ม่านไผ่

ม่านไม้ไผ่ ปี ค.ศ. 1959 แสดงเป็นเส้นสีดำ ประเทศที่มีรัฐบาลคอมมิวนิสต์ที่อยู่ทางตอนเหนือของม่านไม้ไผ่เป็นสีแดง สมาชิกซีโต้ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งเป็นสีน้ำเงิน ประเทศที่เป็นกลางเป็นสีเทา

ม่านไผ่ (อังกฤษ: Bamboo Curtain) เป็นเส้นแบ่งเขตทางอุดมการณ์ในทวีปเอเชีย นับแต่ชัยชนะของสาธารณรัฐประชาชนจีนในสงครามกลางเมืองจีนบนแผ่นดินใหญ่ในปี ค.ศ. 1949 เริ่มทลายลงในปี ค.ศ. 1979 จากนโยบายการเปิดประเทศและการปฏิรูปเศรษฐกิจของเติ้ง เสี่ยวผิงและทลายลงอย่างสมบรูณ์ลงหลังสงครามเย็นยุติในปี ค.ศ. 1991 จุดประสงค์ในตั้งเพื่อปิดกั้นตนเองและกันการเข้ามาของลัทธิทุนนิยม เหมือนม่านเหล็ก

ทั้งสองด้านของม่านไผ่มีอุดมการณ์ที่แตกต่างกันโดย

• ทางเหนือของม่านไผ่ เป็นรัฐบาลคอมมิวนิสต์ โดยมีสหภาพโซเวียตและสาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นประเทศผู้นำ มีประเทศพันธมิตรได้แก่ มองโกเลีย,เกาหลีเหนือและเวียดนามเหนือ
• ทางใต้ ทางตะวันตกเฉียงใต้ และทางตะวันออกของม่านไผ่ เป็นรัฐบาลที่ได้รับการคุมครององค์การสนธิสัญญาป้องกันภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และปฏิญญากรุงเทพฯ โดยมีสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศผู้นำ ประเทศพันธมิตรได้แก่ สหราชอาณาจักร ,ฝรั่งเศส,ออสเตรเลีย,นิวซีแลนด์ปากีสถาน,ไทย,เกาหลีใต้,ญี่ปุ่นและฟิลิปปินส์ นอกจากนั้นยังมีการให้ความคุมครองแก่รัฐบาล ลาว,กัมพูชาและเวียดนามใต้

ในตลอดเวลาม่านไผ่ได้มีการเปลี่ยนแปลงพรมแดนตลอด ทั้งจากสงครามเวียดนาม ที่ทำให้รัฐบาลในอินโดจีนทั้งหมดเป็นรัฐบาลคอมมิวนิสต์ทำให้ม่านไผ่ขยายไปยังชายแดนประเทศไทย ความแตกแยกระหว่างจีน–โซเวียต ที่ทำให้เกิดความแตกในพันธมิตรฝ่ายคอมมิวนิสต์ในเอเชียโดย ประเทศพันธมิตรสหภาพโซเวียตได้แก่ มองโกเลีย,ลาวและเวียดนามและประเทศพันธมิตรสาธารณรัฐประชาชนจีนได้แก่ กัมพูชา ทำให้ม่านไผ่ขยายไปทั่วชายแดนจีนกับสหภาพโซเวียตและทั่วชายแดนประเทศกัมพูชา

ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาในตอนท้ายของสงครามเย็นจากการเยือนประเทศจีนของนิกสันเพื่อถ่วงอำนาจสหภาพโซเวียตและนโยบายการเปิดประเทศและการปฏิรูปเศรษฐกิจของเติ้ง เสี่ยวผิงม่านไผ่เริ่มทลายลง

ในปัจจุบันม่านไผ่ได้ทลายลงไปแล้ว แต่ยังมีการใช้เรียกเขตปลอดทหารในเกาหลีอยู่บาง ม่านไผ่ยังถูกใช้เรียกพรมแดนธรรรมชาติและเศรษฐกิจที่ล้อมรอบเมียนมา