskiego ministra prowincji śląskiej Karla Georga von Hoyma[2], założona przez Kamerę Wojenno-Dominialną we Wrocławiu. Początkowo podlegała Urzędowi Hutniczemu w Rybniku, a od 1810 państwowym władzom górniczym[3]. Eksploatowana była z przerwami. W 1834 nabył ją radca Cuno z Raciborza, który 25 marca 1835 przyłączył do niej kopalnię „Sylwester” (eksploatowaną od 1832 r.). Po 1840 r. przyłączono do niej pole górnicze „Birtultau” (zgłoszone w 1838 r.), zaś 30 grudnia 1870/11 września 1871 kopalnię „Laura” (zgłoszoną w 1840 r.)[3]. W 1890 większość udziałów kopalni nabył książę Hugon zu Hohenlohe-Oehringen, a w 1914 przejęło ją „Czernickie Towarzystwo Węglowe”. Kopalnia była eksploatowana razem z kopalnią „Carolus”. W 1940 przejął ją koncern Hermann Göring, a od 1945 należała do „Rybnickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego”. 1 stycznia 1968 włączono ją do kopalni „Rydułtowy”[2].
Do 1871 roku oraz w latach 1922–1936 i 1939–1945 kopalnia nosiła nazwę „Hoym”, w latach 1871–1922 „Hoym-Laura”[3]. Od 4 września 1936 Ignacy na cześć prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Od 1968 roku funkcjonowała jako ruch Ignacy Kopalni Węgla Kamiennego Rydułtowy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Stowarzyszenie zabytkowej Kopalni Ignacy: Dziś. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-03)]. (pol.).
- ↑ a b Stowarzyszenie zabytkowej Kopalni Ignacy: Przeszłość. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-03)]. (pol.).
- ↑ a b c Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 54. ISBN 83-00-00648-6.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
|
