Przejdź do zawartości

Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Jednostka znakowa

d​ɮ

Unikod

U+0064 U+026e

UTF-8 (hex)

64 c9 ae

Inne systemy
X-SAMPA dK\
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczana jest symbolem [dɮ].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [dɮ]:

  • modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji (spółgłoska płucna egresywna)
  • tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
  • prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka
  • w początkowej fazie dochodzi do zwarcia języka z dziąsłami tak jak przy artykulacji spółgłoski [d]. Zamiast plozji następuje przejście do spółgłoski [ɮ] bez oderwania języka od dziąseł.
  • więzadła głosowe drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa dźwięczna występuje w językach xhosa i salisz[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Xhosa alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-22].
  2. Salish language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-22].