Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny

ǁ̃
Jednostka znakowa	ǁ​̃
Unikod	U+01c1 U+0303
UTF-8 (hex)	c7 81 cc 83
ŋǁ
Jednostka znakowa	ŋ​ǁ
Unikod	U+014b U+01c1
UTF-8 (hex)	c5 8b c7 81
ᵑǁ
Jednostka znakowa	ᵑ​ǁ
Unikod	U+1d51 U+01c1
UTF-8 (hex)	e1 b5 91 c7 81
Inne systemy
Kirshenbaum	nl!
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask boczny nosowy dziąsłowy dźwięczny – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w niektórych językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem [ǁ̃], [ŋǁ] lub [ᵑǁ].

Artykulacja

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ŋǁ]:

• modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały w wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
• mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamą ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa;
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
• koniuszek języka i jego brzeżek kontaktuje się z górnymi dziąsłami, tworząc częściowe boczne zwarcie jak przy artykulacji [l]. Równocześnie grzbiet języka wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego i języczka, tworząc całkowite drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia w wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dziąsłowej / bocznej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask;
• więzadła głosowe drgają, jest to spółgłoska dźwięczna.

Wykorzystanie

Mlask boczny dziąsłowy dźwięczny występuje m.in. w języku !Xóõ. W języku tym oddawany jest za pomocą dwuznaku nǁ.